Ryszard Klimczak

Ryszard Klimczak

Wola

Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1925 Łódź
Data śmierci	23 września 2021
Zawód, zajęcie	dziennikarz, poeta, prozaik
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Odznaczenia

Ryszard Klimczak, ps. „Wola” (ur. 24 czerwca 1925 w Łodzi, zm. 23 września 2021) – polski dziennikarz, poeta, prozaik i kapitan rezerwy Wojska Polskiego.

Życiorys

Ukończył naukę w Szkole Powszechnej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi. Następnie rozpoczął naukę w gimnazjum kupieckim na Księżym Młynie, którego nie ukończył z powodu wybuchu wojny. Był harcerzem 11 Łódzkiej Drużyny Harcerskiej im. Wiśniowieckiego, a następnie 20 Łódzkiej Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego.

Jako harcerz od 1939 brał udział w działaniach konspiracyjnych podczas II wojny światowej. Wiosną 1940 został wysiedlony z Łodzi. Początkowo przebywał w Ostrowcu Świętokrzyskim, następnie w Siennie, gdzie pracował jako robotnik oraz kontynuował naukę na tajnych kompletach, jako uczeń Włodzimierza Sedlaka (1911–1993). Był partyzantem podobwodu ZWZ-AK kryptonim „Dolina”. W 1944 dołączył do „Świtu”, gdzie pełnił funkcję podoficera propagandy, następnie zaś do oddziału partyzanckiego Armii Ludowej im. Gabriela Narutowicza, przekształconego w II Brygadę Armii Ludowej „Świt”, gdzie został zbrojmistrzem. Wraz z Brygadą przeszedł szlak bojowy od Gór Świętokrzyskich do Puław, uczestnicząc w bitwach pod Gruszką oraz pod Skierenem, po której został odznaczony Krzyżem Walecznych i awansowany do stopnia porucznika Armii Ludowej. Podczas wojny był dwukrotnie ranny.

Od 1945 przebywał w Łodzi, gdzie ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Łódzkim (1946–1951) oraz pracował jako dziennikarz działu literackiego i reportażu krajowego „Głosu Ludu” oraz realizował się jako prozaik i poeta. Był także redaktorem akademickiego pisma „Życie”. W latach 1948–1980 był redaktorem naczelnym pisma „Nasze Życie”, wydawanego przez Związek Zawodowy Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego. Po 1980 poświęcił się działalności w Związku Inwalidów Wojennych i Związku Literatów Polskich oraz twórczości literackiej.

Życie prywatne

Jego żoną (od 1948) była sędzia Ludwika Klimczak (zm. 2011).

Pochowany został w części prawosławnej Starego Cmentarza w Łodzi.

Twórczość

Jest autorem piosenek takich jak: Świtowcy (VIII 1944) napisanej do melodii Suity kaukaskiej; Bojówka; Jesli zawtra wajna oraz piosenki poświęconej lotnikom Dywizjonu 303 (1943). Napisał także dwa przyczynki historyczne do dziejów organizacji „Świt”, wydane w ramach prac zbiorowych wydanych przez Ministerstwo Obrony Narodowej: 2 Brygada Armii Ludowej „Świt” – wspomnienia partyzantów oraz Tak rodziła się wolność i jeden przyczynek do dziejów ruchu robotniczego. Ponadto był autorem wspomnień, powieści i poezji.

Publikacje

• Czas – karabin. Powieść (Wydawnictwo Łódzkie, 1961),
• Raport ilustrowany. Wspomnienia (Wydawnictwo Łódzkie, 1970),
• Bez owijania w bawełnę. Szkice (Wydawnictwo Łódzkie, 1971),
• Niepokój elektrostazy. Powieść (Wydawnictwo Łódzkie, 1987),
• Drgania wzbudzone. Poezje (nakład własny, Łódź 1989),
• Nikt nie jest poza podejrzeniem. Opowiadania (1992),
• Skok w wyciszony horyzont (Varia, Łódź 1993)
• Peregrynacje afrykańskie. Wiesze (1995)
• Erotyki i wybryki. Wiersze (1997)
• O raku, owczarku węgierskim i skrzypcach Stradivariusa. Powieść (1998)
• Humoreski-makabreski z łezką i bez łezki. Opowiadania (2001)
• Aforyzmy. Fraszkorymy. „No... ładne kwiatki” (nakład własny, 2002).
• Dotyk zamulonego czasu. Opowiadania (2008)
• Ucieczka za wstęgi Möbiusa. Opowiadania (Astra, 2013)

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Walecznych,
• Krzyż Armii Krajowej,
• Krzyż Partyzancki,
• Medal Wojska „Polska Swemu Obrońcy”,
• Honorowa Odznaka Miasta Łodzi,
• Złote Pióro Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.