Przejdź do zawartości

Siemoń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siemoń
wieś
Ilustracja
Tablica miejscowości
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

toruński

Gmina

Zławieś Wielka

Liczba ludności (III 2011)

759[2]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

87-133[3]

Tablice rejestracyjne

CTR

SIMC

0851100

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Siemoń”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Siemoń”
Położenie na mapie powiatu toruńskiego
Mapa konturowa powiatu toruńskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Siemoń”
Położenie na mapie gminy Zławieś Wielka
Mapa konturowa gminy Zławieś Wielka, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Siemoń”
Ziemia53°09′51″N 18°23′57″E/53,164167 18,399167[1]

Siemońwieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Zławieś Wielka. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 759 mieszkańców[2]. Jest siódmą co do wielkości miejscowością gminy Zławieś Wielka.

Graniczy z miejscowościami: Głażewo (odległość 3,3 km), Wybczyk (2,3 km), Słomowo (3,4 km), Łążyn (4,5 km), Rzęczkowo (5,1 km) i Cichoradz (3 km). Najbliższe miasta to: Toruń (25 km), Bydgoszcz (31 km), Chełmża (16 km) i Chełmno (23 km). Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 597: Rzęczkowo - Cichoradz - Siemoń - Unisław. Przez wieś prowadzi także szlak turystyczny niebieski turystyczny szlak niebieski (20 km) Zamek Bierzgłowski - Bierzgłowo - Słomowo - Siemoń - Raciniewo - Unisław. Miejscowa parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Siemoniu, z wybudowanym w latach 1980-1982 nowym kościołem, podlega dekanatowi Bierzgłowo i Diecezji Toruńskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Siemoń (wieś) – osada, wzmiankowana w latach 1400-1438, stanowiąca własność Zakonu w komturii starogrodzkiej. W 1418 r. należy do pro­kuratorii pieńskiej. Król Kazimierz Jagiellończyk nadaje w 1454 r. wieś burmistrzowi toruńskiemu Rutgerowi von Birken, który przekazał ją chłopom za roczny czynsz. Później w 1485 r. wdowa po burmistrzu Barbara Rudger przekazuje wieś na rzecz parafii Św. Jana w Toruniu. Do 1773 r. wieś stanowiła własność kościelną.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]