Przejdź do zawartości

Sikorzyno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sikorzyno
wieś
Ilustracja
Dwór – widok od zachodu
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kartuski

Gmina

Stężyca

Liczba ludności (2014)

537

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-316[2]

Tablice rejestracyjne

GKA

SIMC

0174071

Położenie na mapie gminy Stężyca
Mapa konturowa gminy Stężyca, na dole znajduje się punkt z opisem „Sikorzyno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Sikorzyno”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sikorzyno”
Położenie na mapie powiatu kartuskiego
Mapa konturowa powiatu kartuskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Sikorzyno”
Ziemia54°11′38″N 18°01′20″E/54,193889 18,022222[1]

Sikorzyno (kaszub. Sëkòrzëno) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca, na Kaszubach, na południowym obrzeżu Kaszubskiego Parku Krajobrazowego.

Sikorzyno 31 grudnia 2014 r. miało 537 stałych mieszkańców, z których 419 osób mieszkało w głównej części wsi[3]. Sikorzyno ma także 2 kolonie będące jego częściami: Nowa Sikorska Huta i Stara Sikorska Huta.

Wieś jest siedzibą sołectwa Sikorzyno, w którego skład wchodzą również Nowa Sikorska Huta i Stara Sikorska Huta.

Przed dostosowaniem linii kolejowej Kościerzyna-Somonino do warunków magistrali węglowej Sikorzyno znajdowało się na starym odcinku (Kościerzyna-Gołubie) tej linii.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Integralne części wsi Sikorzyno do 2023 r.[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0173976 Nowa Sikorska Huta kolonia
0174119 Stara Sikorska Huta kolonia

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[6] na listę zabytków wpisany jest zespół dworski z k. XVIII, XIX w., nr rej. 1135 z 13.07.1995: dwór Wybickich i park.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122691
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1152 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Liczba ludności Gminy Stężyca - pobyt stały na dzień 31.12.2014r.. UG Stężyca. [dostęp 2012-02-06].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 45 [dostęp 2017-02-19].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]