Μετάβαση στο περιεχόμενο

Pearl Jam

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Pearl Jam
Οι Pearl Jam το 2009
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΣιάτλ, Ουάσινγκτον, Ηνωμένες Πολιτείες
Μουσικά είδηAlternative rock, grunge, Hard Rock
Παρουσία1990 - σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαMonkeywrench, Universal Music Group, J, Epic
ΜέληΈντι Βέντερ
Μάικ ΜακΓκρίντι
Στόουν Γκόσαρντ
Τζεφ Άμεντ
Ματ Κάμερον
Πρώην μέληΝτέιβ Κρούσεν
Ματ Τσάμπερλεν
Ντέιβ Αμπρουζέζι
Τζακ Άιρονς
Ιστότοπος
http://www.pearljam.com/
wikidata (π)

Οι Pearl Jam είναι αμερικάνικο ροκ συγκρότημα το οποίο δημιουργήθηκε στο Σιάτλ το 1990, μετά την διάλυση των Mother Love Bone. Αποτέλεσαν ένα από τα σημαντικότερα ονόματα του κινήματος του grunge και έχουν πουλήσει περισσότερα από εξήντα εκατομμύρια άλμπουμ σε όλο τον κόσμο.[1]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Pearl Jam σχηματίστηκαν μετά την διάλυση των Mother Love Bone, από τον κιθαρίστα Στόουν Γκόσαρντ και τον μπασίστα Τζεφ Άμεντ, οι οποίοι ενέταξαν στην σύνθεση του συγκροτήματος τον κιθαρίστα Μάικ ΜακΓκρίντι και ηχογράφησαν το πρώτο τους ντέμο με τον Ματ Κάμερον των Soundgarden στα τύμπανα. Το ντέμο έφθασε στα χέρια του τραγουδιστή Έντι Βέντερ, ο οποίος έγινε μέλος του συγκροτήματος και ηχογράφησε τα φωνητικά του ντέμο. Αμέσως μετά, τα τύμπανα ανέλαβε ο Ντέιβ Κρούσεν ολοκληρώνοντας την αρχική σύνθεση των Pearl Jam.

Το συγκρότημα ηχογράφησε τον δίσκο "Ten" στις αρχές του 1991, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του ίδιου έτους ανεβαίνοντας στην δεύτερη θέση του Billboard και έχει πλέον βραβευθεί ως 13 φορές πλατινένιος.[2] Μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους, ο Κρούσεν αντικαταστάθηκε από τον Ντέιβ Αμπρουζέζι. Το κοινό του συγκροτήματος συνέχισε να μεγαλώνει, ιδιαίτερα μετά τα επιτυχημένα σινγκλ "Jeremy", "Evenflow" και "Alive",[3] το πρώτο εκ των οποίων έγινε χρυσό, ενώ κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ έπαιξαν σε μεγάλα φεστιβάλ όπως το "Lollapalooza".

Ο Μάικ ΜακΓκρίντι

Παρά την αυξανόμενη επιτυχία τους, οι Pearl Jam αρνούνταν να συμβιβαστούν με τις απαιτήσεις της μουσικής βιομηχανίας, με αποτέλεσμα με τον δεύτερο τους δίσκο με τίτλο "Vs." να μην κυκλοφορήσουν βίντεο κλιπ για τα τέσσερα σινγκλ του άλμπουμ.[4] Παρ' όλα αυτά, το άλμπουμ σκαρφάλωσε στην κορυφή του Billboard και υπήρξε άλλη μία πολυπλατινένια επιτυχία, πουλώντας σχεδόν ένα εκατομμύριο αντίτυπα κατά την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του. Κατά την περιοδεία για την προώθηση του, το συγκρότημα εμφανίζονταν σε μικρότερους χώρους σε σχέση με τα στάδια τα οποία θα μπορούσαν να γεμίζουν.

