Pietro Longo
Data i miejsce urodzenia |
29 października 1935 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk |
Pietro Longo (ur. 29 października 1935 w Rzymie[1]) – włoski polityk, deputowany, w latach 1983–1984 minister, lider Włoskiej Partii Socjaldemokratycznej (PSDI) w latach 1978–1975.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego matka Rosa Fazio Longo była działaczką partii socjalistycznej[2]. Pietro Longo studiował prawo i socjoekonomikę. Dołączył do młodzieżówki Włoskiej Partii Socjalistycznej. Później związał się z Włoską Partią Socjaldemokratyczną. Należał do współpracowników Pietra Nenniego[3]. W latach 1968–1972 oraz 1976–1987 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych V, VII, VIII i IX kadencji[1]. W latach 1978–1985 jako sekretarz generalny stał na czele PSDI[4]. Od sierpnia 1983 do lipca 1984 pełnił funkcję ministra budżetu i planowania gospodarczego w rządzie Bettina Craxiego[1]. Pod koniec lat 80. współtworzył partię UDS[5], dołączając wkrótce do PSI i wchodząc w skład jej władz krajowych[6].
Został oskarżony o przyjęcie łapówki od jednej z firm budowlanych. W pierwszej instancji skazany na 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, ostatecznie orzeczono karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. W 1992 przebywał przez pięć miesięcy w zakładzie karnym, po czym został zwolniony i skierowany do pracy społecznej[6][7]. Nie prowadził później aktywnej działalności publicznej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Pietro Longo. camera.it. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
- ↑ Valentina Cocco: Rotonda Rosa Fazio Longo: alla prima deputata molisana l’intitolazione in Largo Regina Elena. primonumero.it, 8 marca 2019. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
- ↑ Pietro Longo. munzinger.de. [dostęp 2021-09-30]. (niem.).
- ↑ Leaders of Italy. zarate.eu. [dostęp 2021-09-30]. (ang.).
- ↑ DAL PSDI ALL' UDS, ORMAI E' UN ESODO. repubblica.it, 2 kwietnia 1989. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
- ↑ a b PER PIETRO LONGO ARRESTO ALL' ORA DI CENA. repubblica.it, 1 maja 1992. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
- ↑ Pietro Longo e' ritornato a casa. si occupera' dei ragazzi difficili. corriere.it, 30 września 1992. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).