Rod Stewart

Rod Stewart
	Rod Stewart in Parijs (1986)
Algemene informatie
Volledige naam	Sir Roderick David Stewart
Geboren	10 januari 1945
Geboorteplaats	Londen
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Jaren actief	1964–heden
Genre(s)	Rock, Bluesrock, Pop
Beroep	Singer Songwriter
Instrument(en)	Mondharmonica, gitaar, bass
Zangstem	Blues, rock, allround
Invloed(en)	Blues, Soul , Rock, Sam Cooke Aretha Franklin
Label(s)	RCA Records, Atlantic Records, Warner Bros., Sony, Riva Records Mercury Records
Verwante artiesten	The Faces, Long John Baldry
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) Last.fm-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Sir Roderick David (Rod) Stewart (Highgate (Londen), 10 januari 1945) is een Britse rockzanger bekend om zijn kenmerkende rauwe stem. Hij wordt de "song and dance man" genoemd vanwege zijn podiumpersoonlijkheid. Er zijn ruim 250 miljoen platen van hem verkocht.

Rod Stewart is CBE, een onderscheiding die hij eind 2006 (New Year's Honours) kreeg uitgereikt vanwege zijn artistieke verdiensten. Hij is ook opgenomen in de Rock & Roll Hall of Fame, als solist en (in 2012) als lid van zijn ex-band The Faces.

Biografie

Op jonge leeftijd wilde Stewart voetballer worden en speelde hij enige tijd bij Brentford FC. Hij werkte onder meer als grafdelver, afrasteringenbouwer en bezorger. Begin jaren zestig begon zijn carrière in de muziek toen hij zich als straatmuzikant aansloot bij folkzanger Wizz Jones. Dit gezelschap reisde door Europa tot ze in Spanje gearresteerd werden wegens landloperij en omdat de paspoorten van de leden verlopen waren. De muzikanten werden Spanje uitgezet en teruggestuurd naar Engeland.

Op het station van Twickenham werd hij ontdekt door Long John Baldry. Vanaf 1964 trad hij veel op met Shotgun Express, Steampacket, Long John Baldry, Julie Driscoll en Alexis Korner. Hij zou – volgens geruchten – in 1964 mondharmonica gespeeld hebben in het liedje "My Boy Lollipop" van de Jamaicaanse skazangeres Millie Small, maar in werkelijkheid was het Pete Hogman die hiervoor het harmonicaspel verzorgde.^[1] Hij bleef relatief onbekend totdat hij zich in 1967 aansloot bij de Jeff Beck Group met virtuoos gitaarspeler Jeff Beck, bassist Ron Wood en drummers Aynsley Dunbar en Micky Waller.

The Faces

In 1969 verliet hij de Jeff Beck Group om samen met Ron Wood over te stappen naar The Faces. Hij bracht in datzelfde jaar nog een soloalbum uit, An Old Raincoat Won't Ever Let You Down en met The Faces het album First Step. In 1970 verscheen zijn tweede soloalbum Gasoline Alley en met The Faces Long Player.

Every Picture Tells a Story uit 1971 betekende de doorbraak voor Rod Stewart en vanaf dat moment genoot hij internationale bekendheid. Toen Maggie May vaak op de radio werd gedraaid kreeg hij met het album en de single gelijktijdig een nummer 1 in de Verenigde Staten en in Groot-Brittannië, iets wat in de geschiedenis van de populaire muziek nooit eerder was voorgekomen en sindsdien door niemand is geëvenaard. Het album Every Picture Tells A Story is opgenomen in de befaamde Rock & Roll Hall of Fame en bekleedt daar de zeventiende plaats in de top 500 van albums die de meeste invloed en verandering hebben teweeggebracht in de twintigste eeuw.

