Rimini
Rimini
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 44°3′N 12°34′E / 44.050°N 12.567°E | |
| Država |  Italija
|
| Regija | Emilia-Romagna |
| Provincija | Rimini |
| Frazione | Bellariva, Corpolò, Marebello, Miramare di Rimini, Rivabella, Rivazzurra, San Fortunato, San Giuliano a Mare, San Vito, Santa Aquilina, Santa Giustina, Torre Pedrera, Viserba, Viserbella |
| Vlast | |
| - Gradonačelnik | Andrea Gnassi |
| Površina | |
| - Ukupna | 135 km²[1] |
| Visina | 6 metara[1] |
| Stanovništvo (2017) | |
| - Urbano područje | 149.403[1] |
| - Urbana gustoća | 1110 st/km²[1] |
| - Područje utjecaja | 337.325[1] |
| - Gustoća područja utjecaja | 391.3 st/km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 47921–47924 |
| Pozivni broj | (+39) 541 |
| Karta | |
  Rimini Pozicija Riminija u Italiji | |
Rimini je grad i općina (comune) od 149.403 stanovnika[1] u talijanskoj regiji Emilia-Romagna. Rimini je i administrativni centar istoimene provincije Rimini koja ima 337.325 stanovnika.[1] Rimini je verovatno najpoznatije italijansko letovalište na obali Jadranskog mora, poznato po dugim i lepim plažama.
Rimini se nalazi na prelazu iz središnje ka severnoj Italiji. Od prestonice Rima grad je udaljen 400 km severno, a od Bologne 120 km jugoistočno. Minijaturna država San Marino nalazi se svega 10 km jugozapadno i njeni stanovnici su upućeni na Rimini (trgovina, promet, saobraćajne potrebe).
Rimini leži na ušću reke Marecchia na krajnjem jugoistočnom obodu Padske nizije, na mestu gde se ravnica sustiče sa Jadranskim morem i krajnje severoistočnim obronicma Apenina. Grad je u ravničarskom području, ali se krajnje severoistočne planine Apenina nalaze relativno blizu grada, 10 km južno.
Rimini ima mediteransku klimu sa primetnim uticajem sa Umjereno kontinentalne klime sa kopna. Stoga je u leto veoma toplo, a zimi je sneg češća pojava i hladnije je u odnosu na veći deo Italije južno. Rimini je jedini važniji grad u provinciji smešten na moru i jedan od većih gradova na zapadnoj obali Jadrana.
Pre rimske kolonije u području Riminija su živeli Etrurci, Umbri, Grci i Gali. Gali su naseljavali te krajeve od 6. vijeka pne., ali su ih na kraju Rimljani pobedili 283. pne. kada je područje ponovo vraćeno Umbrima. Rimljani su 268. pne. tu osnovali koloniju Ariminum (Ariminum). Bio je to bastion protiv najezde Gala, a takođe je služio kao odskočna daska za osvajanje Padske nizije. Rimini je bio i drumska raskrsnica, koja je povezivala središnju Italiju preko Flaminijevog puta (Via Flaminia) i severnu Italiju preko Vija Emilije. Grad je učestvovao u građanskim ratovima najpre na strani Gaja Marija, a zatim Cezara. Nakon što je ovde prešao reku Rubikon Cezar se legijama obratio na forumu Riminija. Rimini je privlačio pažnju više rimskih careva, kao što su bili Oktavijan Avgust i Hadrijan. Tada su sagrađeni Augustov slavoluk, Tiberijev most i amfiteatar. Zapadnorimska carica Gala Placidija je izgradila crkvu svetog Stefana. U Riminiju je održan jedan od ranih hrišćanskih sinoda 359. godine pod pokroviteljstvom cara Konstancija II.
Kada su Ostrogoti upali u Italiju, varvarski kralj Odoakar je 493. g. bio prisiljen da se preda gotskom kralju Teodorihu koji ga je opseo u Raveni. Za vreme Gotskoga rata Rimini je više puta prelazio iz ruke u ruku. U blizini grada Justinijanov vojskovođa Narzes pobedio 553.g. Alemane. Grad je potom bio pod upravom Vizantije, kao deo Ravenskoga egzarhata. Langobardski kralj Liutprand ga je zauzeo 728. godine, ali su 735. Vizantinci ponovo zauzeli grad. Franački kralj Pipin Mali je Rimini predao papi, ali tokom kasnijih ratova papa i italijanskih gradova Rimini je ratovao na strani italijanskih gradova. U srednjem veku tu su izgrađene brojne crkve i razvijala se umetnost, tako da je bila posebno poznata u 14. veku Riminijska škola. Porodica Malatesta je sa malim prekidima vladala od 1239, kada je prvi Malatesta postao podesta (feudalni gospodar) grada pa do 1528. godine. Početkom 16. vijeka Rimini je bio manje značajni grad Papske države.
Do 18. vijeka grad je bio na udaru pljačkaških vojski, zemljotresa, gladi, poplava i piratskih napada. Zbog oslabljene gradske privrede ribarstvo je postalo glavni izvor prihoda. Rimini je nakon prolaska francuske vojske 1797. godine postao deo Cisalpinske Republike. Napoleonska vlast je gušila monaške redove i konfiskovala manastirsku imovinu. Nakon Napoleonovog poraza stari poredak je obnovljen u Italiji, a 1860. Rimini je postao deo Kraljevine Italije.
Grad se veoma razvio nakon Drugog svetskog rata, tako da se praktično spojio sa gradićima Cesenatico na severu i Riccione na jugu.
2008. g. Rimini je imao preko 140.000 stanovnika, 3 puta više kao na početku 20. veka (značajan rast za italijanske pojmove). Grad danas ima značajan udeo imigrantskog stanovništva, doseljenika iz svih krajeva svega (10% gradskog stanovništva).
Rimini je pre svega poznat kao turističko letovalište poznato po brojnim uređenim plažama, za italijanske pojmove pristupačnim cenama i brojnim mogućnostima noćne zabave. Stoga je Rimini nezaobilazno odredište mladih ljudi iz kontinetalnog dela Italije (Milano, Torino, Bolonja, Verona), posebno za vikend provode.
- Katedrala iz 13. veka . U početku je bila u gotskom stilu, a kasnije je preobražena pod Malatestama;
- Avgustov slavoluk, koji je sagrađen 27. pne.;
- Crkva San Giuliano Martire (1553.-1575.) u kojoj se nalazi ogromna Veronjezeova slika;
- Tiberijev most, koga je započeo graditi Oktavijan Avgust 14. , a okončao ga je Tiberije 21. Sagrađen je pomoću istarskog kamena;
- amfiteatar iz 2. veka. Ima eliptični oblik sa osima 117,7 metara sa 88 metara. Arena ima 73 sa 44 metra. Imao je kapacitet od 15.000 gledalaca;
- Zamak Sismondo;
- crkva Svetoga Jovana Evangeliste.
-
Kanal Gratačelo -
Avgustov slavoluk -
Gradski centar za konferencije -
Fontana dela Pinja u središtu grada
