Pergola

Pergola we Wrocławiu

Wnętrze pergoli we Wrocławiu

Pergola w ogrodzie botanicznym Karoliny Południowej (USA)

Pergola – budowla ogrodowa w postaci zacienionej alei lub element budynku w architekturze. Składa się z dwóch rzędów podpór (słupków) i ułożonej na nich lekkiej kratownicy lub układu belek podtrzymujących rośliny, najczęściej pnące.

Pergolę stosowano w architekturze ogrodowej od czasów średniowiecza. W zależności od poszczególnych epok architektonicznych budowla przybierała różne formy – od lekkiej, niewyszukanej, drewnianej konstrukcji do masywnych, marmurowych kolumn (np. żelbetowa pergola we Wrocławiu w Parku Szczytnickim).

Pergola stosowana była w architekturze modernistycznej w Europie i Stanach Zjednoczonych przed i po II wojnie światowej głównie w awangardowych budynkach mieszkalnych i hotelach. Pergole instalowano m.in. na tarasach dachowych w postaci żelbetowych elementów na cienkich metalowych wspornikach.

Funkcje pergoli w architekturze modernistycznej:

• zacienienie tarasu na dachu
• podpora dla roślin
• nadanie wizualnej lekkości budynkowi, integracja budynku z niebem (pergola była elementem awangardowym świadczącym o wysokiej jakości architektury danego budynku)
• nośnik dodatkowego oświetlenia elektrycznego
• wspornik dla dodatkowych materiałów osłonowych np. plandeki przeciwdeszczowej

Zobacz też

• trejaż
• krata ogrodowa