Przejdź do zawartości

Paolo Savona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paolo Savona
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 października 1936
Cagliari

Zawód, zajęcie

ekonomista, nauczyciel akademicki

Stanowisko

minister przemysłu, handlu i rzemiosła (1993–1994), minister ds. europejskich (2018–2019)

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy

Paolo Savona (ur. 6 października 1936[1] w Cagliari[2]) – włoski ekonomista, menedżer i nauczyciel akademicki, w latach 1993–1994 minister przemysłu, handlu i rzemiosła, od 2018 do 2019 minister ds. europejskich.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1961 ukończył studia ekonomiczne, kształcił się potem w Massachusetts Institute of Technology. Specjalizował się w ekonomii monetarnej i ekonometrii. Pracował w dziale badań Banku Włoch (1963–1976), dochodząc do stanowiska dyrektora[2]. Od 1976 pełnił funkcję dyrektora generalnego Confindustrii, w latach 1980–1989 był prezesem instytucji kredytowej Credito Industriale Sardo, a od 1980 do 1982 sekretarzem generalnym ds. planowania gospodarczego w ministerstwie budżetu. W latach 1989–1990 zarządzał bankiem Banca Nazionale del Lavoro, po czym do 1999 stał na czele FITD, instytucji zajmującej się gwarancją depozytów[2][3]. Obejmował też m.in. funkcję prezesa Aeroporti di Roma oraz członka rady dyrektorów w RCS MediaGroup i Telecom Italia[2].

Zajmował się jednocześnie działalnością dydaktyczną. W latach 1976–2009 kierował katedrą polityki gospodarczej na Uniwersytecie LUISS w Rzymie[3]. Wykładał też na Uniwersytecie w Perugii i na rzymskim uniwersytecie „Tor Vergata”. Był redaktorem periodyków ekonomicznych (m.in. „Economia Italiana”)[4]. Autor publikacji naukowych poświęconych polityce gospodarczej, polityce monetarnej czy globalizacji[3].

Od maja 1993 do kwietnia 1994 sprawował urząd ministra przemysłu, handlu i rzemiosła w rządzie Carla Azeglia Ciampiego[1]. W latach 2005–2006 kierował departamentem polityki wspólnotowej przy urzędzie premiera[3]. Opowiadał się przeciwko wejściu Włoch do strefy euro[5].

W maju 2018 Liga Północna wysunęła jego kandydaturę na urząd ministra gospodarki, co spotkało się ze sprzeciwem prezydenta Sergia Mattarelli, krytykującego poglądy ekonomisty na walutę euro[5]. Ostatecznie w czerwcu tegoż roku Paolo Savona został ministrem bez teki do spraw europejskich w nowo powołanym rządzie Giuseppe Contego[6].

Zakończył urzędowanie w marcu tegoż roku w związku z objęciem funkcji przewodniczącego Consob, włoskiego regulatora rynków finansowych[7].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej I klasy. Laureat m.in. nagrody Premio Scanno[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Paolo Savona. camera.it. [dostęp 2018-02-10]. (wł.).
  2. a b c d Paolo Savona. fitd.it. [dostęp 2018-02-10]. (wł.).
  3. a b c d e Paolo Savona. formiche.net. [dostęp 2018-02-10]. (wł.).
  4. Paolo Savona. cesifin.it. [dostęp 2018-02-10]. (wł.).
  5. a b Mattarella: no a Savona, sostenitore dell’uscita dell’Italia dall’euro. Conte rimette l’incarico. Convocato Cottarelli. ilsole24ore.com, 27 maja 2018. [dostęp 2018-05-27]. (wł.).
  6. I Ministri del Governo Conte. governo.it, 1 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-01]. (wł.).
  7. Ufficializzate le dimissioni di Paolo Savona da ministro per gli affari Ue, le deleghe tornano a Conte. tpi.it, 12 marca 2019. [dostęp 2019-03-18]. (wł.).