A Nod's As Good As A Wink To A Blind Horse, ook al uit 1971, bracht The Faces in deze tijd hun enige top 10-hit in de VS met het nummer Stay with me. In 1972 verscheen Never A Dull Moment, Stewarts vierde soloalbum. Samen met The Faces bracht hij ook nog eens Ooh La La uit waarop enkele nummers van de hand van Ronnie Lane. Sing It Again, de verzamelaar uit 1973 had onvoldoende ruimte om alle hits van de vier eerste soloalbums te herbergen. The Faces brachten dat jaar ook een verzamelaar uit, Snakes And Ladders, waarop hun laatste nummer 1-hit in het Verenigd Koninkrijk, Pool Hall Richard. Echter waren ze toch de populairste liveband in het Verenigd Koninkrijk, tot ze in 1974 uit elkaar gingen. Cindy Incidentally en Pool Hall Richard stonden er weken op de eerste plaats. In 1974 brachten The Faces ook nog Coast To Coast-Overture and Beginners uit, een livealbum.

Succesrijke soloperiode

1974 betekende voor Stewart ook zijn laatste soloalbum voor Mercury Records. Het uit Smiler gesponnen lied Farewell was niet toevallig, omdat Rod de grote stap over de Atlantische Oceaan reeds plande en de creatiefste periode uit zijn leven afsloot om te beginnen aan zijn "lucratiefste". Het grote geld ging van pas komen. In 1975 werd de verzamelaar van The Faces, Snakes and Ladders heruitgebracht in het zog van het succes van Atlantic Crossing, het eerste soloalbum bij Warner Bros/Atlantic.

De albums An Old Raincoat, Gasoline Alley, Never A Dull Moment, Smiler, A Nod's As Good As A Wink To A Blind Horse en Ooh La La kunnen volgens Rolling Stone Magazine gezien worden als belangrijke rockalbums. Na de periode waarin Rod Stewart op zijn populairst was volgde, volgens de muziekpers wereldwijd, niet zijn creatiefste. Hij had intussen onderdak gevonden bij Warner Bros, Atlantic. Zijn contract hield in dat alle rechten op zijn songs totaal in eigen handen bleven. Warner streek enkel procenten op voor de verkoop van platen en niet voor auteursrechten, waardoor Warner zich dubbel zo hard inspande voor de promotie van zijn platen. Sailing uit Atlantic Crossing (1975), en Tonight's The Night uit A Night On The Town, dat in 1976 zestien weken op nummer 1 stond in de Amerikaanse Billboard. Uit Footloose And Fancy Free (1977) stamt de rocker Hot Legs.

Aan het eind van 1978 had hij uit het album Blonds Have More Fun nog een hit met het nummer Do Ya Think I'm Sexy?, vermoedelijk het meest verguisde nummer uit zijn carrière, dat een nummer 1-hit werd over de hele wereld. Het bracht Stewart echter financieel niets op, want alle rechten werden geschonken aan het kinderfonds van Unicef.

Jaren tachtig

1980 bracht nog het album Foolish Behaviour, 1981 Tonight I'm Your's en in 1982 het dubbele livealbum Absolutely Live waar hij Tina Turner opnieuw aan het grote publiek voorstelde. Het optreden in de L.A.Forum bezorgde Tina Turner de start van haar comeback en bevestigde Rod Stewart als een van de grootste rockperformers aller tijden. Uit de jaren tachtig dateren nog de albums Body Wishes, 1983, Camouflage, 1985, en Every Beat Of My Heart, 1986, Out Of Order, 1988, waarin hij helemaal terug was met de hit Infatuation. 1989 bracht de vierdelige verzamelaar Storyteller.

Jaren negentig

Daarna nam zijn productiviteit wat af en stond hij meer bekend als rockster dan om zijn muzikale talent. Uit die periode kwamen twee rocksongs, Hot Legs en Foolish Behaviour, en I Was Only Joking, een zelfreflectie met de nodige humor en emotie.

In 1993 nam hij samen met Sting en Bryan Adams de hit All for Love op voor de film The Three Musketeers. Dit werd door sommige fans als een groter dieptepunt dan Do Ya Think I'm Sexy in zijn carrière gezien.

Rod Stewart gaf in 1994 een gratis concert op het strand van Copacabana, dat meer dan 3,5 miljoen bezoekers trok. Dit werd vermeld in het Guinness Book of Records als het grootste gratis concert ooit. Er moet bij worden vermeld dat het ook Oudejaarsavond was en alle mensen die op het strand aanwezig waren en feestvierden werden meegeteld.

