Philip Sidney
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Narodowość |
angielska |
Język |
angielski |
Dziedzina sztuki |
poeta, prozaik |
Sir Philip Sidney (ur. 30 listopada 1554, zm. 17 października 1586) – angielski poeta i prozaik.
Syn hrabiego Leicester. Był humanistą i dworzaninem królowej Elżbiety. Po ukonczeniu w roku 1570 studiów humanistycznych na Uniwersytecie Oksfordzkim uzyskał pozwolenie na podróż do Francji na dwór królewski, który opuścił po rzeźi hugenotów. Następnie podróżował po Niemczech, Austrii i Włoszech. Podczas pobytu w Wenecji poznał Tintoretta i Veronese[1]. W 1574 roku odwiedził Polskę. W Wenecji studiował astronomię i geometrię, następnie zajmował się naukami ścisłymi, korespondując m.in. z uczonym Hubertem Languefem. Poległ w bitwie pod Zutphen w Niderlandach. Zyskał sławę jako idealny żołnierz, kochanek i dworzanin. Podobno leżąc śmiertelnie ranny na polu bitwy pod Zutphen, oddał swoją manierkę z wodą innemu rannemu, mówiąc: „Twoja potrzeba jest większa od mojej” (ang. Thy need is greater than mine)[2].
Pozostawił po sobie romans pasterski prozą Arcadia (1590), cykl sonetów miłosnych Astropel and Stella (1591) oraz rozprawę teoretyczną Obrona poezji (1595, polski przekład z 1933), w której głosił prawo poety do wyobraźni i fantazji przetwarzającej rzeczywistość.
Przekłady
[edytuj | edytuj kod]Polskie przekłady wierszy Philipa Sidneya znajdują się w antologiach Poeci języka angielskiego, tom I, (Warszawa 1969), Jerzy Pietrkiewicz, Antologia liryki angielskiej 1300-1950, Warszawa 1997 i Od Chaucera do Larkina, Przekład Stanisław Barańczak, Kraków 1993. Cykl Astrofel i Stella został wydany w osobnej edycji w Czechach[3]. Fragmenty Obrony poezji zamieszczone zostały w tomie Poetyka okresu renesansu[4].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pisarze świata. Słownik encyklopedyczny, wyd. PWN, 1999.
- Wielka Historia Świata - Narodziny świata nowożytnego 1453 - 1605. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Stanisława Grzybowskiego. T. 6. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005. ISBN 978-83-7391-585-5.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wielka Historia Świata 2005 ↓, s.109.
- ↑ Porównaj: Przemysław Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, Wrocław 1981, s. 121.
- ↑ Philip Sidney, Astrofel a Stella. Z angl. přel. Alois Bejblík a Gustav Francl, doslov Alois Bejblík Praha 1987.
- ↑ Poetyka okresu renesansu : antologia, wybór, wstęp i opracowanie Elżbieta Sarnowska-Temeriusz, przypisy: Jerzy Mańkowski, Elżbieta Sarnowska-Temeriusz, Wrocław 1982.
- ISNI: 0000000121386465
- VIAF: 71397821
- ULAN: 500325995
- LCCN: n79018045
- GND: 11861391X
- NDL: 00456526
- LIBRIS: wt79b4df1wphsxq
- BnF: 119246973
- SUDOC: 027397904
- SBN: BVEV281629
- NLA: 35498378
- NKC: jn19990007926
- DBNL: sidn001
- BNE: XX831253
- NTA: 068962703
- BIBSYS: 1055990
- CiNii: DA01668492
- Open Library: OL52692A
- PLWABN: 9810652074305606
- NUKAT: n98021828
- OBIN: 25522
- J9U: 987007304510605171
- PTBNP: 16924
- LNB: 000072900
- NSK: 000138058
- CONOR: 119875171
- BLBNB: 000287728
- KRNLK: KAC201909283
- LIH: LNB:YRG;=BO
- RISM: people/30029089