Το καλοκαίρι του 1994, ακύρωσαν την προγραμματισμένη περιοδεία τους, αιτιολογώντας την κίνηση αυτή με το γεγονός ότι δεν μπορούσαν να κρατήσουν τις τιμές κάτω των 20 δολαρίων λόγω της πίεσης που δέχονταν οι διοργανωτές από το Ticketmaster για υψηλότερες τιμές.[5] Οι Peal Jam οδηγήθηκαν στο δικαστήριο με την συγκεκριμένη εταιρεία, κατηγορώντας την για αθέμιτες εμπορικές πρακτικές και παράλληλα, ηχογράφησαν το τρίτο τους άλμπουμ, μετά την ολοκλήρωση του οποίου αντικατέστησαν τον Αμπρουζέζι με τον πρώην ντράμερ των Red Hot Chili Peppers και των Eleven, Τζακ Άιρονς.[6]

Το "Vitalogy" κυκλοφόρησε στα τέλη του 1994 και τις πρώτες δύο εβδομάδες ήταν διαθέσιμο μόνο σε περιορισμένο αριθμό δίσκων βινυλίου.[7] Παρά το συγκεκριμένο γεγονός, κατάφερε να μπει στο αμερικάνικο Top-60, σκαρφαλώνοντας στο # 1 μετά την κυκλοφορία του σε CD και κασέτα. Πλέον, έχει γίνει πενταπλά πλατινένιο.

Το 1995, το συγκρότημα έχασε την μάχη με το Ticketmaster και στις αρχές της χρονιάς ηχογράφησαν ένα άλμπουμ με τον Νηλ Γιανγκ με τίτλο "Mirror Ball", υπό το όνομα του Γιανγκ, λόγω νομικών επιπλοκών στην περίπτωση που αναφέρονταν το όνομα των Pearl Jam στο εξώφυλλο.[8]

Στα τέλη του 1996, το συγκρότημα κυκλοφόρησε τον τέταρτο δίσκο του, "No Code", ο οποίος ανέβηκε στην κορυφή των αμερικάνικων τσαρτ, παρά την απογοήτευση που προκάλεσε στους φανατικούς οπαδούς του σχήματος ο πειραματισμός τους να δημιουργήσουν ένα αμάλγαμα ροκ και Worldbeat ήχων.[9] Η διστακτικότητα τους να περάσουν μεγάλα χρονικά διαστήματα περιοδεύοντας για τον δίσκο, οδήγησε σε πτώση των πωλήσεων τους, αφού το "No Code" έγινε πλατινένιο αλλά δεν κατάφερε να φθάσει σε δεύτερη βράβευση.[10]

Ο Έντι Βέντερ

Το συγκρότημα πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του 1997 δουλεύοντας πάνω σε νέο υλικό, ολοκληρώνοντας το "Yield", το οποίο κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 1998, αλλά παρά το ότι το φανατικό τους κοινό βοήθησε τον δίσκο να σκαρφαλώσει στο # 2 στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύντομα έπεσε εκτός καταλόγου επιτυχιών.[11] Το συγκρότημα πραγματοποίησε μία μεγάλη περιοδεία, παίζοντας σε μεγάλα στάδια και ηχογραφώντας το άλμπουμ "Live on Two Legs", στο οποίο τα τύμπανα παίζει ο Ματ Κάμερον λόγω προβλημάτων υγείας του Άιρονς.[12] Λίγο αργότερα, ανακοινώθηκε η επίσημη αντικατάσταση του ντράμερ από τον Κάμερον.

Το 1999, γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με το χρυσό σινγκλ "Last Kiss", το οποίο έφθασε στο # 2 του Billboard Hot-100,[13] για να επιστρέψουν την επόμενη χρονιά με το άλμπουμ "Binaural".[14] Κατά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, όλες τους οι εμφανίσεις ηχογραφήθηκαν με σκοπό να αποφευχθούν οι παράνομες ηχογραφήσεις και κυκλοφόρησαν μέσω του fan club τους σε 72 διπλά CD.[15]

Το 2002, κυκλοφόρησαν το "Riot Act", πειραματιζόμενοι με το Art Rock και τέσσερα χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε το ομώνυμο άλμπουμ τους, το οποίο ανέβηκε στην δεύτερη θέση του Billboard και έγινε χρυσό.[16][17] Η δισκογραφική τους εταιρεία προχώρησε σε μία σειρά επανεκδόσεων με την εικοστή επέτειο του συγκροτήματος να πλησιάζει, ξεκινώντας με μία ειδική έκδοση του "Ten".[18]

Ο ένατος τους δίσκος με τίτλο "Backspacer" κυκλοφόρησε στις 20 Σεπτεμβρίου 2009 ανεβάζοντας τους Pearl Jam στο # 1 της πατρίδας τους για πρώτη φορά μετά το 1996.[19] Το συγκρότημα προώθησε το άλμπουμ με μία εκτεταμένη περιοδεία, μετά από την οποία έκανε την εμφάνιση του το ζωντανά ηχογραφημένο "Live on Ten Legs", μία συλλογή κομματιών από συναυλίες τους από το 2003 μέχρι και το 2010.[20]

