Siarczek potasu

Siarczek potasu
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	siarczek potasu, siarczek dipotasu, siarczek(2−) potasu, siarczek(2−) dipotasu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	K2S
Masa molowa	110,26 g/mol
Wygląd	bezbarwne kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	1312-73-8 (bezwodny); 37248-34-3 (pentahydrat)
PubChem	162263
InChI
	InChI=1S/2K.S/q2*+1;-2
	InChIKey
	DPLVEEXVKBWGHE-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,74 g/cm³ (bezwodny); ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	bardzo dobra
	w innych rozpuszczalnikach
	etanol; nierozpuszczalny w eterze
Temperatura topnienia	912–948 °C (bezwodny); 60 °C (pentahydrat)
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H314, H400, EUH031
Zwroty P	brak wiarygodnych danych
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	1 3 0
Numer RTECS	TT6000000
	Podobne związki
Inne aniony	KSH
Inne kationy	Na; 2S, ZnS
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Siarczek potasu, K
2S – nieorganiczny związek chemiczny z grupy siarczków, sól kwasu siarkowodorowego i potasu. Występuje w postaci bezwodnej i pentahydratu^[1].

Otrzymywanie

Laboratoryjnie siarczek potasu można otrzymać w reakcji potasu z siarką w ciekłym amoniaku^[5]. Można go również otrzymać poprzez redukcję siarczanu potasu w wysokiej temperaturze^[6]:

K
2SO
4 + 4C → K
2S + 4CO

Właściwości

Bezwodny siarczek potasu tworzy bezbarwne, regularne kryształy, a pentahydrat – rombowe. Ma charakterystyczny zapach siarkowodoru. Zanieczyszczony siarczek potasu ma barwę od żółtawej do żółtoczerwonej. Jest niestabilny i może wybuchnąć w wyniku wstrząsu lub gwałtownego ogrzewania. Roztwory wodne wykazują silny odczyn zasadowy wskutek hydrolizy^[1]^[7]:

K
2S + H
2O → KSH + KOH

Siarczek potasu rozkłada się łatwo pod wpływem powietrza z utworzeniem tiosiarczanu potasu^[7]:

2K
2S + 2O
2 + H
2O → K
2S
2O
3 + 2KOH

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Potassium sulfide, [w:] Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, wyd. 13, Whitehouse Station: Merck & Company, 2001, ISBN 0-911910-13-1, OCLC 224225657 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-83, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
↑ dipotassium sulphide, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).
↑ Siarczek potasu, międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego, Międzynarodowa Organizacja Pracy [dostęp 2013-02-03] (pol. • ang.).
↑ Handbook of Preparative Inorganic Chemistry, GeorgG. Brauer (red.), wyd. 2, t. 1, Academic Press, 1963, s. 360–361 .
↑ Potassium Compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry, wyd. 6, Weinheim: Viley-VCH, s. 48, ISBN 978-3-527-30385-4 .
↑ ^a ^b AdamA. Bielański AdamA., Podstawy chemii nieorganicznej, wyd. 6, t. 1–2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 849, ISBN 978-83-01-16283-2 .

[Merck-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Potassium sulfide, [w:] Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, wyd. 13, Whitehouse Station: Merck & Company, 2001, ISBN 0-911910-13-1, OCLC 224225657 (ang.).

[CRC-2] David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-83, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).

[CLI-3] dipotassium sulphide, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).

[ICSC-4] Siarczek potasu, międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego, Międzynarodowa Organizacja Pracy [dostęp 2013-02-03] (pol. • ang.).

[Brauer-5] Handbook of Preparative Inorganic Chemistry, GeorgG. Brauer (red.), wyd. 2, t. 1, Academic Press, 1963, s. 360–361 .

[Ullmann's-6] Potassium Compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry, wyd. 6, Weinheim: Viley-VCH, s. 48, ISBN 978-3-527-30385-4 .

[Bielański-7] AdamA. Bielański AdamA., Podstawy chemii nieorganicznej, wyd. 6, t. 1–2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 849, ISBN 978-83-01-16283-2 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]