Parasitaxus ustus

*Parasitaxus ustus*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	nagonasienne
Klasa	iglaste
Rząd	araukariowce
Rodzina	zastrzalinowate
Rodzaj	Parasitaxus
Gatunek	Parasitaxus ustus
	Nazwa systematyczna
	Parasitaxus ustus (Vieill.) de Laub.; in Fl. Nouv.-Caléd. 4: 45 1972
Synonimy
	Dacrydium ustum Vieill.; Nageia usta (Vieill.) Kuntze; Parasitaxus usta (Vieill.) de Laub.; Podocarpus ustus (Vieill.) Brongn. & Gris;
	Dacrydium ustum Vieill.; Nageia usta (Vieill.) Kuntze; Parasitaxus usta (Vieill.) de Laub.; Podocarpus ustus (Vieill.) Brongn. & Gris;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie

Parasitaxus ustus – gatunek krzewów z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Reprezentuje monotypowy rodzaj Parasitaxus D. J. de Laubenfels, 1972. Jest endemitem Nowej Kaledonii i jedynym pasożytem wśród nagonasiennych. Jego żywicielem jest przedstawiciel tej samej rodziny – Falcatifolium taxoides^[5].

Morfologia

Pokrój: Gęsty krzew osiągający do 1,5 m wysokości. Jego zdrewniałe pędy okryte są drobnymi, szarymi łuskami.
Liście: Łuskowate, gruboszowate i czerwonawe. Ułożone są skrętolegle. Mają kształt trójkątny, na szczycie są zaostrzone. Osiągają tylko 1 mm długości.
Organy generatywne: Rośliny jednopienne. Kwiaty męskie skupione w owalne strobile. Mają 3 mm długości i 2 mm szerokości. Wyrastają na szypułach o długości 6 mm. Składają się z kilku trójkątnych mikrosporofili o zaostrzonych i wolnych końcach. Strobile żeńskie wyrastają na końcach pędów, wsparte 4–6 rozpostartymi łuskami. Strobile są kuliste, mają średnicę 3–4 mm. Powstaje w nich pojedyncze nasiono o średnicy 2,5 mm otoczone mięsistą łuską^[5].

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ M.J.M.M.J.M. Christenhusz M.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
↑ Parasitaxus ustus. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-12-03].
↑ Parasitaxus ustus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b John Silba: Encyclopedia coniferae. Corvallis, Oregon, USA: Harold N. Moldenkeand, Alma L. Moldenke, 1986, s. 81, seria: Phytologia Memoirs.