Polícrates de Samos
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde outubro de 2015.) |
  | |
| Nome orixinal | (grc) Πολυκράτης |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 574 a. C. Grecia |
| Morte | 522 a. C. (51/52 anos) Sardes, Turquía |
| Causa da morte | pena de morte |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
| Familia | |
| Pai | Aeaces |
| Irmáns | Syloson Pantagnotus |
| Descrito pola fonte | Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Enciclopedia de Otto |
Polícrates de Samos (Πολυκράτης, Polycrates) foi tirano de Samos no século -VI.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Ao final do reinado de Ciro II o Grande de Persia fíxose co poder coa cooperación dos seus irmáns Pantagnoto e Silosón. Inicialmente os tres irmáns van compartir o poder supremo pero pronto Pantagnoto foi executado e Silosón desterrado e quedou como tirano único.
Construíu unha frota de 100 barcos e contratou mercenarios e conquistou varias illas e algunhas cidades na costa asiática. Fixo a guerra contra Mileto e derrotou en combate naval á xente de Lesbos que ían en axuda da cidade.
A súa frota converteuse na máis importante dos estados gregos e planeou conquistar todas as cidades de Xonia, polo cal aliouse con Amasis de Exipto, quen, no entanto, renunciou pronto a axudalo pola excesiva boa sorte de Polícrates, que nunca fora derrotado. Herodoto explica a causa da rotura: Amasis pediu ao tirano que se desfixese dalgunha propiedade valiosa para non atraer a vinganza dos deuses, e Polícrates tirou ao mar un anel de extraordinaria beleza, pero ao cabo de poucos días apareceu no ventre dun peixe que lle ofreceu un pescador, e isto asustou a Amasis; os historiadores pensan que isto é unha lenda e que en realidade foi Polícrates o que rompeu a alianza para se aliar con Cambises II de Persia que estaba preparando a conquista de Exipto (-525).
En axuda dos persas enviou corenta barcos nos que puxo a todas as persoas que se podían opoñer no seu goberno e privadamente pediu ao rei persa que non volvesen; pero os homes así enviados á morte puideron escapar e desembarcaron en Samos onde fixeron a guerra ao tirano, pero foron derrotados, tendo que fuxir cara a Esparta que lles prometeu axuda. Corinto, enfrontada tamén con Samos, ofreceu igualmente a súa axuda. As forzas dos exiliados con estes apoios, atacaron Samos e cercaron a cidade durante corenta días, pero cando viron que non a poderían conquistar, os aliados espartanos e corintios abandonaron a illa.
Polícrates chegou entón ao cume do seu poder. Vivía con gran pompa e luxo, e a súa corte era sede de artistas, poetas e literatos, destacando Anacreonte e Íbico.
Por causas descoñecidas o sátrapa Orestes de Sardes decidiu eliminar a Polícrates, e invitouno a visitar os seus dominios; ao desembarcar, Polícrates foi capturado e crucificado (-522).
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Polycrates of Samos segundo Jona Lendering en livius.org Arquivado 27 de febreiro de 2013 en Wayback Machine. (en inglés)
