Osiedle Jazy
osiedle administracyjne Niepołomic | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Miasto | |
W granicach Niepołomic |
1776 |
Wysokość |
184 m n.p.m. |
Strefa numeracyjna |
12 |
Kod pocztowy |
32-005 |
Tablice rejestracyjne |
KWI |
Położenie na mapie Niepołomic | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu wielickiego | |
Położenie na mapie gminy Niepołomice | |
50°02′37″N 20°14′10″E/50,043550 20,236044 |
Osiedle Jazy (do 2007 Osiedle Grobla-Jazy) – osiedle w Niepołomicach, stanowiące jednostkę pomocniczą gminy Niepołomice.
Na jego terenie znajduje się kościół Matki Boskiej Różańcowej, będący siedzibą parafii pod tym samym wezwaniem.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Osiedle Jazy obejmuje północno-wschodnią część miasta. Graniczy z osiedlami: Piaski, Śródmieście i Zagrody, oraz miejscowością Wola Batorska.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Mimo iż niemal całe osiedle Jazy znajduje się na obszarze zalewowym, już w średniowieczu istniały na jego obecnym terenie wsie i osady. Największymi z nich były: Grobla, Jazy i Mszęcin. Ich mieszkańcy trudnili się w większości rolnictwem i flisactwem. Po włączeniu do miasta Niepołomice rozpoczął się proces urbanizacji. Przez południową część osiedla przeprowadzono drogę wojewódzką nr 964, a na jego wschodzie powstała odkrywkowa kopalnia kruszyw. Do końca XX w. niemal całą zabudowę Jazów stanowiły domy jednorodzinne. Dopiero w pierwszej dekadzie XXI w. rozpoczął się intensywny rozwój mieszkalnictwa. Zbudowane zostały bloki przy ul. Zabierzowskiej oraz osiedla domów: Suszówka i Park-Eko.
1 stycznia 2008 r. wydzielono z osiedla tereny na wschód od drogi krajowej nr 75 i włączono je do nowo utworzonego osiedla Zagrody. Jednocześnie zmieniono nazwę osiedla z Grobla-Jazy na Jazy.
Osiedla i zwyczajowe jednostki urbanistyczne
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Julian Zinkow: Wokół Niepołomic i Puszczy Niepołomickiej, Wyd. 2 zaktual. i uzup., Niepołomice: Urząd Miasta i Gminy w Niepołomicach, 2009, s. 118–121. ISBN 978-83-926652-2-9.