Prunus padus
 |
Vos an lenga piemontèisa |
| Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì. |
Descrission[modìfica | modifiché la sorgiss]A l'é na pianta nen tant auta, a sùpera nen ij 10 m. Branch prima biancastr peui pla. La scòrsa a l'é pitòst seulia egris sombr; a l'ha n'odor gram. Le feuje a son verd ciair , a lansa e con ij bòrd dentà. A son butà auterne dzor le rame. Le fior a son cite, a rape ch'a pendo, bianche, a l'han un përfum ëd màndorla.Ij fut a son riond, nèir lùcid, a l'han un savor cha ampan-a la boca e amer, dont a son mach mangià da j'osej. Distribussion[modìfica | modifiché la sorgiss]A chërs ant ij bòsch, ij combaj e le basse., dal livel dë mar a 1.900 méter. A fioriss da magg a giugn. A sopòrta 'l gel. Notissie[modìfica | modifiché la sorgiss]A l'é motobin dovrà 'dcò ant ij giardin per la fioridura anciarmanta.
Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse[modìfica | modifiché la sorgiss]
|