Το συγκρότημα επέστρεψε στο στούντιο με παραγωγό τον Μπρένταν Ο'Μπράιεν, ηχογραφώντας το "Lightning Bolt", το οποίο κυκλοφόρησε το 2013 μαζί με τον σινγκλ "Mind Your Manners".[21] Ένας πιο σκοτεινός δίσκος, με μεγαλύτερα σε διάρκεια κομμάτια, συνδύαζε τις επιρροές τους από την punk μουσική, όπως και art rock συγκροτήματα όπως οι Pink Floyd. Το άλμπουμ σκαρφάλωσε στο # 1 στις Ηνωμένες Πολιτείες, όντας ο πέμπτος τους δίσκος που καταφέρνει αυτή την διάκριση.[22]

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στούντιο ηχογραφήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Άλμπουμ ΗΠΑ

[23] 		Αυστραλία

[24] 		Νέα Ζηλανδία

[25] 		Νορβηγία

[26] 		Αυστρία

[27] 		Αγγλία

[28] 		Βράβευση

[29]
1991 Ten 2 11 3 8 31 18 13 x πλατινένιος
1993 Vs. 1 1 1 1 7 2 7 x πλατινένιος
1994 Vitalogy 1 1 1 7 7 4 5 x πλατινένιος
1996 No Code 1 1 1 3 3 3 Πλατινένιος
1998 Yield 2 1 1 1 4 7 Πλατινένιος
2000 Binaural 2 1 1 2 8 5 Χρυσός
2002 Riot Act 5 1 2 3 24 34 Χρυσός
2006 Pearl Jam 2 2 2 4 3 5 Χρυσός
2009 Backspacer 1 1 1 4 3 6 Χρυσός
2013 Lightning Bolt 1 1 2 2 3 2
2020 Gigaton
2024 Dark Matter

Ζωντανές ηχογραφήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Lost Dogs (2003)
  • Rearviewmirror (Greatest Hits 1991–2003) (2004)
  • Pearl Jam Twenty (2011)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Pearl Jam Releases Its First Music Video In Eight Years Under a Creative Commons License». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2015. 
  2. ↑ «Pearl Jam - Chart history | Billboard». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2015. 
  3. ↑ «Five Against the World». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2007. 
  4. ↑ «Why Pearl Jam Survived the Death of Grunge». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2015. 
  5. ↑ «Pearl Jam vs. Ticketmaster: A Holy War on ReaIity». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2015. 
  6. ↑ Lukin : Drummer History - Jack Irons
  7. ↑ Pearl Jam - Vitalogy (Vinyl, LP, Album) at Discogs
  8. ↑ «Neil Young Mirror Ball Album Review | Rolling Stone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2015. 
  9. ↑ Pearl Jam Is Tired of the Pearl Jam Sound
  10. ↑ Ten Past Ten (archive on web site Five Horizons)
  11. ↑ «The Billboard 200 – Yield». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2013. 
  12. ↑ Pearl Jam - Live On Two Legs at Discogs
  13. ↑ «Pearl Jam timeline». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2008. 
  14. ↑ Pearl Jam's 'Binaural' ear-marked by unusual sound mixing
  15. ↑ Five Live Sets Drive Pearl Jam Home
  16. ↑ A charged-up Pearl Jam is really into its daring new 'Riot Act'
  17. ↑ «Album Review: Pearl Jam - Pearl Jam | Prefix». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2015. 
  18. ↑ «Pearl Jam's "Ten" gets the deluxe treatment with four reissues next year». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2008. 
  19. ↑ Pearl Jam Scores First No. 1 On Billboard 200 In 13 Years
  20. ↑ «Pearl Jam announce the release of Live on Ten Legs». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2015. 
  21. ↑ «NEW PEARL JAM ALBUM "LIGHTNING BOLT" AVAILABLE OCTOBER 15». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2015. 
  22. ↑ Pearl Jam Earns Fifth No. 1 Album On Billboard 200
  23. ↑ Pearl Jam | Awards | AllMusic
  24. ↑ australian-charts.com - Discography Pearl Jam
  25. ↑ «charts.org.nz - Discography Pearl Jam». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2015. 
  26. ↑ norwegiancharts.com - Discography Pearl Jam
  27. ↑ Discographie Pearl Jam - austriancharts.at
  28. ↑ PEARL JAM | Official Charts Company
  29. ↑ RIAA Gold and Platinum[νεκρός σύνδεσμος]

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Pearl_Jam&oldid=10712700"