Pentanska kiselina
Valerinska kiselina[1] | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | Valerinska kiselina Butan-1-karboksilna kiselina | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 109-52-4 | ||
MeSH | |||
RTECS registarski broj toksičnosti | YV6100000 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | C5H10O2 | ||
Molarna masa | 102.13 g/mol | ||
Agregatno stanje | bezbojna tečnost | ||
Gustina | 0.930 g/cm³, tečna | ||
Tačka topljenja |
-34.5 °C | ||
Tačka ključanja |
186-187 °C | ||
Rastvorljivost u vodi | 4.97 g/100 ml (25 °C) | ||
pKa | 4.82 | ||
Opasnost | |||
Opasnost u toku rada | iritantno | ||
R-oznake | R34 R52/53 | ||
S-oznake | S26 S36 S45 S61 | ||
Tačka paljenja | 86 °C | ||
Srodna jedinjenja | |||
Srodna jedinjenja | Buterna kiselina Etil-valerinat pentil-pentanoat | ||
| |||
Infobox references |
Valerinska kiselina ili pentanska kiselina je alifatična karboksilna kiselina hemijske formule C5H10O2. Kao druge niže karboksilne kiseline, ima veoma neprijatan miris. U prirodi se nalazi u valerini, po kome je dobila i ime. Njena glavna upotreba je sinteza estara. Isparljivi estri valerinske kiseline imaju prijatan miris i koriste se u parfemima i kozmetici. Etil-valerinat i pentil-valerinat se koriste kao aditivi u hrani zbog njihovih ukusa sličnih voću.
Valerinska kiselina može da izazove iritaciju kod ljudi kada dođe u dodir sa kožom i očima, ali generalno se to ne događa jer ne pretenduje da ispari na sobnoj temperaturi ako nije u glacijalnoj formi. Uprkos tome, toksična je vodenim organizmima i ne treba je puštati niz slivnik ako je prvo ne neutrališemo.
Koren valerijane se dugo koristio kao biljni sedativ.
Za valerinsku kiselinu se smatra da može da efektivno odstrani bubuljice. Njeni derivati (poput diflukortolon-valerinata) se koriste kao kortikosteroidi u dermatologiji.
- ↑ Susan Budavari, ur. (2001). The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (13th izd.). Merck Publishing. ISBN 0-911910-13-1.