Setze Reiaumes

Lei Setze Reiaumes (ò Periòde dei Cinc barbares, setze país) designa un ensems de reiaumes de chinés qu'existiguèron entre 304 e 439 dins lo corrent deis annadas d'instabilitat entre la retirada de la dinastia Jin en direccion dau sud de China e l'establiment dei dinastias dau Nòrd. Aqueleis estats foguèron fondats per d'etnias asiaticas eissidas de la migracion de pòbles nomadas venguts de l'estèpa asiatica. Totei conoguèron de periòdes brèus de dominacion e un afondrament rapide. Aquela instabilitat s'acabèt pauc a pauc a partir de 386 quand lei Toba, un pòble nomada d'origina turca, comencèron la conquista deis autrei principats per unificar tornarmai lo nòrd de China en 439.

Lei setze reiaumes dau periòde foguèron :

• Cheng Han.
• Zhao anterior.
• Zhao posterior.
• Liang anterior.
• Liang posterior.
• Liang occidentau.
• Liang septentrionau.
• Lang meridionau.
• Qin anterior.
• Qin posterior.
• Qin occidentau.
• Yan anterior.
• Yan posterior.
• Yan septentrionau.
• Yan meridionau.
• Xia.