Przejdź do zawartości

Rada Wojenna Pacyfiku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uczestnicy posiedzenia Rady 12 października 1942; siedzi prezydent USA Franklin Delano Roosevelt; stoją od lewej: ambasador Australii w USA Owen Dixon, ambasador Kanady w USA Leighton McCarthy, minister finansów Nowej Zelandii Walter Nash, ambasador Wielkiej Brytanii w USA lord Halifax, minister spraw zagranicznych Chin Song Ziwen, ambasador Holandii w USA Alexander Loudon i prezydent Filipin Manuel Luis Quezon; brak maharadży Digvijayasinhaji.

Rada Wojenna Pacyfiku[1] (Pacific War Council) – ciało konsultacyjne i koordynacyjne działające w obozie aliantów podczas II wojny światowej. Posiedzenia odbywały w Waszyngtonie, zaś pierwsze miało miejsce 1 kwietnia 1942. Początkowo w jej skład wchodzili przedstawiciele USA, Wielkiej Brytanii, Chin, Australii, Nowej Zelandii, Holandii i Kanady. Później dokooptowano także reprezentantów Indii i Filipin. Władze Australii pragnęły, aby Rada stanowiła faktyczne miejsce podejmowania najważniejszych decyzji o działaniach wojennych na Pacyfiku[2]. W praktyce pełniła ona rolę jedynie konsultacyjną, zaś jej rekomendacje trafiały do dowództwa amerykańskiego, które mogło, lecz nie musiały, stosować się do nich.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ źródło tłumaczenia: Manning Clark: Historia Australii. Warszawa – Gdańsk: Bellona / Marabut, 2004, s. 213. ISBN 83-89261-70-7.
  2. ↑ Fact File : Formation of the Pacific War Council. BBC. [dostęp 2008-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-19)].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rada_Wojenna_Pacyfiku&oldid=69442593”