Przejdź do zawartości

Samson (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Samson (Sampson, Samsun, Samson-Watta) – polski herb szlachecki. Używały go głównie rodziny w Wielkopolsce[1] i Pomorzu.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Prezentowana rekonstrukcja jest oparta na rysunku z Księgi herbowej rodów polskich[2]. Barwę lwa zrekonstruowano na podstawie herbarza Niesieckiego[3]. Opis takiej rekonstrukcji brzmi następująco:

W polu błękitnym biblijny Samson barwy naturalnej, rozdzierający rękoma paszczę lwa stojącego, złotego.

Klejnot: Trzy pióra strusie, złote między błękitnymi.

Kasper Niesiecki przedstawił Samsona dodatkowo w złotej szacie, opierającego lewą nogę o zwierzę.

Józef Szymański podaje Samsona w szacie do pasa zielonej, od pasa czerwonej[4].

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Herbem Samson posługiwał się Gniewomir z rycerskiego rodu Samsonów-Watów, który w latach 12481251 wzmiankowany jest jako pierwszy znany z imienia kasztelan rogoziński[potrzebny przypis]. Najstarszy zapis pochodzi z 1401 roku[1].

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Najpełniejszą listę herbownych stworzył Tadeusz Gajl w Herbarzu polskim od średniowiecza do XX wieku z 2007 roku. Lista zawiera 109 nazwisk[5].

Barczewski, Barszczewski, Bartoszewicz, Belęcki, Bielicki, Blęcki, Blędzki, Błęcki, Błędzki, Bobowicki, Bodzanowski, Bolęcki, Borkowski, Bulewski, Bulowski, Bylewski, Bylęcki, Chalecki, Chobieński, Chwalkowski, Ciesielski, Dawlaszewicz, Dawleszewicz, Debrzeński, Drachowski, Dzierzyński, Dzierżyński, Eksner, Exner,Fabiszewski, Gaszyński, Głupoński, Gorzycki, Gościchowski, Grodzicki, Gromadzki, Groszkiewicz, Hejmowski, Heymowski, Jabłoński, Janulewicz, Jaromierski, Jaromirski, Karczewski, Kąkolewski, Knap, Kobacki, Kokalewski, Konopka, Kormanicki, Kormaniecki, Kosicki, Kosiński, Koszycki, Kraśnicki, Kubacki, Kulski, Kurczewski, Kuroczyc, Kuroczycki, Leński, Liński, Lutomski, Łajewski, Łojecki, Łojewski, Łubkowski, Łuczyński, Łupkowski, Makarewicz, Marzyński, Masilewicz, Maskowski, Masłowski, Masondowicz, Młyński, Mosondowicz, Moyrzym, Niemczycki, Niemierzycki, Olewiński, Otuski, Pakosławski, Piotrkowski, Płuksnia, Płuksnio, Proski, Rokalewski, Rosicki, Rosiński, Rożnowski, Rychłowski, Rychwalski, Rzeszotarzewski, Samsonowicz, Samsonowski, Samusewicz, Skrzydlewski, Skrzydłowski, Sprowski, Stawski, Toczełowski, Toczyłowski, Uchorowski, Wata, Watta, Wołotowski, Wygrożewski, Zakrzewski, Zawadzki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Alfred Znamierowski: Herbarz rodowy. Warszawa: Świat Książki, 2004, s. 161. ISBN 83-7391-166-9.
  2. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 561. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897.
  3. Kasper Niesiecki: Herbarz polski. T. 8. 1839-1846, s. 233.
  4. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 264. ISBN 83-7181-217-5.
  5. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 406-539. ISBN 978-83-60597-10-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]