Naar inhoud springen

Pre-Keltisch

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verspreiding van de Kelten over Europa:
 500 v.Chr.
 250 v.Chr.

Met pre-Keltisch wordt een periode in de vroege ijzertijd van Centraal en West-Europa aangeduid, dwz. de Hallstatt-periode (9e tot 6e eeuw v.Chr.), die voorafgaat aan de verspreiding van de Keltische stammen of hun cultuur tijdens de La Tène-periode (vanaf ca. 450 v.Chr.). In hoeverre deze eerdere periode al samenviel met Keltische cultuur en Keltische talen blijft onduidelijk en controversieel.

Voor het Europees continent kan men in de bronstijd onder de pre-Keltische talen aan de ene kant nog andere Indo-Europese dialecten rekenen (het Illyrisch, het Belgisch, mogelijk ook het Lusitanisch, de hypothetische Proto-Italo-Keltische dialecten en mogelijk het Oudeuropees)[1] en de niet-IE en pre-IE talen (waaronder hypothetisch volgens sommigen het Baskisch,[2][3] het Etruskisch[4] het Rhaetisch) aan de andere kant.