Unplugged And Seated bewees in 1995 nogmaals het livetalent van Rod Stewart, die een eerlijke traan niet schuwde als hij de cover van Van Morrison, Have I Told You Lately aan zijn toenmalige echtgenote Rachel Hunter opdroeg.

Jaren 2000

In 2002 keerde Rod terug in de top van de albumlijsten met It Had To Be You, een verzameling van oude klassiekers van Cole Porter tot Nat King Cole uit de jaren twintig en dertig. De verkoop staat op 4.200.000 exemplaren, wat een unicum is in de jaren van downloaden. Eind 2003 keerde hij terug met het album As Time Goes By waarmee hij de tweede plaats bezette in de Amerikaanse en de Canadese en de eerste in de Australische albumhitlijst in november 2003.

2004 luidde voor Rod Stewart financieel het succesvolste jaar in zijn carrière in. Hij ging op tournee in de Verenigde Staten en Canada met een volledig uitverkochte stadiontournee die liep van januari tot augustus, getiteld From Maggie May to the Great American Songbook. De show bestond uit twee delen: een eerste deel van goed anderhalf uur rock en afsluitend een half uur Amerikaanse klassiekers. Rod kreeg voor iedere avond, gemiddeld 22 avonden per maand en dit voor acht maanden, een miljoen Amerikaanse dollar binnen.

Na de tour ging Stewart samen met Ronnie Wood de studio in voor de afwerking van hun album You'll Strut, I'll Sing.

19 oktober 2004 verscheen de derde en laatste in de serie Great American Songbooks, genaamd Stardust, die meteen doorstootte naar de nummer 1-positie in de Amerikaanse albumcharts. Gasten zijn onder andere Eric Clapton, Stevie Wonder en Dolly Parton. Ter aanvulling: er zijn nog twee Songbookalbums, een Greatest Rock Songs en een Soulbookalbum verschenen. In 2011 tekent Stewart bij UMG Universal Music Group om opnieuw een zelfgeschreven album uit te brengen in de loop van 2013. Dit zou hem terug op het goede spoor moeten gaan brengen en Stewart weer artistiek relevant maken. Wat ook gebeurt. Time met dertien zelfgeschreven nummer die in optimisme uitblinken stoomt van niets naar de hoogste positie in het Verenigd Koninkrijk, Canada, Australië en Brazilië. Hij strandde op de tweede plaats in de USA maar bleef daar voor 7 weken staan. Eind 2015 komt zijn album Another Country uit, dat hij eveneens zelf heeft geschreven.

In 2013 en 2014 ging Stewart opnieuw op wereldtournee en in 2014 nam hij voor het eerst deel aan het internationaal songfestival van Viña del Mar in Chili, het meest prestigieuze songfestival van Latijns-Amerika.

Medio 2016 ging een grote stadiontour van start in het Verenigd Koninkrijk (UK) die in een mum van tijd was uitverkocht.

Privéleven

Rod Stewart trouwde driemaal en had verscheidene andere relaties. Vijf verschillende vrouwen kregen in totaal acht kinderen van hem.

Stewart is een fan van modeltreinen. In zijn huis in Los Angeles heeft hij een model van New York Central en van de spoorwegen in Pennsylvania tijdens de jaren 1940.^[2]^[3] In zijn huis in het Verenigd Koninkrijk heeft hij een kleiner model gebaseerd op de Britse East Coast Main Line.

In mei 2000 werd bij Stewart schildklierkanker vastgesteld, waarvoor hij in dezelfde maand een operatie onderging. Eerder was gemeld dat hij leed aan een goedaardige stembandknobbel. Behalve dat het een grote bedreiging voor zijn gezondheid was, bedreigde de resulterende operatie ook zijn stem en moest hij opnieuw leren zingen. Sindsdien is hij actief geweest in het inzamelen van fondsen voor de liefdadigheidsinstelling van de City of Hope Foundation om genezing te vinden voor alle vormen van kanker, vooral die kinderen treffen. In september 2019 onthulde Stewart dat hij in 2017 de diagnose prostaatkanker had gekregen en dat hij na de behandeling was genezen.

