Przejdź do zawartości

Parkoszewo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parkoszewo
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

bartoszycki

Gmina

Bartoszyce

Liczba ludności (2022)

116[2]

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-200[3]

Tablice rejestracyjne

NBA

SIMC

0470929

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Parkoszewo”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Parkoszewo”
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego
Mapa konturowa powiatu bartoszyckiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Parkoszewo”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bartoszyce
Mapa konturowa gminy wiejskiej Bartoszyce, u góry znajduje się punkt z opisem „Parkoszewo”
Ziemia54°20′30″N 20°51′21″E/54,341667 20,855833[1]

Parkoszewo (do 1945 r. niem. Perkau) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

W pobliżu wsi znajduje się wzniesienie nazywane dawniej Pienasselberg i uważane było za pozostałość po grodzisku Prusów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Szkoła we wsi powstała już w XVIII w. W 1889 r. Parkoszewo było majątkiem szlacheckim, który wraz z folwarkiem Gajek obejmował 613 ha ziemi. W wieku XIX i na początku wieku XX majątek był w posiadaniu rodziny von Bannasch (wywodzącej się ze szlachty kaszubskiej Banasiów). W 1935 r. w tutejszej szkle zatrudnionych było dwóch nauczycieli i uczyło się 95 uczniów. W 1939 r. we wsi mieszkało 613 osób.

Po II wojnie światowej, z budynków o wartości zabytkowej, we wsi zachowała się kuźnia i stajnia. W 1949 r. przeniesiono dzieci ze szkoły w Parkoszewie do szkoły w Gulkajmach. W 1983 r. w Parkoszewie był PGR. We wsi było 12 domów ze 160 mieszkańcami oraz punkt biblioteczny, świetlica i klub.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 97363
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 918 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1