Pterocarya × rehderiana
Wygląd
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Pterocarya × rehderiana |
Nazwa systematyczna | |
Pterocarya × rehderiana C.K.Schneid. Ill. Handb. Laubholzk. 1: 93 1904[3] |
Pterocarya × rehderiana C.K.Schneid. – gatunek drzewa z rodziny orzechowatych pochodzenia mieszańcowego – powstał w wyniku skrzyżowania skrzydłorzecha kaukaskiego z gatunkiem Pterocarya stenoptera[4]. Uzyskany został ok. 1908 roku w Nowym Jorku[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Szybko rosnące drzewo dorastające do 30 m wysokości. Zwykle posiada krótki pień z szeroką koroną. Posiada liczne odrosty[4].
- Kora
- Kora ma szarą barwę. Jest relatywnie gładka, lekko spękana[4].
- Liście
- Liście nieparzystopierzaste. Listki są zaokrąglone i nieco oddalone od siebie (bardziej niż u skrzydłorzecha kaukaskiego). Są podobne do liści orzesznika jadalnego, lecz ogonek liściowy jest obustronnie i wąsko oskrzydlony i pośrodku głęboko rowkowany[4].
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostany kotkowate[4].
- Owoce
- Orzeszki z dwoma szerokimi skrzydełkami[4].
Biologia
[edytuj | edytuj kod]Drzewo bardzo żywotne. Wykazuje się dużą odpornością[4]. W dobrych warunkach roczne przyrosty sięgają 2 m, po 40 latach drzewo osiąga 40 m wysokości[6]. Jest bardziej mrozoodporny niż gatunki botaniczne z tego rodzaju[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-08] (ang.).
- ↑ Pterocarya × rehderiana. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-11-20]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 172. ISBN 978-83-7073-643-9.
- ↑ a b David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 769, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 126. ISBN 0-333-73003-8.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):