Selim III (Ottomaanse Turks: سليم ثالث, moderne Turks: III.Selim; 24 Desember 1761 – 28/29 Julie 1808) was van 1789 tot 1807 sultan van die Ottomaanse Ryk. Hy was die seun van Mustafa III en het sy oom Abdülhamid I opgevolg. Sy pogings om die Ottomaanse Ryk te hervorm het tot sy moord gelei.
Selim III was baie gewild vanweë sy talente en energie en groot hoop is op hom gevestig met sy troonbestyging. Hy het baie met buitelanders omgegaan en was oortuig daarvan dat hervormings nodig is. Oostenryk en Rusland het hom egter vir niks anders as verdediging tyd gegee nie, en dit was eers ná die Vrede van Iaşi in 1792 dat hy ’n blaaskans gekry het.
Selim III het dié tyd gebruik om die weermag, staatsdiens en onderwys te hervorm. Sy hervormings was egter nie gewild onder die paleiswag nie. Hulle het gerebelleer, Selim laat gevange neem en sy neef Mustafa op die troon laat plaas as Mustafa IV. Intussen het ’n groot leër onder aanvoering van ’n voorstander van die hervormings na Konstantinopel opgeruk om Selim te red, maar hy is vermoor voordat die leër opgedaag het. Die enigste manier om wraak te neem, was om Mustafa IV te vervang met Mahmoed II, die enigste oorlewende lid van die Huis van Osman.
