Parlament Francji

Parlament Francji

Państwo	Francja
Rodzaj	bikameralny
Kierownictwo
Przewodniczący Senatu	Gérard Larcher
Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego	Yaël Braun-Pivet
Struktura
Liczba członków	925 348 senatorów 577 deputowanych
Ordynacja	większościowa
Siedziba
Pałac wersalski Wersal
Strona internetowa

Pałac Luksemburski w Paryżu, siedziba Senatu

Pałac Burbonów w Paryżu, siedziba Zgromadzenia Narodowego

Parlament Francji – organ francuskiej władzy ustawodawczej.

Obecny system parlamentarny jest bikameralny i dzieli się na:

• Izbę wyższą (Chambre haute) - Senat Francji posiadający 348 miejsc
• Izbę niższą (Chambre basse) - Zgromadzenie Narodowe posiadające 577 miejsc.

Organizacja władzy

Obie izby parlamentu urzędują w osobnych siedzibach, którymi są:

• Pałac Luksemburski jako miejsce urzędowania Senatu
• Pałac Burbonów jako miejsce spotkań Zgromadzenia Narodowego.

Kongres Parlamentu Francuskiego to wspólne posiedzenie Zgromadzenia Narodowego i Senatu, zwoływane w Pałacu Wersalskim.

Każda izba parlamentu ma swoje reguły oraz zasady którymi poddawani są jej członkowie. Parlament spotyka się w trakcie jednej 9 miesięcznej sesji w trakcie roku. W razie nagłej sprawy, Prezydent może podjąć decyzję o zwołaniu specjalnej sesji parlamentu. Władza parlamentarna została osłabiona w trakcie istnienia Czwartej Republiki. Zgromadzenie Narodowe może przyjąć wotum nieufności dla rządu jeśli rząd nie uzyska absolutnej większości głosów. W rezultacie rząd (Premier oraz ministrowie) muszą zdobyć większość głosów ze strony ugrupowania, które reprezentują, a zarazem powinno posiadać wystarczającą liczbę głosów aby przyjąć wotum zaufania. Okres rządzenia rządu i prezydenta pochodzących z przeciwnych obozów politycznych nazywa się koabitacją.

Członkowie parlamentu posiadają immunitet poselski. Obie izby parlamentu posiadają swoje komisje które zajmują się sprawami pozostających w kompetencjach danej izby. Jeśli jest to konieczne w celu zbadań pewnych spraw związanym z życiem izby może powstać komisja śledcza, która może uchylić immunitet.

W 2011 roku liczba senatorów została zwiększona z 321 do 348.

Historia

Data	Konstytucja	Izba wyższa	Izba niższa	Inne izby	Izba Reuniów	Pojedyncza izba
1791	Konstytucja Francji z roku 1791					Zgromadzenie Narodowe w czasie Rewolucji Francuskiej
1793	Konstytucja Francji z roku 1793					Korpus Legislacyjny
1795-1799	Konstytucja Francji z roku 1795	Rada Starszych	Rada Pięciuset
1799-1802	Konstytucja roku VIII	Senat	Korpus Legislacyjny	Trybun ludowy
1802-1804	Konstytucja roku X	Senat	Korpus Legislacyjny	Trybun ludowy
1804-1814	Konstytucja roku XII	Senat	Korpus Legislacyjny
1814-1815	Karta Konstytucyjna Ludwika XVIII	Par Francji	Izba Deputowanych
1815	Konstytucja Francji z roku 1815	Par Francji	Izba Reprezentantów
1830-1848	Konstytucja Francji z roku 1830	Par Francji	Izba Deputowanych
1848-1852	Konstytucja Francji z roku 1848					Zgromadzenie Narodowe
1852-1870	Konstytucja Francji z roku 1852	Senat	Korpus Legislacyjny
1871-1875						Zgromadzenie Narodowe
1875-1940	Konstytucja Francji z roku 1875	Senat	Izba Deputowanych		Zgromadzenie Narodowe
1940-1944	Konstytucja Francji z roku 1940
1944-1946						Zgromadzenie Narodowe
1946-1958	Konstytucja Francji z roku 1946	Rada Republiki	Zgromadzenie Narodowe		Parlament
od 1958	Konstytucja Francji z roku 1958	Senat	Zgromadzenie Narodowe		Kongres

Bibliografia

• Sposób wyboru senatorów (fr.)
• Les Assemblées parlementaires françaises (numéro 5216) de Pascal JAN aux éditions La Documentation française (ISSN : 1763-6191)
• Philippe Georges et Guy Siat, Droit public, Sirey, 2004
• Sous la direction de Jean-Luc Parodi, Institutions et vie politique, la documentation française, 2003