Pażątka III
Pażątka III (Księżyc II, Lipiński II, Pazatka-Lipinsky, Pażątka-Lipiński, Pazotka-Lipinski, Pażątka Lipiński) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Lipiński II, który z kolei ma być odmianą herbów Księżyc lub Szeliga.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Pażątka III (Lipiński IIc, Pazatka-Lipinsky, Pażątka-Lipiński): W polu czerwonym półksiężyc złoty, nad nim takiż krzyż, przy każdym ramieniu mający mały półksiężyc złoty rogami do krzyża, z takąż gwiazdą pod nim; nad krzyżem pięć gwiazd złotych w półokrąg. Klejnot: nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Labry czerwone, podbite złotem.
Pażątka III odm (Lipiński IId, Pazotka-Lipinski, Pażątka Lipiński): Krzyż jest ćwiekowy ze ściętym końcem dolnego ramienia, półksiężyce barkami do krzyża, brak gwiazd pod półksiężycami. W klejnocie ogon pawi.
Księżyc II (Pażątka III odm, Lipiński IIe, Pazatka-Lipinski, Pażątka-Lipiński): Pole błękitne, krzyż łaciński.
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Warianty podstawowy i trzeci wymieniane bez barw przez Żernickiego (Der polnische Adel), powtarzane przez współczesne witryny internetowe zainteresowanych herbownych (Strona rodziny Pazatka,Hans - Peter Wendelin von Pazatka Lipinsky). Ponieważ autor nie określił barw, pole herbu jest rekonstruowane jako błękitne lub czerwone. Wariant drugi, znany jedynie z witryny internetowej jako herb niemieckiej rodziny von Pazotka-Lipinski z Gilching.
Rodzina Lipińskich
[edytuj | edytuj kod]Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Lipiński (Lipinski, Lipinsky) z przydomkiem Pażątka (Pazontka, Pazatka, Pazotka).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. BiT, 2007, s. 261-262. ISBN 978-83-924425-9-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Pażątka III odmienny z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla