René Magritte
René Magritte sfotografowany przez Lothara Wolleha | |
Imię i nazwisko |
René François Ghislain Magritte |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
| |
Strona internetowa |
René François Ghislain Magritte [ʁε'ne mag'ʁit] (ur. 21 listopada 1898 w Lessines, Hainaut, zm. 15 sierpnia 1967 w Brukseli) – belgijski malarz, surrealista. Jego pierwsza indywidualna wystawa odbyła się w 1927 w Brukseli.
Nazywany „autorem słów i rzeczy”, lubił zmieniać nazwy przedmiotów, czego przykładem mógłby być obraz Zdradliwość obrazów. Obrazy jego szokowały i wzbudzały kontrowersje, wyróżnia je poetycka nastrojowość oraz precyzyjny rysunek. Artysta, który przedstawiał świat zuniformizowany, odbity w kolejnych powieleniach, wpłynął mimowolnie na sztukę drugiej połowy XX w., przede wszystkim na pop-art.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Dzieciństwo spędził w belgijskich miasteczkach (Gilly, Châtelet, Soignies – wakacje). Ojciec, Leopold Magritte, zajmował się handlem, matka, do czasu zamążpójścia, była modystką. Przyszły malarz miał dwóch młodszych braci (Raymonda i Paula). W 1912 samobójstwo popełniła jego matka, a wydarzenie to (wyłowione z rzeki zwłoki miały twarz owiniętą nocną koszulą) znalazło odbicie w twórczości przyszłego malarza. Twarz ukryta pod całunem, zawojem, płótnem pojawia się na wielu obrazach z końca lat 20., m.in. w:
- Temacie głównym
- Prawie symetrii
- Kochankach
W 1915 wyjechał do Brukseli, gdzie rozpoczął studia na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1919 pięć jego prac znalazło się na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Współczesnej w Genewie. Uległ wówczas fascynacji kubizmem i futuryzmem. W 1920 został powołany do wojska, a po powrocie w 1922 zawarł ślub z Georgette Berger, która stała się muzą i jedyną modelką artysty. René po powrocie z wojska pracował jako projektant tapet w fabryce Peters-Lacroix w Haren oraz projektował reklamy dla domów mody. Zaprzyjaźnił się wówczas z Giorgio de Chirico, twórcą koncepcji malarstwa metafizycznego, uznanego prekursora surrealizmu. Namalowany w 1926 obraz Zagubiony dżokej uznaje się za surrealistyczny manifest Magritte. W 1927 r. małżonkowie przenieśli się do Paryża.
Niektóre obrazy
[edytuj | edytuj kod]- Trudne skrzyżowanie, 1926
- Kochankowie, 1928
- Usiłowanie niemożliwego, 1928
- Golconde, 1953
- Królestwo świateł, 1954
- Zamek w Pirenejach, 1959
- Syn człowieczy, 1964
- Carte blanche, 1967
Współczesne inspiracje
[edytuj | edytuj kod]Malarstwo Magritte’a stało się natchnieniem dla twórców fantastyki, zafascynowanych surrealistycznym klimatem obrazów Belga. Na ich kanwie powstają sztuki teatralne, proza, a nawet gry komputerowe. W 2007 roku w sieci pojawiła się darmowa gra przygodowa pt. Magritte, będąca wzbogaconą o fantastyczną fabułę surrealistyczną wędrówką po Wrocławiu. Projekt stworzył Marcin M. Drews – wieloletni dziennikarz, członek Polskiego Towarzystwa Badania Gier. W grze zobaczyć można miejsca inspirowane takimi obrazami jak Syn Człowieczy, Czarna Magia, Kochankowie, Imperium Świateł czy Reprodukcja zakazana. Muzyki do gry użyczyli Łukasz Brzostek oraz zespoły Agressiva 69 i TRH.
Jego podobizna została umieszczona na banknocie o nominale 500 franków belgijskich[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wirtualne muzeum Magritte’a
- Galeria
- Darmowa gra przygodowa „Magritte”. magritte.ocom.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-24)].
- ISNI: 0000000121021220
- VIAF: 69008939
- ULAN: 500022967
- LCCN: n79086870
- GND: 118576208
- NDL: 00470900
- LIBRIS: hftwxxb14v98t74
- BnF: 123735831
- SUDOC: 032771304
- SBN: CFIV040455
- NLA: 35321956
- NKC: jn20000720160
- DBNL: magr001
- BNE: XX910399
- NTA: 068816960
- BIBSYS: 90065819
- CiNii: DA01087467
- Open Library: OL45499A
- PLWABN: 9810568610605606
- NUKAT: n97003557
- J9U: 987007264830305171
- PTBNP: 73302
- CANTIC: a10117179
- LNB: 000192286
- NSK: 000178176
- CONOR: 8781411
- BNC: 000061532
- ΕΒΕ: 95019
- BLBNB: 000286606
- KRNLK: KAC199617471
- LIH: LNB:V*74912;=BJ