Palmeiral de Elx

Palmeiral de Elx
	(es) Palmeral de Elche
Tipo	grove (en) ; xardín
Parte de	cultural heritage in Alicante (en) ; Parc Municipal d'Elx (en)
Localización
División administrativa	Elx, España
	38°16′10″N 0°41′54″O / 38.2694, -0.6983
Características
Superficie	500 ha
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio cultural → Europa-América do Norte
Data	2000 (24ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (ii) e (v)
Identificador	930
Ben de interese cultural
Tipo	xardín histórico
Data	27 de xullo de 1943
Identificador	RI-52-0000020
Codi IGPCV	03.065-9999-000036

O Palmeiral de Elx (Palmerar d'Elx en valenciano), situado en Elx (Alacant), é unha grande extensión de palmeiras dentro do centro urbano da cidade. É o palmeiral máis grande de Europa, e no mundo só lle superan algúns palmeirais árabes.^[2] O principal tipo de palmeira que se atopa é a chamada Phoenix dactylifera que foi levado alí polos musulmáns cando ocuparon a Península Ibérica. A palmeira ou palma cotízase moi ben no mercado español e tamén nas exportacións clandestinas; é moi importante a industria datilera e a confección de palmas, que son as súas ramas levadas a un proceso especial de secado.

En 2005 detectouse que había exemplares de palmeiras infectados por larvas de escaravello vermello (Rhynchophorus ferrugineus). Este insecto, é un escaravello, pon os seus ovos no interior da palmeira, e cando eclosionan os ovos, as larvas aliméntanse do talo da palmeira.

Orixe

O Palmeiral de Elx sería creado polos primeiros habitantes musulmáns que fundaron Elx.^[3] Os árabes seguiron a mesma táctica de protección e aumentaron a plantación; con Abd-al-Rahman fíxose a gran rede de canles de rega. Máis tarde, na Idade Media fóronse ditando unha serie de leis para protexelo e desde entón non se deixou de vixiar e coidar nunca.

O primeiro precedente de interese das autoridades pola protección do Palmeral prodúcese xa en 1265 coa conquista de Xaime I, que ao parecer evitou que fosen arrasadas ao ser asociadas como elemento identificativo da cultura islámica.

Composición

A *Palmeira Imperial* na Horta del Cura.

Os conxuntos máis coñecidos do Palmeiral son o Parque Municipal, a Horta d'Avall, a Horta del Cura e a Horta del Xocolater. De entre todos, os mellores e máis antigos exemplares están no chamado Horta del Cura, dentro do gran Palmeiral. O nome vénlle dado do seu propietario no ano 1918. Algúns exemplares teñen máis de 300 anos. Hai que ter en conta que a palmeira ten unha vida media de 250 a 300 anos. Estas palmeiras son da mesma especie que as de Irán. Son datileras e é en decembro cando dan o seu froito. Ademais hai algunhas outras especies tropicais.

A Palmeira Imperial

No conxunto sobresae a chamada Palmeira Imperial que recibiu ese nome en homenaxe á emperatriz Isabel de Austria-Hungría, que visitou o Horto en 1894. Ten esta palmeira 7 vástagos enormes en forma de candelabro e dela dixo Sissi que era digna dun Imperio.

Notas

↑ URL da referencia: https://eduwp.edu.gva.es/patrimonio-cultural/ficha-inmueble.php?id=1676. Data de acceso: 10 de outubro de 2024.
↑ Concello de Elche. (ed.). "O Palmeiral histórico de Elche. Patrimonio da Humanidade pola Unesco." (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 23 de decembro de 2009. Consultado o 23 de maio de 2009.
↑ A orixe musulmá do Palmeiral (II)

Véxase tamén

Ligazóns externas

[cb4a69eaf0ad5b39f3e09097e5e317066311928c-1] URL da referencia: https://eduwp.edu.gva.es/patrimonio-cultural/ficha-inmueble.php?id=1676. Data de acceso: 10 de outubro de 2024.

[2] Concello de Elche. (ed.). "O Palmeiral histórico de Elche. Patrimonio da Humanidade pola Unesco." (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 23 de decembro de 2009. Consultado o 23 de maio de 2009.

[3] A orixe musulmá do Palmeiral (II)

[1]

[2]

[3]