Invloed op anderen

Rod Stewart solo en vooral ook Rod Stewart samen met de Faces wordt door vele artiesten als hun grote voorbeeld genoemd, zoals o.a. Alanis Morissette, The Black Crowes, Stereophonics, Pearl Jam (die zelfs enkele riffs van de Faces geleend hebben) tot zelfs Rage Against the Machine.

Paul Cook en Steve Jones (gitarist) van de Sex Pistols hebben jaren na hun punkglorie toegegeven dat het nummer Pool Hall Richard (1973) van de hand van Rod Stewart en Ron Wood voor hen de eerste echte Britse punksong was, de tekst Bang go the Queen, she's so obscene, her hands are dirty but her image clean, Pool Hall Richard, kid you're wicked, whe now! zegt genoeg.

Rod Stewart zelf is een groot bewonderaar van zanger en acteur Elvis Presley. Hij zei eens: "Elvis was en is nog steeds The King en zal dat altijd blijven, dat staat buiten kijf. Mensen als ikzelf, Mick Jagger en al die anderen volgden hem alleen in zijn voetsporen." Tot zijn grote voorbeelden behoren tevens Sam Cooke, Otis Redding en Aretha Franklin van wie hij Natural Woman bewerkte tot Natural Man voor zijn in 1974 verschenen album Smiler.

Discografie

Albums

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Every Picture Tells a Story	1971	07-08-1971	2	31
Never a Dull Moment	1972	19-08-1972	3	11
Atlantic Crossing	1975	30-08-1975	2	27
A Night on the Town	1976	03-07-1976	10	11
Foot Loose and Fancy Free	1977	12-11-1977	3	25
Blondes Have More Fun	1978	09-12-1978	2	17
Rod Stewart Greatest Hits Vol. 1	1979	01-12-1979	28	9	Verzamelalbum
Foolish Behaviour	1980	29-11-1980	5	16
Tonight I'm Yours	1981	14-11-1981	8	23
Absolutely Live	1982	13-11-1982	18	10	Livealbum
Body Wishes	1983	18-06-1983	5	18
Camouflage	1984	23-06-1984	11	11
Every Beat of My Heart	1986	12-07-1986	6	19
Out of Order	1988	04-06-1988	21	8
The Best of Rod Stewart	1989	25-11-1989	5	24	Verzamelalbum
Vagabond Heart	1991	06-04-1991	17	12
Rod Stewart, Lead Vocalist	1993	06-03-1993	12	12
Unplugged... and Seated	1993	05-06-1993	17	18	Livealbum
A Spanner in the Works	1995	17-06-1995	25	10
If We Fall in Love Tonight	1996	23-11-1996	11	16
When We Were the New Boys	1998	13-06-1998	62	5
The Story So Far (The Best of Rod Stewart)	2001	15-12-2001	56	3	Verzamelalbum
It Had to Be You – Great American Songbook	2002	14-12-2002	11	25
As Time Goes By – Great American songbook Vol. II	2003	15-11-2003	35	16
Stardust – Great American Songbook Vol. III	2004	23-10-2004	13	27
Thanks for the Memory – Great American Songbook Vol. IV	2005	29-10-2005	33	10
Still the Same – Great Rock & Roll Classics of Our Time	2006	28-10-2006	51	4
Soulbook	23-10-2009	31-10-2009	95	1
Fly Me to the Moon... The Great American Songbook Volume V	15-10-2010	23-10-2010	78	1
Merry Christmas, baby	2012	17-11-2012	6	7
Time	2013	11-05-2013	34	8
Another Country	2015	31-10-2015	15	3
Blood Red Roses	2018	06-10-2018	51	1

