Rękopiór
Rękopiór – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
W polu błękitnym, pod czerwonym krzyżem kawalerskim na srebrnym półksiężycu, ręka w ubraniu trzymająca pióro gęsie do pisania prawo ukośnie ku dołowi.
Klejnot: Nad hełmem w koronie pięć piór strusich.
Labry błękitne, podbite srebrem.
Opis herbu z Księgi Herbowej Rodów Polskich J.Ostrowskiego:
W polu błękitnem – pod krzyżem kawalerskim czerwonym w środku półksiężyca srebrnego – ręka w ubraniu trzymająca pióro gęsie do pisania prawo ukośnie ku dołowi. Nad hełmem w koronie – pięć piór strusich[1].
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Herb nadany razem z przywilejem nobilitacji Jackowi Ratajewiczowi w 1768, potwierdzony 20 stycznia 1769[2].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Jedna rodzina herbownych (herb własny):
Ratajewicz.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: 1897, s. 316.
- ↑ Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: 2001.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Rękopiór z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla