Gaan na inhoud

Sicherheitsdienst

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Sicherheitsdienst se embleem.

Die Sicherheitsdienst (SD, "Sekuriteitsdiens") het tussen 1931 en 1945 ontwikkel van 'n beskeie Nasionaal-Sosialistiese Duitse Arbeidersparty (NSDAP) intelligensiediens na die staatsintelligensiediens van Nazi-Duitsland met 51 hoofdepartemente en 519 streeksafdelings, etlike duisende agente en etlike tienduisende informante. Die organisasie word beskou as 'n sustersorganisasie van die Gestapo. Tussen 1933 en 1939 was die SD onder die beheer van die Sicherheitspolizei, maar was daarna onder beheer van die Reichssicherheitshauptamt (RHSA) geplaas.

Agtergrond

[wysig | wysig bron]

Die Sicherheitsdienst is in Maart 1931 gestig deur Heinrich Himmler onder die naam Ic-Dienst. Die voorganger van die SD het vanuit 'n woonstel gewerk en direk aan Heinrich Himmler gerapporteer. Voordat die Duitse nasionale sosialiste aan bewind gekom het, was die doel van die Ic-diens om politieke teenstanders te monitor, die veiligheid van die Nazi-partyleiers te verseker en interne partye-opstand te voorkom.

Met die bewindsoorname van die Nazi's in Duitsland in 1933, was die diens bekend as die SD-Amt en het 'n sekere kompetisie ontstaan met die Sturmabteilung (SA). 'n Enkele party-intelligensiediens is op 9 Junie 1934 gestig, die sogenaamde Sicherheitsdienst (SD), gebaseer op die SD Amt en onder bevel van Reinhard Heydrich.

Die SD het gegroei tot 'n invloedryke partyorganisasie waarvan die Schutzstaffel (SS) en die Nasionaal-Sosialistiese regering gretig gebruik gemaak het. Die SD werk nou saam met die Sicherheitspolizei (die Gestapo en die Kriminalpolizei).

Daar was baie ooreenkomste tussen die Sicherheitsdienst en die Gestapo. Albei intelligensiedienste is deur dieselfde persone gelei (Reinhard Heydrich was die bevelvoerder van die SD en die Gestapo en het verslag gedoen aan Heinrich Himmler, hoof van die Duitse polisie; die sogenaamde Chef der Deutschen Polizei im Reichsministerium des Innern) en albei organisasies het hulself besig gehou met dieselfde take. Daar kan egter gesê word dat die SD die inligting dikwels ingesamel het terwyl die Gestapo en tot 'n sekere mate die Kriminalpolizei die uitvoerende dienste was.

In 1938 het die SD gegroei van 'n party-inligtingsdiens tot die intelligensiediens van die Duitse staat, wat ook die Gestapo ondersteun het en met die Duitse Binnelandse Sake saamgewerk het. So word die SD belas met die waarneming van die politieke teenstanders van die Derde Ryk, die voorsiening van politieke nuus van binne en van die buiteland, insameling van die indrukke van die burgers oor politieke besluite, die voorbereiding van sabotasie-optrede en rebellies in die buiteland. Om hierdie taak te verrig, is 'n netwerk van werknemers in die Derde Ryk opgerig en in die gebiede wat Nazi-Duitsland geannekseer of beset het. Die NSDAP-blokleier (laagste vlak van die NSDAP-hiërargie) is ontplooi om die Duitse bevolking te kontroleer.

Die SD-organisasie het self uit etlike duisende agente bestaan. Die inligting wat ingesamel is, is twee tot drie keer per week in alle SD-departemente voorsien en aan die belangrikste staatsmanne en partyamptenare oorhandig. Die SD was ook besig om senior offisiere en partyleiers te beoordeel vir hul politieke betroubaarheid.

Vanaf 27 September 1939 is die SD sentraal gekoördineer vanaf die Reichssicherheitshauptamt (RSHA) en onderverdeel in twee kantore; die binnelandse-SD-kantoor (bekend as Amt III) vir binnelandse sake en die buitelandse-SD-kantoor (bekend as Amt VI) vir buitelandse sake. Reinhard Heydrich was in bevel totdat hy in 1942 vermoor is. Op 30 Januarie 1943 het Ernst Kaltenbrunner die leierskap oorgeneem en, net soos Heydrich, direk aan Heinrich Himmler gerapporteer. Kaltenbrunner het tot die einde van die Tweede Wêreldoorlog in die pos gebly.

Organisasie

[wysig | wysig bron]

• 1931 die stigting van die SD, onder die naam Ic-Dienst,

• Naamsveranderinge in 1933 na SD-Amt,

• 1934 vestiging van die amptelike partyinligtingsdiens, die Sicherheitsdienst des Reichsführers-SS,

• In 1938 het die SD van 'n party-inligtingsdiens gegroei tot die intelligensiediens van die Duitse staat, wat ook ondersteuning aan die Gestapo verleen en met die Duitse Binnelandse Sake saamgewerk het.

• 1939 is die Sicherheitsdienst opgeneem in en sentraal gekoördineer vanaf die Reichssicherheitshauptamt (RSHA) en onderverdeel in twee kantore; die binnelandse-SD-kantoor (bekend as Amt III) vir binnelandse sake en die buitelandse-SD-kantoor (bekend as Amt VI) vir buitelandse sake.

Die struktuur van die SD in 1941 was soos volg:

Binnelandse-SD

[wysig | wysig bron]

Die Inland-SD (ook bekend as Deutsche Lebensgebiete) en Amt III van het RSHA was verantwoordelijk vir die versameling van inligting binne die grense van die Derde Ryk. Die kantoor is in die volgende afdelings verdeel:

  • Department A Fragen der Rechtsordnung und des Reichsaufbaus (Regte en Joodse strukture)
      • A1 Allgemeine Fragen der Lebensgebietsarbeit
      • A2 Rechtsleben
      • A3 Verfassung und Verwaltung
      • A4 Allgemeines Volksleben
  • Department B Volkstum (Rasse en Etniese sake)
      • B1 Volkstumsarbeit
      • B2 Minderheiten
      • B3 Rasse und Volksgesundheit
      • B4 Einwanderung und Umsiedlung
      • B5 Besetzt Gebiete
  • Department C Kultur (Kulturele en Religieuse sake)
      • C1 Wissenschaft
      • C2 Erziehung und religiöses Leben
      • C3 Volkskultur und Kunst
      • C4 Presse, Schrifttum, Rundfunk
  • Department D Wirtschaft (Industrie en Handel)
      • D1 Ernährungswirtschaft
      • D2 Handel, Handwerk und Verkehr
      • D3 Finanzwirtschaft, Währung, Banken und Börsen, Versicherungen
      • D4 Industrie und Energiewirtschaft
      • D5 Arbeits- und Sozialwesen
  • Department E (Hoër Klasse)

Buitelandse-SD

[wysig | wysig bron]

De Ausland-SD was verantwoordelik vir die insameling van burgerlike intelligensie buite die grense van die Derde Ryk. In 1944 het die Ausland-SD ook alle take van die Abwehr (militêre intelligensiediens) oorgeneem. Die kantoor is in die volgende afdelings verdeel:

  • Department A Allgemeine auslandsnachrichtendienstliche Aufgaben (Organisasie en Administratie)
      • A1 Beauftragter für die Nachprüfung aller nachrichtendienstlichen Verbindungen
      • A2 Beauftragter für die Überprüfung und Sicherung der gestellten Auslandsaufgaben
      • A3 Beauftragter I für die SD-(Leit)Abschnitte West
      • A4 Beauftragter II für die SD-(Leit)Abschnitte Nord
      • A5 Beauftragter III für die SD-(Leit)Abschnitte Ost
      • A6 Beauftragter IV für die SD-(Leit)Abschnitte Süd
      • A7 Beauftragter V für die SD-(Leit)Abschnitte Mitte
  • Department B Deutsch-italienisches Einflußgebiet in Europa, Afrika und dem Nahen Osten (Spioenasie in Europa, die Midde-Ooste en Afrika)
  • Department C Osten, Russisch-japanisches Einflußgebiet (Spioenasie in die Sowjetunie en Japan)
  • Department D Westen, Englisch-amerikanisches Einflußgebiet (Spioenasie in de Engelse-Amerikaanse omgewing)
      • D 1 Amerika
      • D 2 Großbritannien
      • D 3 Skandinavien
      • D 4 Südamerika
  • Department E Erkundung weltanschaulicher Gegner im Ausland
  • Department F Technische Hilfsmittel für den Nachrichtendienst im Ausland (Tegniese kommunikasiehulpmiddele)