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
A Spanner in the Works	1995	17-06-1995	22	4
If We Fall in Love Tonight	1996	07-12-1996	26	8
The Story So Far (The Best of Rod Stewart)	2001	05-01-2002	44	2	Verzamelalbum
It Had to Be You – Great American Songbook	2002	07-12-2002	35	8
As Time Goes By – Great American Songbook Vol. II	2003	22-11-2003	26	12
Stardust – Great American Songbook Vol. III	2004	30-10-2004	32	21
Thanks for the Memory – Great American Songbook Vol... IV	2005	05-11-2005	30	12
Still the Same – Great Rock & Roll Classics of Our Time	2006	28-10-2006	22	18
Soulbook	2009	07-11-2009	11	13
Fly Me to the Moon... The Great American Songbook Volume V	2010	23-10-2010	10	12
Merry Christmas, Baby	2012	24-11-2012	30	9
Time	2013	11-05-2013	45	17
Live 1976-1998 - Tonight's the Night	2014	29-03-2014	87	2
Another Country	2015	31-10-2015	11	14
Blood Red Roses	2018	06-10-2018	23	9
You're in My Heart	2019	30-11-2019	54	5	met The Royal Philharmonic Orchestra

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Maggie May / Reason to Believe	1971	09-10-1971	3	16	#3 in de Single Top 100
Little Miss Understood	1971	11-12-1971	tip17	-
(I Know) I'm Losing You	1971	08-01-1972	12	6	met The Faces / #14 in de Single Top 100
In a Broken Dream	1972	05-02-1972	tip12	-	als gastzanger bij Python Lee Jackson
You Wear It Well	1972	26-08-1972	tip16	-
Oh No, Not My Baby	1973	06-10-1973	tip13	-
Sailing	1975	23-08-1975	1(4wk)	11	#1 in de Single Top 100
This Old Heart of Mine	1975	15-11-1975	tip19	-
Tonight's the Night	1976	19-06-1976	7	7	#5 in de Single Top 100
The Killing of Georgie (Part I & II)	1976	13-11-1976	24	6	#25 in de Single Top 100
I Don't Want to Talk About It	1977	18-06-1977	3	10	#3 in de Single Top 100
You're in My Heart	1977	22-10-1977	7	13	#8 in de Single Top 100
Hot Legs	1978	18-02-1978	14	7	#18 in de Single Top 100
Da Ya Think I'm Sexy?	1978	02-12-1978	4	11	#6 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Ain't Love a Bitch	1979	10-03-1979	27	4	#29 in de Single Top 100
Passion	1980	22-11-1980	4	9	#5 in de Single Top 100
My Girl	1981	28-02-1981	30	3	#41 in de Single Top 100
Tonight I'm Yours	1981	31-10-1981	13	8	#16 in de Single Top 100
Young Turks	1982	16-01-1982	9	7	#14 in de Single Top 100
Just Like a Woman	1982	27-03-1982	tip14	-
Baby Jane	1983	04-06-1983	6	9	#9 in de Single Top 100
What Am I Gonna Do (I'm So in Love with You)	1983	24-09-1983	26	5	#31 in de Single Top 100
Infatuation	1984	16-06-1984	26	4	#36 in de Single Top 100
Some Guys Have All the Luck	1984	28-07-1984	tip15	-
Love Touch	1986	07-06-1986	tip5	-
Every Beat of My Heart	1986	16-08-1986	8	9	#11 in de Single Top 100
Lost in You	1988	04-06-1988	tip2	-	#34 in de Single Top 100
Crazy About Her	1989	09-09-1989	7	8	#10 in de Single Top 100 / Alarmschijf
This Old Heart of Mine	1989	09-12-1989	tip12	-	met Ronald Isley / #49 in de Single Top 100
Downtown Train	1990	27-01-1990	tip2	-	#42 in de Single Top 100
It Takes Two	1990	24-11-1990	3	8	met Tina Turner / #3 in de Single Top 100
Rhythm of My Heart	1991	06-04-1991	18	7	#21 in de Single Top 100
Your Song	1992	18-04-1992	tip17	-	#60 in de Single Top 100
Tom Traubert's Blues (Waltzing Matilda)	1992	19-12-1992	3	11	#4 in de Single Top 100
Ruby Tuesday	1993	06-03-1993	26	4	#21 in de Single Top 100
All for Love	1994	15-01-1994	3	13	met Bryan Adams en Sting / #3 in de Single Top 100 / Alarmschijf
You're the Star	1995	13-05-1995	tip17	-
Da Ya Think I'm Sexy?	1997	01-11-1997	13	7	met N-Trance / #23 in de Single Top 100
Ooh La La	1998	-			#92 in de Single Top 100
Faith of the Heart	1999	-			#99 in de Single Top 100
I Can't Deny It	2001	03-03-2001	tip19	-	#90 in de Single Top 100
What a Wonderful World	2004	-			met Stevie Wonder / #85 in de Single Top 100

