Slag van Kakamas
Slag van Kakamas | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Deel van Eerste Wêreldoorlog | |||||||
| |||||||
Strydende partye | |||||||
Unie van Suid-Afrika | Duitse Ryk | ||||||
Bevelvoerders | |||||||
Kolonel J. van Deventer | Majoor Ritter | ||||||
Ongevalle | |||||||
7 dood, 16 gewond, 16 gevange geneem |
Die Slag van Kakamas het op 4 Februarie 1915 in Kakamas, Noord-Kaap Provinsie van Suid-Afrika,tydens die Eerste Wêreldoorlog plaasgevind. Dit was 'n skermutseling vir die beheer van twee rivierponte oor die Oranjerivier tussen kontingente van 'n Duitse invalsmag en Suid-Afrikaanse weermag. Die Suid-Afrikaners slaag daarin om te keer dat die Duitsers beheer oor die ponte te kry en die rivier oor te steek.
Agtergrond
[wysig | wysig bron]Nadat die Unie van Suid-Afrika hulle aan die Britse kant geskaar het, is daar besluit om Duits-Suidwes-Afrika in te val. Suid-Afrika het 'n mag van 6 000 man in Upington en Kakamas bymekaargemaak, onder bevel van kolonel J. van Deventer. Van Deventer se soldate sou een van die kolomme vorm in 'n beplande inval van Duits-Suidwes-Afrika. Die Duitse Schutztruppe onder bevel van majoor Hermann Ritter het Suid-Afrika binnegeval in 'n poging om die beplande aanval te ontwrig.[1]
Die geveg
[wysig | wysig bron]Die Duitse bevelvoerder het 'n verkenningsmag gestuur om die twee ponte, wat deur die Suid-Afrikaanse magte opgepas is, aan te val en dan verder suid in Suid-Afrika in te beweeg. Die oggend van 4 Februarie het vier Duitse kanonne op die Suid-Afrikaanse magte losgetrek terwyl die verkenningsmag op die verdedigers by die ponte begin skiet het. Na 'n geveg van ses uur het die Duitse magte teruggeval en sewe man tydens die slag verloor. Sestien Duitse soldate is gewond en sestien soldate is gevange geneem.[1][2][3][4]
Nadraai
[wysig | wysig bron]Na die geveg roep van Deventer die res van sy kolom op, 80 km van Upington af, steek die Oranjerivier oor en gaan voort om stadig in Suidwes-Afrika in te beweeg.
Gedenkteken
[wysig | wysig bron]Net buite die dorp, in die dorp se begraafplaas, is daar 'n gedenkteken opgedra aan die Duitse soldate wat in die geveg gedood is.[5] Die gedenkteken is deur 'n Duitse organisasie vir oorloggrafte in 1960 daar opgerig. Ses van die sewe soldate is later herbegrawe.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 Willcox, A. R. (1986). Great river: the story of the Orange River, Drakensberg Publications, ISBN 0-620-09845-7, ISBN 978-0-620-09845-8 p. 84
- ↑ Olivier, Sandra (2005) Touring in South Africa, 2nd Edition, Struik, ISBN 1-77007-142-3. p. 164 Geargiveer 3 Januarie 2014 op Wayback Machine
- ↑ Exploring our Provinces: Northern Cape, Volume 8, Jacana Media, ISBN 1-77009-267-6. p. 62
- ↑ Reader's Digest illustrated guide to Southern Africa, Reader's Digest Association South Africa (Pty.), ltd. in association with T. V. Bulpin, 1978, p. 183
- ↑ Reader's Digest illustrated guide to southern Africa, 2nd Edition, Reader's Digest Association South Africa, 1980, ISBN 0-620-04650-3, ISBN 978-0-620-04650-3
Bron
[wysig | wysig bron]Verdere leeswerk
[wysig | wysig bron]- "Agter Die Skerms met Die Rebelle" by C. F. McDonald, (1949)
- 1. Boer Rebels and the Kaiser,s Men and 2. Kakamas: von Hadeln's reconnaissance section, Die Boervolk van SA, 25 August 2009.
- Karl Waldeck: "Gut und Blut für unsern Kaiser", Windhoek 2010, ISBN 978-99945-71-55-0
- Historicus Africanus: "Der 1. Weltkrieg in Deutsch-Südwestafrika 1914/15", Volume III, "Kämpfe im Süden" (Das Gefecht bei Kakamas), Windhoek 2014, ISBN 978-99916-872-8-5
- Oliver, Sandra. Touring in South Africa (Engels). Struik, 2005. ISBN 1-77007-142-3.
- Willcox, A. R. Great river: the story of the Orange River (Engels). Drakensberg Publications, 1986. ISBN 0-620-09845-7.
Sien ook
[wysig | wysig bron]- Maritz-rebellie, Suid-Afrikaanse opstand in 1914 nadat Suid-Afrika hulle aan die Britse kant geskaar het.