Naar inhoud springen

Pascale Paradis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pascale Paradis
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Geboorteplaats Troyes
Geboortedatum 24 april 1966
Profdebuut 1982
Met pensioen 1993
Slaghand rechts[1]
Totaal prijzengeld 584.979 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 204–192
Titels 0 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 20e (21 november 1988)
Olympische Spelen kwartfinale (1984)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1984)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1993)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1988)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1983)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 117–145
Titels 2 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 38e (10 oktober 1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1985)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1985, 1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1985)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1985)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 0–3
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1982, 1985)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1987)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Pascale Paradis (Troyes, 24 april 1966[2]) is een tennisspeelster uit Frankrijk.

In 1982 stond Paradis in de junioren-enkelspelfinale van het Australian Open, en in 1983 won Paradis als junior de enkelspeltitel van het juniorentoernooi van zowel Roland Garros als Wimbledon.

In 1984 bereikte zij voor het eerst een WTA-finale, op het toernooi van Pittsburgh – zij verloor de eindstrijd van de Amerikaanse Andrea Leand.[3] Meteen de volgende week bereikte zij opnieuw de finale, op het toernooi van Indianapolis – nu moest zij het afleggen tegen de Amerikaanse JoAnne Russell.[4]

Op het demonstratietoernooi van de Olympische Zomerspelen van 1984 in Los Angeles kwam zij tot de derde ronde, waarin zij verloor van de latere winnares Steffi Graf.

In het dubbelspel won Paradis twee WTA-titels: een in 1986 in Oklahoma samen met de Nederlandse Marcella Mesker, en de andere in 1987 in Zürich samen met landgenote Nathalie Herreman.

Paradis speelde in 1985, 1986 en 1993 in totaal 5 partijen voor Frankrijk op de Fed Cup[5].

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, zowel in het enkelspel als in het vrouwendubbelspel. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 20e plaats in het enkelspel, die zij bereikte in november 1988.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1983 84
1984 28
1985 46
1986 125 50
1987 103 76
1988 20 76
1989 120 558
1990 168 87
1991 74 112
1992 42 102
1993 61 107
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1984-01-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Pittsburgh tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Andrea Leand 6-0, 2-6, 4-6
2. 1984-02-05 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten JoAnne Russell 6-7, 2-6
3. 1992-02-16 Vlag van Oostenrijk WTA Linz tapijt (i) Vlag van Oekraïne Natalia Medvedeva 4-6, 2-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1986-03-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma tapijt (i) Vlag van Nederland Marcella Mesker Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
Vlag van Frankrijk Catherine Suire
2-6, 7-6, 6-1
2. 1987-11-01 Vlag van Zwitserland WTA Zürich tapijt (i) Vlag van Frankrijk Nathalie Herreman Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná
Vlag van Frankrijk Catherine Suire
6-3, 2-6, 6-3
verloren finales
1. 1985-03-17 Vlag van Verenigde Staten WTA Dallas tapijt (i) Vlag van Nederland Marcella Mesker Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh
7-5, 4-6, 6-7
2. 1985-08-11 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Nederland Marcella Mesker Vlag van Verenigde Staten Gigi Fernández
Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
4-6, 0-6
3. 1990-04-28 Vlag van Singapore WTA Singapore hardcourt Vlag van Frankrijk Catherine Suire Vlag van Verenigd Koninkrijk Jo Durie
Vlag van Canada Jill Hetherington
4-6, 1-6
4. 1992-04-19 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Frankrijk Sandrine Testud Vlag van Frankrijk Isabelle Demongeot
Vlag van Oekraïne Natalia Medvedeva
1-6, 1-6

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993
Vlag van Australië Australian Open 2R 3R 1R g.t. 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 4R 1R 1R KF 1R 2R 1R 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open 4R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 2R 1R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1990 1991 1992 1993
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R KF g.t. 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R KF 3R KF 2R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 1R 2R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 3R 2R 1R 2R 2R 1R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1982 1985 1987
Vlag van Australië Australian Open g.t. g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open
[bewerken | brontekst bewerken]