Przejdź do zawartości

Paweł Bryłowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Bryłowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1949
Lublin

Prezydent Lublina
Okres

od 1994
do 1998

Przynależność polityczna

Unia Wolności

Poprzednik

Leszek Bobrzyk

Następca

Andrzej Pruszkowski

Poseł III kadencji Sejmu
Okres

od 20 października 1997
do 18 października 2001

Przynależność polityczna

Unia Wolności

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Paweł Jan Bryłowski (ur. 29 sierpnia 1949 w Lublinie) – polski polityk, prawnik i samorządowiec, prezydent Lublina w latach 1994–1998, poseł na Sejm III kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i działalność zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1971 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 1978 ukończył aplikację sędziowską. Uzyskał następnie uprawnienia radcy prawnego (w 1979) i adwokata (w 1996)[1].

W latach 1971–1972 był aplikantem w Prokuraturze Rejonowej we Włodawie. Następnie do 1976 pracował w Dyrekcji Inwestycji Miejskich Północ-Lublin, zaś w latach 1976–1982 w Wojewódzkiej Dyrekcji Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w Chełmie z siedzibą w Lublinie. W latach 1979–1982 zajmował stanowisko radcy prawnego w Przedsiębiorstwie Usług Komunalnych w Lublinie, zaś w latach 1982–1990 wykonywał ten sam zawód w Lubelskich Fabrykach Wag. W latach 1990–1992 piastował stanowisko dyrektora wydziału w lubelskim urzędzie wojewódzkim. W 1990 został przewodniczącym rady nadzorczej Robotniczej Spółdzielni Mieszkaniowej „MOTOR” w Lublinie[2], funkcję tę sprawował do 1991. W latach 1992–1993 zajmował stanowisko prezesa zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej Turka.

W 2002 zaczął prowadzić własną kancelarię adwokacką w Lublinie[1].

Działalność publiczna

[edytuj | edytuj kod]

W marcu 1968 wziął udział w wiecu studenckim na lubelskim miasteczku akademickim. W latach 80. działał w opozycji demokratycznej, od lutego 1981 do maja 1990 należał do „Solidarności”, od 1976 do 1989 współpracował z podziemnym ruchem wydawniczym jako kolporter i organizator kolportażu. W 1985 założył podziemne wydawnictwo Fundusz Inicjatyw Społecznych. W 1989 reprezentował w wyborach regionalny Komitet Obywatelski jako wiceprzewodniczący wojewódzkiej komisji wyborczej[1].

W 1990 został wybrany do lubelskiej rady miejskiej (mandat odnawiał również w 1994[3] i 1998[4]). W 1990 został jej delegatem do sejmiku samorządowego województwa lubelskiego. W latach 1993–1994 był wiceprezydentem Lublina[5], a w latach 1994–1998 prezydentem miasta.

W 1997 z ramienia Unii Wolności został wybrany posłem III kadencji. W 2001 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję. W 2002 kandydował bezskutecznie do rady miejskiej[6] oraz na prezydenta Lublina[7]. W 2006 z list Platformy Obywatelskiej ponownie został radnym miejskim. W 2010 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję[8].

Należał do ROAD, później działał w Unii Demokratycznej i Unii Wolności[1]. Od 2005 związany z Platformą Obywatelską.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2015 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Marcin Dąbrowski, Paweł Jan Bryłowski [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2020-05-27].
  2. Historia Spółdzielni [online], rsmmotor.lublin.pl [dostęp 2020-05-27].
  3. Radni II kadencji – 1994–1998, um.lublin.pl [zarchiwizowane 1998-01-25].
  4. Radni Rady Miejskiej III kadencji: 1998–2002, um.lublin.pl [zarchiwizowane 2000-08-18].
  5. Uchwała Nr 422/XLIII/1993 z dnia 29 kwietnia 1993 wyboru Wiceprezydenta Miasta [online], lublin.eu, 29 kwietnia 1993 [dostęp 2020-05-27].
  6. Wybory samorządowe 2002 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2020-05-27].
  7. Wybory samorządowe 2002 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2020-05-27].
  8. Wybory samorządowe 2010 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2020-05-27].
  9. M.P. z 2015 r. poz. 492

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]