Saltar al conteníu

Oxíxenu

De Wikipedia


8 nitróxenuoxíxenuflúor
-

O

S
Xeneral
Nome, Símbolu, Númberu oxíxenu, O, 8
Serie química non metales
Grupu, Periodu, Bloque 16, 2, p
Aspeutu

tresparente (gas)
azul perpálidu (llíquidu)
Masa atómica 15,9994 uma
Configuración electrónica [He] 2s2 2p4
Electrones per capa 2, 6
Propiedaes físiques
Estáu de la materia gas
Densidá 1,429 kg/m³
Puntu de fusión 54,36 K
Puntu de bullidura 90,20 K
Puntu críticu154,59 K a 5,043 MPa
Entalpía de fusión(O2) 0,444 kJ/mol
Entalpía de vaporización(O2) 6,82 kJ/mol
Capacidá calorífica(25°C) (O2)
29,378 J/mol·K
Presión de vapor
P (Pa) 1 10 100 1 k 10 k 100 k
a T (K)       61 73 90
Propiedaes atómiques
Estructura cristalinacúbica
Estaos d'oxidación2, -1 (óxidu neutru)
Electronegatividá3,44 (Pauling)
Potenciales d'ionización
(más)
1ᵘ: 1.313,9 kJ/mol
2ᵘ: 3.388,3 kJ/mol
3ᵘ: 5.300,5 kJ/mol
Radiu atómicu60 pm
Radiu atómicu calculáu48 pm
Radiu covalente73 pm
Radiu de van der Waals152 pm
Otros datos
Magnetismuparamagnéticu
Conductividá térmica(300 K) 26,58 mW/m·K
Velocidá del soníu(t.a.) (gas, 27 °C)
330 m/s
Códigu CAS7782-44-7
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del oxíxenu
isó
AN
semivida
D
ED (MeV)
PD
16O
99,76%
O ye estable con 8 neutrones
17O
0,038%
O ye estable con 9 neutrones
18O
0,21%
O ye estable con 10 neutrones
Unidades nel SI y en condiciones normales (0ºC y 1 atm)

L'oxíxenu[1] ye un elementu químicu de númberu atómicu 8 y símbolu O, allugáu nel grupu 16 de la tabla periódica de los elementos. Na so forma molecular más frecuente, O2, ye un gas a temperatura ambiente. Representa al rodiu'l 20% de la composición de l'atmósfera terrestre. Ye ún de los elementos más importantes de la química orgánica y participa de forma bien importante nel ciclu enerxéticu de los seres vivos, pegoyu na respiración celular de los organismos aeróbicos. Ye un gas incoloru, inodoru y insípidu. Esiste una forma molecular formada por tres átomos d'oxíxenu, O3, anomada ozonu y que cola so presencia na atmósfera abeya la Tierra de la incidencia de radiación ultraviola procedente del Sol.

Un átomu d'oxíxenu combináu con dos d'hidróxenu formen una molécula d'agua.

En condiciones normales de presión y temperatura l'oxíxenu ta n'estáu gaseosu formando molécules diatómiques (O2) que magar que seyan inestables xenérense na fotosíntesis de les plantes y son posteriormente usaes polos animales na respiración (ver ciclu del oxíxenu).

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Elementos químicos
Llistaos
Nome | Símbolu | Númberu atómicu | Masa atómica | Puntu de fusión | Puntu d'ebullición | Densidá
Grupos
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18
Periodos
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7
Series
Alcalinos | Alcalinotérreos | Lantánidos | Actínidos | Metales de transición | Metales del bloque p | Metaloides | Non metales | Halóxenos | Gases nobles
Bloques
bloque s | bloque p | bloque d | bloque f | bloque g