Skype protokolü

Skype protokolü, Skype tarafından kullanılan, Skype güvenliği ve işlevselliğinin korunması için tescilli bir İnternet telefon şebekesidir. Protokolün özellikleri Skype tarafından halka açıklanamamıştır ve protokolü kullanan resmi uygulamalar kapalı kaynaklıdır.^[1]

Skype ağı, Skype'tan uygun bir lisans almadan diğer IP Üzerinden Ses (VoIP) ağlarının çoğuyla birlikte işlerlikli olmaz. Protokolü incelemek, güvenliği araştırmak veya gayri resmi müşterilere izin vermek için protokolü incelemek veya tersine mühendislik yapmak için çok sayıda girişimde bulunulmuştur.^[2]

20 Haziran 2014'te Microsoft, eski Skype protokolünün kullanımdan kaldırıldığını duyurdu. Bu tarihten itibaren birkaç ay içinde Skype hizmetlerini kullanmaya devam etmek için Skype kullanıcılarının 2014 yılında yayınlanan Skype uygulamalarını güncellemeleri gerekti ve kullanıcılar eski Skype sürümlerine (istemcilere) giriş yapamadı. Dahili Skype işlevine sahip SmartTV ve donanım telefonlarının kesintisiz çalışmaya devam edip etmeyeceği konusunda bir açıklama yapılmadı. Yeni Skype protokolü - "Microsoft Bildirim Protokolü 24" Skype cihazları arasında daha iyi çevrimdışı mesajlaşma ve daha iyi mesaj senkronizasyonu vadetti. Kullanımdan kaldırma, Ağustos 2014'ün ikinci haftasında yürürlüğe girdi.^[3]

Eşler arası mimari

Skype ilk eşler arası (peer-to-peer) IP telefon şebekesiydi. Ağ üç tür varlık içerir: üst düğümler, normal düğümler ve oturum açma sunucusu. Her istemci, ulaşılabilir süper düğümlerin IP adresini ve bağlantı noktası numaralarını içeren bir ana bilgisayar önbelleği tutar. Skype kullanıcı dizini merkezden dağıtılmış ve ağdaki üst düğümler arasında dağıtılmıştır. Süper düğümler yuvalara (9–10 süper düğümler) ve yuvalar bloklara (8 yuva) gruplanır.^[4]

Daha önce bant genişliği iyi olan, güvenlik duvarı veya ağ adresi çevirisi (NAT) nedeniyle herhangi bir kısıtlama olmayan ve yeterli işlem gücüne sahip herhangi bir istemci süpernod haline gelebilirdi.^[5] Bu NAT olmadan internete bağlananlara fazladan bir yük getirdi. Skype, bilgisayarlarını ve İnternet bağlantılarını UDP delik delme (NAT'ın arkasında iki istemciyi doğrudan bağlamak içindir) veya diğer kullanıcıların aramalarını tamamen aktarmak için üçüncü taraflar olarak kullandı.^[6] 2012 yılında, Microsoft ağın tasarımını değiştirdi ve tüm üst noktaları veri merkezlerinde barındırılan sunucular olarak kontrol altına aldı. Microsoft o zaman bu hareketi savundu ve "bu yaklaşımın Skype topluluğunu oluşturan yüz milyonlarca kullanıcı için anında performans, ölçeklenebilirlik ve kullanılabilirlik avantajlarına sahip olduğu"nu söyledi.^[7]

Skype, yukarıda belirtilen IPv4 iletişim yapısı ile ilişkili karmaşıklığı büyük ölçüde azaltacak olan IPv6 protokolünün kullanımını desteklememektedir.^[8]

Üst düğümler, her ikisi de güvenlik duvarlarının ve bir-çok ağ adresi çevirisinin arkasında bulunan diğer iki istemci adına iletişimi iletir. Süper düğümlerle geçiş yapılmazsa, güvenlik duvarı veya NAT zorluğu olan iki istemci birbirinden arama yapamaz veya alamaz. Skype, bağlantı ayrıntılarını doğrudan müzakere etmek için iki ucu almaya çalışır, ancak bazen her iki uçtaki sorunların toplamı doğrudan konuşmanın oluşturulmasını engelleyebilir.^[9]

Güvenlik duvarları ve NAT ile ilgili sorunlar şunlar olabilir:

Harici bağlantı noktası numaraları veya IP adresi türetilemez, çünkü NAT bunları yeniden yazar.
Kullanılan güvenlik duvarı ve NAT, oturumun alınmasını önler.
UDP, zaman aşımı gibi NAT sorunları nedeniyle kullanılamaz.
Güvenlik duvarları birçok bağlantı noktasını engeller.
Birden çok bir NAT üzerinden TCP her zaman varsayılan olarak "yalnızca dışarıya doğru" olur - NAT yönlendiricisine bağlantı noktası yönlendirme ayarları eklemek TCP oturumlarının alınmasına izin verebilir.

Kaynakça

^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.
^ https://www.itprotoday.com/conferencing/skype-protocol-cracked^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.
^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.
^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.
^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.
^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.
^ https://www.researchgate.net/publication/1957641_An_Analysis_of_the_Skype_Peer-to-Peer_Internet_Telephony_Protocol ^{[yalın URL]}
^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 27 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.

Ayrıca bakınız

Skype güvenliği

[1] "Arşivlenmiş kopya". 18 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.

[2] ttps://www.itprotoday.com/conferencing/skype-protocol-cracked^{[ölü/kırık bağlantı]}

[3] "Arşivlenmiş kopya". 27 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.

[4] "Arşivlenmiş kopya". 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.

[5] "Arşivlenmiş kopya". 18 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.

[6] "Arşivlenmiş kopya". 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.

[7] "Arşivlenmiş kopya". 7 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.

[8] ttps://www.researchgate.net/publication/1957641_An_Analysis_of_the_Skype_Peer-to-Peer_Internet_Telephony_Protocol ^{[yalın URL]}

[9] "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 27 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Ocak 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]