Phi

Abecedarium Graecum Α α Alpha Β β Beta Γ γ Gamma Δ δ Delta Ε ε Epsilon Ζ ζ Zeta Η η Eta Θ θ Theta Ι ι Iota Κ κ Cappa Λ λ Labda Μ μ My Ν ν Ny Ξ ξ Xi Ο ο Omicron Π π Pi Ρ ρ Rho Σ σ ς Sigma Τ τ Tau Υ υ Ypsilon Φ φ Phi Χ χ Chi Ψ ψ Psi Ω ω Omega

systema numerale αʹ 1 ιʹ 10 ρʹ 100 βʹ 2 κʹ 20 σʹ 200 γʹ 3 λʹ 30 τʹ 300 δʹ 4 μʹ 40 υʹ 400 εʹ 5 νʹ 50 φʹ 500 ϝʹ ϛʹ στʹ 6 ξʹ 60 χʹ 600 ζʹ 7 οʹ 70 ψʹ 700 ηʹ 8 πʹ 80 ωʹ 800 θʹ 9 ϙʹ ϟʹ 90 ϡʹ 900

Phi (indecl., n.; Graece: φεῖ sive φῖ) est vicesima prima abecedarii Graeci littera, cuius scriptura aliquatenus variat. Phi maiusculum non nisi paululum (Φ et Φ) variat, sed phi minusculum circulo dimidiato (φ), laqueo aperto (φ) et laqueo clauso (ϕ) scribi potest.

De usu et significatione phi

• In Graeca antiqua, phi phonum aspiratum significat, quod hodie in systemate API [pʰ] notatur et mutam bilabialem surdam aspiratam significat. In Graeca moderna, phi fricativam labiodentalem surdam [f] significat.
• In phonetica et phonologia, φ est symbolum IPA fricativae bilabialis surdae.
• In systemate numerali Graeco, φ' numerum 500, ˏφ autem 500 000 designat.
• In mathematica, phi numerum irrationalem significat, quo sectio aurea definitur.
• In mathematica phi functionem quoque significat quae numeros primos minus quam numerus datus comptat: φ(4) = 2 quod 2, 3 sunt numeri primi < 4; functionem Euler describit.

Nexus interni

• Proprietates phi