Veiligheidsdiens

[wysig | wysig bron]

Die SD was die veiligheidsdiens in die besette gebiede en SD-bataljons is onder die bevel van die SS en die plaaslike polisieleiers geplaas. Hulle was ook in alle konsentrasiekampe teenwoordig en het personeel voorsien aan spesiale eenhede soos die SS Einsatzgruppen. Die SD was ook die organisasie wat saam met die Ordnungspolizei orde en veiligheid in die Joodse ghetto's in Pole moes verseker. Die tipiese beeld van SS-troepe wat deur die ghetto's beweeg op soek na Jode, kan aan die SD-troepe toegeskryf word.

Afdelings

[wysig | wysig bron]

Die SD het ook plaaslike kantore in groter stede van Nazi-Duitsland gehad. Die kleiner streekskantore het bekend gestaan as die SD-Unterabschnitte of Nebenstelle en die groter hoofkantore as SD-Abschnitte of Hauptstelle. Alle SD-kantore het verslag gedoen aan die plaaslike leier, bekend as die Inspektor des Sicherheitspolizei und SD , wie onder dubbele gesag was; van die RSHA-bevelvoerder en van die plaaslike SS- en polisie-aanvoerder. Daar was altesaam 51 hoofafdelings en 519 streeksafdelings.

Informante

[wysig | wysig bron]

Onder leiding van Reinhard Heydrich is 'n uitgebreide netwerk (enkele tienduisende) informante deur die SD gewerf waarin agente op die volgende manier geklassifiseer en aangewys is:

  • V-männer: (Duits: Vertrauensleute). Betroubare informante.
  • A-männer: (Duits: Agenten). Agente van die SD.
  • Z-männer: (Duits: Zubringer). Spesiale agente wat die SD van inligting verskaf het.
  • H-männer: (Duits: Helfershelfer). Informante wat die SD-data deurgegee het weens selfsugtige en ander motiewe.
  • U-männer: (Duits: Unzuverlässige). Informante wat onbetroubaar en korrup was.

Nabeskouing

[wysig | wysig bron]

Omdat die SD en die Gestapo baie nou saamgewerk het en hul aktiwiteite amper dieselfde was, is beide organisasies tydens die Neurenberg-verhore saam aangekla. Beide die SD en die Gestapo is deur die oorlogstribunaal as kriminele organisasies bestempel en van hul lede was verhoor.

