Przejdź do zawartości

Shuriken

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Różne rodzaje shurikenów
Shurikeny z okresu Edo w muzeum na zamku w Odawara

Shuriken (jap. 手裏剣 shuri-ken; dosłownie „ostrze ukryte w dłoni”') – rodzaj małej broni o ostrych krawędziach i różnym kształcie, służącej do rzucania we wroga[1][2], używanej między innymi przez agentów ninja.

Shurikeny były pociskami do ręcznego miotania. Ogólnie, ze względu na kształt wyróżnia się 20 różnych rodzajów shurikenów: potrójne, z 4 ostrzami, o kształcie gwiazdy, z 6 ostrzami, o kształcie swastyki oraz gwiazdki z 8 i 10 ostrzami. Ostrza shurikenów nierzadko pokrywano trucizną.

Istnieje wiele rodzajów shurikenów, między innymi:

  • happa-shuriken – ośmioramienne gwiazdy;
  • hira-shuriken – o płaskiej powierzchni, mające od 3 do 7 ramion;
  • bō-shuriken – „pręty” ostre z jednej lub dwóch stron o różnych kształtach przekroju;
  • itaken-shuriken – przypominające obcięte końcówki ostrzy mieczy.

Shurikeny najczęściej mają grubość około 2 milimetrów, średnicę do 10 centymetrów oraz masę nie przekraczającą 200 gramów.

Bronią podobną do shurikenów były tetsu-bishi (lub maki-bishi) – małe, ostro zakończone, kolczaste, wieloramienne kawałki metalu, które między innymi w czasie ucieczki, wyrzucane za siebie na ziemię, raniły nogi przeciwnika lub konia, przerywając lub spowalniając pościg[1] (por. kolczatka).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kenkyusha’s New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1624, 1795. ISBN 4-7674-2015-6.
  2. 新明解国語辞典. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 700. ISBN 978-4-385-13107-8.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]