SMS Hansa (1872)

Hansa
	Historia
Stocznia	Kaiserliche Werft Gdańsk, Gdańsk
Początek budowy	1868
Wodowanie	26 października 1872
	Kaiserliche Marine
Wejście do służby	19 maja 1875
Wycofanie ze służby	1884
Los okrętu	złomowany 1906
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	4400 t
Długość	73,5 m
Szerokość	14,1 m
Zanurzenie	5,7 m
	Napęd
	pozioma maszyna parowa pojedynczego rozprężania o mocy 450 KM, 1 śruba, żagle
Prędkość	12 w.
	Uzbrojenie
	8 dział 210 mm
Załoga	399
	Multimedia w Wikimedia Commons

SMS Hansa – niemiecki okręt pancerny, który wszedł w skład Kaiserliche Marine w 1875 roku. W Niemczech klasyfikowany jako korweta pancerna. Była to pierwsza jednostka pancerna zbudowana w Niemczech. Okręt otrzymał imię dla uczczenia Związku Hanzeatyckiego. Z uwagi na znaczną korozję kadłuba wycofany ze służby w 1888 roku.

Projekt i budowa

Budowa pierwszego okrętu pancernego zbudowanego w Niemczech rozpoczęła się w 1868 roku w Stoczni Królewskiej w Gdańsku. Wodowanie nastąpiło 26 października 1872 roku w tej samej stoczni, która w międzyczasie z uwagi na powstanie niemieckiego państwa narodowego zmieniła nazwę na Kaiserliche Werft. Okręt wszedł do służby 19 maja 1875 roku pod nazwą „Hansa”. W jego konstrukcji wykorzystano elementy wykonane ze stopu żelaza, głównie wręgi i elementy pancerza, w połączeniu z elementami wykonanymi z drewna. Zastosowano sześć przedziałów wodoszczelnych. Okręt wyposażono w maszynę parową o mocy 450 KM wyprodukowaną przez szczecińską stocznię AG Vulcan Stettin, która napędzała jedną trzyłopatową śrubę okrętową^[1]. Jako pomocniczy zastosowano napęd żaglowy.

Służba

Zgodnie z planami pierwsze lata służby upłynęły okrętowi na ochranianiu szlaków komunikacyjnych. W październiku 1878 roku „Hansa” została skierowana w rejon Karaibów, gdzie operowała głównie u wybrzeży Wenezueli. Jesienią 1879 roku okręt skierowano na Pacyfik, gdzie rozważano jego udział w odbiciu niemieckiego statku handlowego przetrzymywanego w peruwiańskim porcie Callao w związku z wojną pomiędzy Chile a Boliwią.

W 1884 roku odkryto, że kadłub okrętu jest poważnie skorodowany, w związku z czym wycofano go ze służby i przeznaczono do zadań pomocniczych^[2]. Na jednostce stacjonował oddział wartowniczy, a także były prowadzone szkolenia w obsłudze siłowni okrętowych. Ostateczne skreślenie z rejestru floty nastąpiło 6 sierpnia 1888 roku. Okręt sprzedano za 96 tysięcy marek i złomowano w 1906 roku w Świnoujściu^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Gröner 1990 ↓, s. 5.
↑ Gröner 1990 ↓, s. 17.

Bibliografia

Erich Gröner: German Warships: 1815–1945. Annapolis: Naval Institute Press, 1990. ISBN 978-0-87021-790-6.
Roger Chesneau: Conway's All the World's Fighting Ships, 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 0-85177-133-5.

[CITEREFGröner19905-1] Gröner 1990 ↓, s. 5.

[CITEREFGröner199017-2] Gröner 1990 ↓, s. 17.

[1]

[2]