Sanxhakbeu

Sanxhakbeu (Turqishtja osmane: سنجاق بك‎ Sancak Beyi) ishte titulli i dhënë në Perandorinë Osmane një Beu (një oficer i rangut të lartë, por zakonisht jo një Pasha) i caktuar në komandën ushtarake dhe administrative të një rrethi. Në disa raste sanxhak-beu ishte vetë drejtpërdrejt i përgjegjshëm ndaj Stambollit.

Ashtu si zyrat e tjera administrative të hershme osmane, sanxhak-beu kishte një origjinë ushtarake: termi sanxhak do të thotë "flamur" ose "standard" dhe shënonte shenjën përreth së cilës, në kohë lufte, kalorësit që mbanin feudale (timari ose zeameti) në rrethin specifik u mblodhën. Sanxhakbeu ishte nga ana e tij vartëse e një bejlerbeu ("Beu i Bejlerëve") i cili drejtonte një ejalet dhe komandonte bejlerët e tij vartës në luftë. Në këtë mënyrë, struktura e komandës në fushën e betejës i ngjante hierarkisë së qeverisë provinciale.

Zyra e sanxhak-beut i ngjante asaj të bejlerbeut në një shkallë më modeste. Ashtu si bejlerbeu, sanxhak-beu i merrte të ardhurat e tij nga një parabend, i cili zakonisht përbëhej nga të ardhura nga qytete, kalata dhe porte brenda kufirit të sanxhakut të tij. Brenda sanxhakut të tij, një guvernator ishte përgjegjës mbi të gjitha për ruajtjen e rendit dhe, me bashkëpunimin e mbajtësve të fondeve, arrestimin dhe ndëshkimin e keqbërësve. Për këtë, ai zakonisht merrte gjysmën e gjobave të vendosura ndaj keqbërësve, me mbajtësin e çifligut në tokat e të cilit ndodhi keqbërja, duke marrë gjysmën tjetër. Guvernatorët e Sanxhakut kishin edhe detyra të tjera, për shembull, ndjekjen e banditëve, hetimin e heretikëve, sigurimin e furnizimeve për ushtrinë ose dërgimin e materialeve për ndërtimin e anijeve, siç komandonte sulltani.