Ryszard Karczykowski
| Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1942 |
|---|---|
| Typ głosu | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Ryszard Karczykowski (ur. 6 kwietnia 1942 w Tczewie) – polski tenor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w PWSM w Gdańsku u Haliny Mickiewiczówny. W 1977 ukończył reżyserię muzyczną w Musikhochschule Hanns Eisler w Berlinie.
W latach 60. był solistą Teatru Muzycznego w Szczecinie (1965-69) oraz Landestheater w Dessau (1969-74).
W latach 70. rozwijał karierę wokalną w Operze w Lipsku, Dreźnie, we Frankfurcie nad Menem, Staatsoper oraz Volksoper w Wiedniu, Deutsche Oper w Berlinie oraz Covent Garden w Londynie.
Współpracował i występował wraz ze sławami wokalistyki światowej, m.in. z Ileaną Cotrubaș, Kiri Te Kanawa, Hermannem Preyem, Agnes Baltsa, Sylvią Sass, Plácido Domingo.
Śpiewał partie tenorowe w Così fan tutte (Ferrando), w Czarodziejskim flecie (Tamino), Uprowadzeniu z seraju (Belmonte) Wolfganga Amadeusa Mozarta, Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego (partia Lenskiego), w Łucji z Lammermoor (Edgaro) i w Napoju miłosnym (Nemorino) Gaetano Donizettiego, Cyganerii (Rudolf), Giannim Schicchim (Rinuccio), Tosce (Cavaradossi) Giacomo Pucciniego, Zemście nietoperza (Alfred i Eisenstein) J. Straussa, w Arabelli (partia Matteo) Richarda Straussa, Riccardo w Balu maskowym, Falstaffie (Fenton), Rigoletcie (Książę), Traviacie (Alfredo) Giuseppe Verdiego.
Śpiewał również w operach Haydna, Rossiniego, Moniuszki, Smetany, Offenbacha, Prokofiewa, Schönberga, Berga i Szostakowicza.
Dokonał wielu nagrań płytowych z najlepszymi orkiestrami i wybitnymi dyrygentami, głównie dla wytwórni Decca oraz dla Polskich Nagrań, Denona, Cameraty, ORF, RAI i ZDF.
Był profesorem klasy śpiewu na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie oraz w Akademii Muzycznej w Krakowie. Prowadzi kursy mistrzowskie w wielu krajach Europy i w Japonii oraz zasiada w jury międzynarodowych konkursów wokalnych. Od kilku lat zajmuje się także reżyserią muzyczną.
Był także dyrektorem artystycznym Opery Krakowskiej (2003-2006) oraz w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie (2006 -2008).
Od 27 lutego 2016 sala widowiskowa w Centrum Kultury i Sztuki w Tczewie jest nazwana imieniem prof. Ryszarda Karczykowskiego.
W maju 2022 roku został uhonorowany „Złotą Muszką" - Nagrodą im. Bogusława Kaczyńskiego przyznawaną przez Orfeo Fundacja im. Bogusława Kaczyńskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wokalistyki operowej i propagowanie najwyższych wartości kultury muzycznej na świecie[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złot Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011)[2]
- Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2018)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Anna, "Złota Muszka" przyznana dla Ryszarda Karczykowskiego [online], bialanews.pl, 30 maja 2022 [dostęp 2023-03-14] (pol.).
- ↑ Akademia z misją. dziennikpolski24.pl, 25 lutego 2011. [dostęp 2013-01-27].
- ↑ Prezydent nadał Medale Stulecia Odzyskanej Niepodległości. prezydent.pl, 2018-12-12. [dostęp 2018-12-17].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Małgorzata Kosińska: Ryszard Karczykowski. culture.pl, listopad 2009. [dostęp 2013-01-27].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Honorowi obywatele Tczewa
- Ludzie urodzeni w Tczewie
- Odznaczeni Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Polscy śpiewacy operowi
- Polscy tenorzy
- Urodzeni w 1942
- Wykładowcy Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina
- Wykładowcy Akademii Muzycznej w Krakowie