Otto II z Northeimu

Otto II z Northeimu
	książę Bawarii
Okres	od 1061; do 1070
Poprzednik	Henryk IV Salicki
Następca	Welf I
	Dane biograficzne
Data urodzenia	ok. 1020
Data śmierci	11 stycznia 1083
Ojciec	Benno, hrabia Northeimu
Matka	Eilika
Żona	Rycheza szwabska
Dzieci	Etelinda, Kuno, Mechtylda, Henryk, Zygfryd, Otto, Ida, nn. (córka)

Otto II z Northeimu, niem. Otto II. von Northeim (ur. ok. 1020, zm. 11 stycznia 1083) – hrabia Northeimu, książę Bawarii od 1061 r. do 1070 r., jeden z głównych przywódców opozycji przeciwko królowi Niemiec Henrykowi IV Salickiemu.

Życiorys

Otto pochodził z rodu hrabiów Northeimu. Był synem hrabiego Bennona (Bernarda), zmarłego ok. 1047/1049, oraz Eiliki. Gdy odziedziczył hrabstwo po śmierci ojca, stał się jednym z najpotężniejszych możnych saksońskich. Chcąc go pozyskać jego wsparcie dla młodego króla Niemiec Henryka IV sprawująca regencję matka króla cesarzowa Agnieszka nadała Ottonowi w 1061 księstwo Bawarii.

Już w 1062 Otto wystąpił przeciwko Agnieszce i królowi, stając po stronie arcybiskupa Kolonii Annona II, który porwał króla. Po tym zatargu stał się jednak jedną z czołowych postaci w polityce królewskiej. W 1063 doprowadził do powrotu na tron węgierski Salomona. W 1064 wraz z arcybiskupem Annonem był arbitrem w sporze o tron papieski Aleksandrem II i Honoriuszem II. Po objęciu osobistych rządów przez Henryka IV Otton dwukrotnie reprezentował jego interesy w Italii.

W 1069 podczas wyprawy wojennej przeciwko Lutykom doszło do konfliktu pomiędzy ludźmi króla i Ottona. W efekcie król w 1070 oskarżył Ottona o próbę zamachu na jego osobę. Otto utracił nie tylko godność księcia bawarskiego, ale swe posiadłości na terenie Saksonii (część z nich potem odzyskał). W 1073 Otto stanął na czele buntu przeciwko Henrykowi IV, który objął Saksonię i Turyngię. Objął on nie tylko miejscowych możnych, niezadowolonych z ich dyskryminacji przez króla (odsuwania od rządów i zmniejszania ich dóbr kosztem domen królewskich), ale także masy ludowe. Król Henryk IV został zmuszony do opuszczenia swej siedziby w Goslarze i udał się do zachodniej części Niemiec – tamtejsi książęta jednak także opowiedzieli się przeciwko niemu. Na początku 1074 został zawarty rozejm, w którym król zaakceptował szereg żądań możnych – m.in. zburzenia kilku grodów królewskich, obsady rady królewskiej możnymi saskimi, wreszcie gwarancji nietykalności.

Na mocy rozejmu Otto z Northeimu miał ponownie otrzymać Bawarię, tak się jednak nie stało. Po nieudanej próbie zbrojnego wystąpienia w 1075 roku, zakończonej klęską w bitwie nad Unstrutą pogodził się z królem (m.in. otrzymując nominację na królewskiego namiestnika w Saksonii), ale już w 1076/1077 ponownie był jednym z przywódców opozycji, aktywnie wspierając antykróla Rudolfa z Rheinfelden (m.in. uczestniczył w latach 1078–1080 w bitwach pod Mellrichstadt i Flarchheim, odznaczając się męstwem i walnie przyczyniając się do zwycięstw Rudolfa). Po śmierci Rudolfa w bitwie nad Elsterą Otto wspierał kolejnego antykróla, Hermana z Salm.

Dobra Northeim na początku XII w. przypadły królowi Niemiec Lotarowi z Supplinburga, który poślubił wnuczkę Ottona, Rychezę.

Rodzina

Około 1050 Otto poślubił Rychezę (zm. w marcu 1083), wdowę po hrabim Werl Hermanie, być może córkę księcia Szwabii Ottona II. Ze związku tego pochodziło czterech synów i cztery córki:

Etelinda, żona księcia Bawarii Welfa I, a następnie hrabiego Calvelage Hermana (zm. po 1071),
Kuno, hrabia Beichlingen (zm. 1103),
Matylda, żona hrabiego Werl-Arnsberg Konrada II,
Henryk Gruby, margrabia Fryzji (zm. 1101),
Zygfryd, hrabia Boyneburga (zm. 1107),
Otto (?),
Ida, żona hrabiego Wettinu Thimona (zm. 1091),
nn. córka.

Bibliografia

Władysław Czapliński, Adam Galos, Wacław Korta: Historia Niemiec. Wyd. II popr. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1990, s. 126–127. ISBN 83-04-03058-6.
Matthias Becher: Otto v. Northeim. W: Neue Deutsche Biographie. T. 19. Berlin: Duncker & Humblot, 1999, s. 671. [dostęp 2016-01-02].
Sigmund von Riezler: Otto von Nordheim. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 24. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1886, s. 640–642.
Otto I., Graf von Northeim, Herzog von Bayern (1061-1070). [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2016-01-02].
Otto II. Graf v.Northeim Herzog v.Baiern. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2016-01-02].