Palazzo dei Normanni

Palazzo dei Normanni & Capella Palatina
Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving:; Arabisch-Normandisch Palermo en de kathedralen van Cefalù en Monreale
	De Normandische gevel van het Normandische Paleis
Land	Italië
UNESCO-regio	Europa en Noord-Amerika
Criteria	II, IV
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.	1487-001
Inschrijving	2015 (39e sessie)
	UNESCO-werelderfgoedlijst
Portaal	Italië

Palazzo dei Normanni
Palazzo Reale
	De renaissancistische gevel
Locatie
Plaatsnaam	Palermo, Sicilië, Italië
Adres	Piazza del Parlamento
Coördinaten	38° 7′ NB, 13° 21′ OL
Status en tijdlijn
Oorspr. functie	zetel van de Normandische koningen van Sicilië
Huidig gebruik	zetel van het Siciliaanse regionale parlement
Bouw gereed	9e eeuw
Bouwinfo
Opdrachtgever	Emir van Sicilië
Detailkaart
	;
	De renaissancistische binnenplaats
Portaal	Italië

Het Palazzo dei Normanni (Paleis van de Normandiërs), ook bekend als Palazzo Reale (Koninklijk Paleis), is een paleis in de Siciliaanse hoofdstad Palermo. Het Palazzo dei Normanni en de Capella Palatina zijn sinds 2015 onderdeel van de werelderfgoedlijst-inschrijving Arabisch-Normandisch Palermo en de kathedralen van Cefalù en Monreale.

Geschiedenis

Het paleis werd in de 9e eeuw gebouwd in opdracht van de Emir van Sicilië. Nadat de Normandiërs de stad in de 11e eeuw veroverden, bouwde Rogier I het paleis om tot zetel van de Normandische koningen van Sicilië, vandaar de naam Palazzo dei Normanni. Na het einde van de politieke onafhankelijkheid van Sicilië raakte het paleis in verval, omdat de onderkoningen van Sicilië tot de zestiende eeuw in het Palazzo Chiaramonte verbleven. Later verhuisden zij echter toch naar het Palazzo dei Normanni. Het inmiddels bouwvallige paleis werd toen opnieuw hersteld en verder verbouwd naar de smaak van de toenmalige tijd. Dientengevolge werden drie van de vier Normandische torens van het paleis gesloopt en de oostelijke vleugel kreeg een nieuwe gevel en een renaissancistische binnenplaats.

Na de Italiaanse eenwording kwam het paleis in privébezit en werd gebruikt als opslagplaats, totdat de regering het gebouw in 1921 aanschafte. Sinds 1946 is het de zetel van het Siciliaanse regionale parlement.

Exterieur

Aan de noordzijde van het Palazzo dei Normanni staat de Porta Nuova, de belangrijkste stadspoort van Palermo. De hoofdgevel aan de oostzijde staat aan het Piazza del Parlamento, dat grenst aan het Piazza della Vittoria. Op sommige plaatsen is de oude gevel uit de Normandische tijd nog zichtbaar. Deze gevel is versierd met blinde spitsbogen en is een typerend voorbeeld voor de Arabisch-Normandische architectuur. Aan het Piazza del Parlamento staat de Torre Pisana, de laatst overgebleven toren uit de Normandische periode. Aan deze toren grenst de renaissancegevel met de officiële hoofdingang. De bezoekersingang is aan de westzijde van het paleis.

Interieur

Zowel de hoofdingang als de bezoekersingang komt uit op de binnenplaats met renaissance arcades. Aan de noordzijde van deze binnenplaats is de toegang tot de Capella Palatina, een 12e-eeuwse hofkapel. Deze kapel werd in 1143 ingewijd. De kapel is versierd met mozaïeken waarop taferelen uit het leven van Jezus Christus en de apostel Paulus en uit het Oude Testament worden uitgebeeld.

Het deel van het paleis dat door het Siciliaanse regionale parlement en de Siciliaanse regering wordt gebruikt is voor het publiek alleen met een gids toegankelijk. De vergaderzaal van het Siciliaanse parlement is de Sala di Ercole (Herculeszaal) die gebouwd is aan het einde van de 16e eeuw. De zaal werd in 1799 beschilderd met fresco's met de twaalf werken van Hercules door Giuseppe Velasquez.

Uit de Normandische tijd bestaan nog steeds de Sala dei Venti (Zaal van de Winden) en de Stanza di Ruggero (Kamer van Rogier). De Zaal van de Winden is een vierkante ruimte, waarvan het plafond wordt ondersteund door kolommen en spitsbogen. Oorspronkelijk was het een open atrium. In alle vier muren bevindt zich een deur, waarvan één leidt naar de kamer van Rogier. Het interieur is uitgevoerd onder koning Willem I in 1160. De muren zijn bedekt met marmeren en gouden mozaïeken, zoals in de kerken uit die periode, de Capella Palatina en de Kathedraal van Monreale. De mozaïeken beelden bomen en dieren uit die symmetrisch ten opzichte van elkaar zijn aangebracht. De kamer heeft een gewelfd plafond dat eveneens is bedekt met mozaïeken.