Bibliografie

[wysig | wysig bron]
  • Beller, Steven (2007). A Concise History of Austria. Cambridge and New York: Cambridge University Press. ISBN 978-0-52147-886-1. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Benz, Wolfgang (2007). A Concise History of the Third Reich. Berkeley and Los Angeles: University of California Press. ISBN 978-0-52025-383-4. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Blandford, Edmund L. (2001). SS Intelligence: The Nazi Secret Service. Edison, NJ: Castle Books. ISBN 978-0-78581-398-9. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Bracher, Karl-Dietrich (1970). The German Dictatorship: The Origins, Structure, and Effects of National Socialism. New York: Praeger Publishers. ASIN B001JZ4T16. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Breitman, Richard (1991). The Architect of Genocide: Himmler and the Final Solution. New York: Alfred A. Knopf. ISBN 978-0-39456-841-6. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Browder, George C. (1990). Foundations of the Nazi Police State: The Formation of Sipo and SD. The University Press of Kentucky. ISBN 978-0-81311-697-6. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Browder, George C (1996). Hitler's Enforcers: The Gestapo and the SS Security Service in the Nazi Revolution. Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19820-297-4. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Browning, Christopher R. (2004). The Origins of the Final Solution : The Evolution of Nazi Jewish Policy, September 1939 – March 1942. Comprehensive History of the Holocaust. Lincoln: University of Nebraska Press. ISBN 0-8032-1327-1. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Buchheim, Hans (1968). "The SS – Instrument of Domination". In Krausnik, Helmut; Buchheim, Hans; Broszat, Martin; Jacobsen, Hans-Adolf (reds.). Anatomy of the SS State. New York: Walker and Company. ISBN 978-0-00211-026-6. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Childers, Thomas (2017). The Third Reich: A History of Nazi Germany. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-1-45165-113-3. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Dams, Carsten; Stolle, Michael (2014). The Gestapo: Power and Terror in the Third Reich. Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19966-921-9. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Dederichs, Mario R. (2006). Heydrich: The Face of Evil. Newbury: Greenhill Books. ISBN 978-1-85367-803-5. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Delarue, Jacques (2008). The Gestapo: A History of Horror. New York: Skyhorse. ISBN 978-1-60239-246-5. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Distel, Barbara; Jakusch, Ruth (1978). Concentration Camp Dachau, 1933–1945'. Munich: Comité International de Dachau. ISBN 978-3-87490-528-2. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Doerries, Reinhard R. (2007). Hitler's Last Chief of Foreign Intelligence: Allied interrogations of Walter Schellenberg. Portland: Frank Cass Publishers. ISBN 978-0-41544-932-8. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Fest, Joachim (2002) [1974]. Hitler. Orlando, FL: Harcourt. ISBN 978-0-15602-754-0. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Frei, Norbert (1993). National Socialist Rule in Germany: The Führer State, 1933–1945. Cambridge, MA: Wiley-Blackwell. ISBN 978-0-63118-507-9. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Frei, Norbert (2008). "Auschwitz and the Germans: History, Knowledge, and Memory". In Neil Gregor (red.). Nazism, War and Genocide. Liverpool: Liverpool University Press. ISBN 978-0-85989-806-5. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Friedlander, Henry (1995). The Origins of Nazi Genocide: From Euthanasia to the Final Solution. Chapel Hill: University of North Carolina Press. ISBN 978-0-80782-208-1. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Fritz, Stephen G. (2011). Ostkrieg: Hitler's War of Extermination in the East. Lexington: The University Press of Kentucky. ISBN 978-0-81313-416-1. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Gellately, Robert (1992). The Gestapo and German Society: Enforcing Racial Policy, 1933–1945. Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19820-297-4. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Gerwarth, Robert (2011). Hitler's Hangman: The Life of Heydrich. New Haven, CT: Yale University Press. ISBN 978-0-300-11575-8. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Gregor, Neil (2008). "Nazism–A Political Religion". In Neil Gregor (red.). Nazism, War and Genocide. Liverpool: Liverpool University Press. ISBN 978-0-85989-806-5. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Höhne, Heinz (2001) [1969]. The Order of the Death's Head: The Story of Hitler's SS. Penguin. ISBN 978-0-14139-012-3. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Ingrao, Christian (2013). Believe and Destroy: Intellectuals in the SS War Machine. Malden, MA: Polity. ISBN 978-0-74566-026-4. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Johnson, Eric (1999). Nazi Terror: The Gestapo, Jews, and Ordinary Germans. New York: Basic Books. ISBN 978-0-465-04908-0. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Kater, Michael H. (1983). The Nazi Party: A Social Profile of Members and Leaders, 1919–1945. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-67460-655-5. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Kershaw, Ian (2000) [1999]. Hitler: 1889–1936: Hubris. New York: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0393320350. