Przejdź do zawartości

Raport RST

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Raport RST – w krótkofalarstwie oznaczenie określające jakość (czytelność), siłę i ton lub modulację sygnału odbieranej stacji. Nazwa pochodzi od akronimu słów z języka angielskiego: Readability, Strength, Tone.

Raporty wymienia się w trakcie prowadzonej łączności radiowej. Są one również umieszczane na kartach QSL.

Raport składa się z dwóch lub trzech cyfr (RS, RST lub RSM). Przy emisji fonicznej jest to zwykle raport RS lub RSM.

R S T M
nazwa
polska
czytelność odbioru siła sygnału ton jakość modulacji
1 nieczytelny bardzo słaby bardzo chrapliwy ton prądu zmiennego modulacja niezrozumiała
2 ledwie czytelny bardzo słaby, ale czytelny chrapliwy ton prądu zmiennego, bez śladów muzykalności zła modulacja
3 czytelny z dużymi trudnościami słaby chrapliwy, niski ton prądu zmiennego, lekko muzykalny niewielka jakość modulacji
4 czytelny z niewielkimi trudnościami dostatecznie dobry nieco chrapliwy ton prądu zmiennego modulacja miernej jakości
5 dobrze czytelny dość dobry ton dźwięczny, modulowany składową zmienną dobra modulacja
6 dobry ton modulowany, lekko świszczący
7 umiarkowanie silny ton prawie czysty, lekko świszczący
8 silny ton czysty
9 bardzo silny bardzo czysty, dźwięczny ton

W przeszłości do raportu opcjonalnie były dodawane sufiksy literowe oznaczające inne cechy sygnału:

X – znaki o tonie stabilnym, podobnym do tonu układów stabilizowanych kwarcem
K – kliksy (trzaski) przy kluczowaniu
C – chirp (piukanie) przy kluczowaniu

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]