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Da Ya Think I'm Sexy?	1997	01-11-1997	15	16	met N-Trance
Don't Come Around Here	2002	09-02-2002	49	1	met Helicopter Girl
She Makes Me Happy	2013	25-05-2013	tip55	-
Live the Life	2013	29-06-2013	tip58	-
Everyday	2015	13-06-2015	tip14	-	met A$AP Rocky, Miguel en Mark Ronson
Love Is	2015	18-07-2015	tip48	-
Please	2015	14-11-2015	tip31	-
Walking in the Sunshine	2016	04-06-2016	tip	-
Da Ya Think I'm Sexy	2017	23-09-2017	tip34	-	met DNCE
Didn't I	2018	04-08-2018	tip42	-	met Bridget Cady

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
All for Love (met Bryan Adams en Sting)	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1999	1987	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Baby Jane	-	1543	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Da Ya Think I'm Sexy?	-	1164	1647	1523	-	1789	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Hot Legs	-	-	-	-	1874	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
I Don't Want to Talk About It	1166	-	1427	1712	1715	1561	1655	1557	1973	1668	1575	1528	1753	1809	1773	1642	1634	1935	1864	-	-	1884	1688	1970	1988
It Takes Two (met Tina Turner)	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1899	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Maggie May	665	850	696	722	747	863	855	863	1058	850	777	792	952	1028	1101	1133	1164	1240	1235	1417	1445	1415	1318	1477	1566
Reason to Believe	1178	1186	1211	905	1089	1430	1253	1343	1378	1291	1381	1445	1706	1897	1938	1971	1994	-	-	-	-	-	-	-	-
Sailing	316	305	302	297	346	393	311	300	323	316	397	335	448	556	623	650	580	656	688	788	822	752	797	918	851
The Killing of Georgie (Part I & II)	-	-	-	-	-	-	-	1919	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Tom Traubert's Blues (Waltzing Matilda)	-	-	-	-	-	-	-	944	1173	1749	1240	1122	1429	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
You Wear It Well	1968	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
You're in My Heart	1310	-	1381	1350	1446	1659	1519	1423	1604	1523	1617	1629	1839	1701	1588	1788	1761	1849	-	-	-	-	-	-	-

Dvd's

Dvd's met hitnoteringen in de Nederlandse Music Top 30	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
One Night only! – Live at Royal Albert Hall	2004	25-12-2004	15	6

Externe links

Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Augustyn, Heather; Cedella Marley (2010). Ska: An Oral History, p. 139. Uitg.: McFarland, ISBN 9780786460403.
↑ Reynolds, Nigel, "Rod Stewart is a model railway enthusiast", The Daily Telegraph, 24 October 2007. Geraadpleegd op 22 May 2010.
↑ Swanson, Carl (February 2014). Rod Stewart Reaches a Milestone. Model Railroader: 52–59 (Kalmbach Publishing: Waukesha, WI, US).

Zie de categorie Rod Stewart van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Augustyn, Heather; Cedella Marley (2010). Ska: An Oral History, p. 139. Uitg.: McFarland, ISBN 9780786460403.

[2] Reynolds, Nigel, "Rod Stewart is a model railway enthusiast", The Daily Telegraph, 24 October 2007. Geraadpleegd op 22 May 2010.

[3] Swanson, Carl (February 2014). Rod Stewart Reaches a Milestone. Model Railroader: 52–59 (Kalmbach Publishing: Waukesha, WI, US).

[1]

[2]

[3]