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Kershaw, Ian (2001) [2000]. Hitler, 1936–1945: Nemesis. New York; London: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0393322521. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Kershaw, Ian (2008). Hitler: A Biography. New York, NY: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-06757-6. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Klemperer, Victor (2000). Language of the Third Reich: LTI: Lingua Tertii Imperii. New York and London: Continuum. ISBN 978-0-82649-130-5. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Koonz, Claudia (2005). The Nazi Conscience. Cambridge, MA: Belknap Press of Harvard University Press. ISBN 978-067401-842-6. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Kulva, Otto Dov (1984). "Die Nürnberger Rassengesetze und die deutsche Bevölkerung im Lichte geheimer NS-Lage und Stimmungsberichte" (PDF). Vierteljahrshefte für Zeitgeschichte (in German). Munich: Oldenbourg Wissenschaftsverlag GmbH. 32 (1): 582–624. Besoek op 12 September 2014. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  • Langerbein, Helmut (2003). Hitler's Death Squads: The Logic of Mass Murder. College Station, TX: Texas A&M University Press. ISBN 978-1-58544-285-0. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Longerich, Peter (2010). Holocaust: The Nazi Persecution and Murder of the Jews. Oxford; New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-280436-5. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Longerich, Peter (2012). Heinrich Himmler: A Life. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-959232-6. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Mayer, Arno (2012). Why Did the Heavens Not Darken?: The "Final Solution" in History. New York: Verso Publishing. ISBN 978-1-84467-777-1. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • McNab, Chris (2009). The SS: 1923–1945. London: Amber Books. ISBN 978-1-906626-49-5. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Mollo, Andrew (1992). Uniforms of the SS. Vol. 5. Sicherheitsdienst und Sicherheitspolizei 1931–1945. London: Windrow & Greene. ISBN 978-1-87200-462-4. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Müller, Rolf-Dieter (2012). Hitler's Wehrmacht, 1935–1945. München: Oldenburg Wissenschaftsverlag. ISBN 978-3-48671-298-8. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • "Nazi Conspiracy and Aggression". Yale Law School—The Avalon Project. Washington, DC: U.S. Government Printing Office. 1946. Besoek op 8 September 2014.
  • Persico, Joseph E. (1979). Piercing the Reich: The Penetration of Nazi Germany by American Secret Agents During World War II. New York: Viking Press. ISBN 0-670-55490-1. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Reitlinger, Gerald (1989). The SS: Alibi of a Nation, 1922–1945. New York: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-80351-2. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Rhodes, Richard (2003). Masters of Death: The SS-Einsatzgruppen and the Invention of the Holocaust. New York: Vintage. ISBN 978-0-37570-822-0. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Shirer, William (1990) [1959]. The Rise and Fall of the Third Reich. New York: MJF Books. ISBN 978-1-56731-163-1. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Spielvogel, Jackson (2004). Hitler and Nazi Germany: A History. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall. ISBN 978-0-13189-877-6. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Stephenson, Jill (2008). "Germans, Slavs, and the Burden of Work in Rural Southern Germany during the Second World War". In Neil Gregor (red.). Nazism, War and Genocide. Liverpool: Liverpool University Press. ISBN 978-0-85989-806-5. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Wall, Donald D. (1997). Nazi Germany and World War II. St. Paul, MN: West Publishing. ISBN 978-0-31409-360-8. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Weale, Adrian (2012). Army of Evil: A History of the SS. New York: Caliber Printing. ISBN 978-0-451-23791-0. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Weinberg, Gerhard (2005). Hitler’s Foreign Policy 1933–1939: The Road to World War II. New York: Enigma Books. ISBN 978-1-92963-191-9. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Wheeler-Bennett, John W. (1954). Nemesis of Power: The German Army in Politics 1918–1945. New York: St. Martin's Press. ASIN B0007DL1S0. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Wette, Wolfram (2007). The Wehrmacht: History, Myth, Reality. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-67402-577-6. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Williams, Max (2001). Reinhard Heydrich: The Biography (Vol. 1). Church Stretton: Ulric. ISBN 0-9537577-5-7. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Williams, Max (2003). Reinhard Heydrich: The Biography, Volume 2—Enigma. Church Stretton: Ulric Publishing. ISBN 978-0-9537577-6-3. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Wright, Gordon (1968). The Ordeal of Total War, 1939–1945. New York: Harper & Row. ISBN 0-0613140-8-0. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  • Ziegler, Herbert (1989). Nazi Germany's New Aristocracy: The SS Leadership, 1925–1939. Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-60636-1. {{cite book}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)