Pionierpanzer 1
Włoski Pionierpanzer 1 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ pojazdu |
opancerzony wóz saperski |
Trakcja |
gąsienicowa |
Historia | |
Prototypy |
1967 |
Produkcja |
1968-? |
Dane techniczne | |
Silnik |
1 silnik wysokoprężny widlasty, 10-cylindrowy MTU MB 838 Ca-M 500 o mocy 830 KM (611 kW) przy obrotach 2200 obr./min.[1] |
Długość |
7,9 m[1] |
Szerokość |
3,7 m[1] |
Wysokość |
2,7 m[1] |
Prześwit |
440 mm[1] |
Masa |
40,8 t[1] |
Osiągi | |
Prędkość |
62 km/h[1] |
Zasięg pojazdu | |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) |
2,1 m[1] |
Rowy (szer.) |
2,9 m[1] |
Ściany (wys.) |
1,1 m[1] |
Kąt podjazdu |
60%[1] |
Przechył boczny |
30%[1] |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe kal. 7,62 mm | |
Wyposażenie | |
wyrzutnie granatów dymnych, dźwig, wyciągarka, świder, urządzenia do prac spawalniczych, specjalne oporządzenie do transportu ładunków niebezpiecznych | |
Użytkownicy | |
Niemcy, Belgia, Holandia, Włochy |
Pionierpanzer 1 (oficjalnie Bergepanzer 2 A1) – niemiecki opancerzony wóz saperski powstały na podwoziu czołgu Leopard 1.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W latach 60. XX wieku w Bundeswehrze ze względu na rozwój wojsk saperskich postanowiono wprowadzenie specjalistycznego, opancerzonego pojazdu przystosowanego do prac saperskich. Prace projektowe rozpoczęto w roku 1966 pod kierunkiem profesora Ferdinanda Porsche. Pierwszy prototyp nowego wozu wzorowanego na Bergepanzer 2 zbudowano w zakładach MaK w roku 1967. Produkcja seryjna ruszyła w kolejnym roku[2].
Pierwsze Pionierpanzer 1 do niemieckich jednostek saperskich trafiły w roku 1969. W latach 80. XX wieku, po wprowadzeniu do służby czołgów Leopard 2 Niemcy zmodernizowali wszystkie posiadane wozy Pionierpanzer 1. Nowy pojazd saperski otrzymał miano Pionierpanzer 2 Dachs[3][4].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Pionierpanzer 1 został zaprojektowany do wykonywania wejść i wyjść z przeszkody wodnej, usuwania lub tworzenia przeszkód terenowych oraz wyciągania uwięzionych pojazdów[3].
Konstrukcyjnie jest on wzorowany na innym pojeździe powstałym na bazie Leoparda 1 – Bergepanzerze 2. Jednakże w stosunku do wozu Bergepanzer 2 kadłub Pionierpanzera 1 jest o 250 mm szerszy i o 380 mm wyższy. Jego uzbrojeniem są dwa karabiny maszynowe kal. 7,62 mm, zastosowano także wyrzutnie granatów dymnych[3].
Wyposażeniem specjalistycznym wozu saperskiego Pionierpanzer 1 są[3][2]:
- dźwig obrotowy o nośności 30 t zamocowany po prawej stronie kadłuba
- wyciągarka o sile uciągu 70 000 N
- lemiesz (powiększony w porównaniu do Bergepanzer 2)
- świder do wiercenia otworów przy wykorzystaniu ramienia dźwigu. Pozwala on wiercić otwory średnicy 700 mm i głębokości 1900 mm
- urządzenia do prac spawalniczych
- specjalne oporządzenie do transportu ładunków niebezpiecznych.
Wyciągarka, dźwig oraz świder napędzane są hydraulicznie. Aby zapobiec przegrzaniu układu hydraulicznego została zamocowana specjalna chłodnica oleju, która posiada możliwość odebrania w ciągu godziny 10 000 kilokalorii ciepła[3].
Użytkownicy
[edytuj | edytuj kod]- Niemcy: Niemcy w latach 80. XX wieku posiadane wozy Pionierpanzer 1 przebudowali na Pionierpanzer 2 Dachs[3].
- Belgia[3]
- Holandia[3]
- Włochy: część posiadanych pojazdów została zbudowana przez OTO Melara na licencji[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Pionierpanzer 1 - PiPz 1 (ženijní tank) :: Germany (DEU) :: Special Superstructures (Pionierpanzer 1)
- ↑ a b Michael Jercher, Waldemar Trojca: Leopard 1. Cz. 9. Hannover-Speyer, Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1993, s. 28. ISBN 83-86209-35-6. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i Dariusz Użycki, Tomasz Begier. Czołg Leopard 1. (III). „Nowa Technika Wojskowa”. 10/1997, s. 13-18, 1997. Andrzej Kiński – redaktor naczelny. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1230-1655. (pol.).
- ↑ Michael Jercher, Waldemar Trojca: Leopard 1. Cz. 9. Hannover-Speyer, Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1993, s. 28-30. ISBN 83-86209-35-6. (pol.).