Semiotik (juga dipanggil kajian semiotik) ialah kajian sistematik tentang proses tanda (semiosis) dan pembuatan makna. Semiosis ialah sebarang aktiviti, kelakuan, atau proses yang melibatkan tanda, di mana tanda ditakrifkan sebagai apa-apa yang menyampaikan sesuatu, biasanya dipanggil makna, kepada jurubahasa tanda. Makna itu boleh disengajakan seperti perkataan yang diucapkan dengan makna tertentu, atau tidak disengajakan, seperti gejala yang menjadi tanda keadaan perubatan tertentu. Tanda-tanda juga boleh menyampaikan perasaan (yang biasanya tidak dianggap sebagai makna) dan boleh berkomunikasi secara dalaman (melalui pemikiran itu sendiri) atau melalui mana-mana deria: visual, pendengaran, sentuhan, penciuman atau gustatori (rasa). Semiotik kontemporari ialah cabang sains yang mengkaji pembuatan makna dan pelbagai jenis pengetahuan.[1]
