Potyczka pod Umianowicami
II wojna światowa | |||
Czas |
28 lipca 1944 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
rejon Umianowic | ||
Terytorium | |||
Wynik |
porażka oddziału BCh | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939 | |||
50°34′26″N 20°31′27″E/50,573889 20,524167 |
Potyczka pod Umianowicami – starcie zbrojne mające miejsce 28 lipca 1944 w rejonie Umianowic między oddziałem Batalionów Chłopskich a żołnierzami Wehrmachtu, wracającymi z frontu wschodniego.
Atak oddziału Batalionów Chłopskich na pociąg zaplanowano w związku z informacjami, że będzie w nim jechać jedynie kilkunastu żandarmów. Pociąg został zaatakowany przez partyzantów dowodzonych przez Bogusława Walczaka pseud. Długonogi nad rzeką Nidą w pobliżu wsi Umianowice. Niestety, okazało się że pociągiem jadą żołnierze Wehrmachtu, wracający z frontu wschodniego. W wyniku walki z zaprawionymi w bojach i dobrze uzbrojonymi żołnierzami niemieckimi partyzancki atak na pociąg zakończył się niepowodzeniem. Oddział BCh został praktycznie rozbity, a w czasie walk poległo 13 partyzantów[1].
Polegli partyzanci: Adam Banaś, Mieczysław Błotnicki, Stanisław Ciężart, Stefan Ciszewski, Jan Dudek, Edward Gidek, Jan Jandała, Jan Motyka, Stefan Noszczyk, Marian Paluchiewicz, Jan Powałka, Stanisław Solus i Władysław Woźniak pochowani zostali na cmentarzu w Kijach[1].
W 15 rocznicę bitwy tj. w 1959 poległych partyzantów Batalionów Chłopskich upamiętniono pomnikiem[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Kolus 2011 ↓, s. 151.
- ↑ Kolus 2011 ↓, s. 150.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marian Kolus: Miejsca upamiętniające działalność Batalionów Chłopskich w latach 1940-1945 na terenie województwa świętokrzyskiego. Kielce: 2011. ISBN 978-83-88161-39-1.