Prawy len
| |
| Prawy len (Linum usitatissimum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy I | |
| rjad: | (Malpighiales) |
| swójba: | Lenowe rostliny (Linaceae) |
| ród: | Len[1][2][3] (Linum) |
| družina: | Prawy len |
| wědomostne mjeno | |
| Linum usitatissimum | |
| L. | |
Prawy len (Linum usitatissimum) je rostlina ze swójby Lenowych rostlinow (Linaceae). Dalšej serbskej mjenje stej pólny len a dźěłany len.
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prawy len je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30hač 60 cm.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena su přećiwostejne, linealne hač wusko-lancetojte, šěrozelene, nahe a docpěwaja šěrokosć wot 3 hač 4 mm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje w juliju. Kćenja su njebjomódre, rědšo swětłoróžojte abo běłe a steja w jara čumpatej pakići a docpěwaja wulkosć wot 2 hač 3 cm. Jich pupki su zrunante. Krónowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 12 hač 15 mm. Keluškowe łopješka su fajn kónčkojte, fajn kosmičkate, ale nic žałzate a docpěwaja dołhosć wot 5 hač 7 mm. Próšniki su módre.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kapslowy płód je nimale kulojty. Symjenja su płone a błyšćace.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina so dźensa rědko plahuje a je na drjebiznowych městnach wodźiwjena.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 233.
- ↑ W internetowym słowniku: Flachs
- ↑ W internetowym słowniku: Lein
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 282 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 204 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)