Saltar al conteníu

Southwest Airlines

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Southwest Airlines
aereollinia, negociu y empresa de capital abiertu
Llocalización
Sede Dallas
Direición Estaos Xuníos
Forma xurídica For-Profit Corporation (mul) Traducir
Historia
Fundación15 marzu 1967
Fundador Herb Kelleher (es) Traducir
Rollin King
Eslogan Low fares. Nothing to hide (en)
Organigrama
Direutor executivu Bob Jordan (es) Traducir (1r febreru 2022)
Sector
Industria Tresporte aereu
Elementos esplotaos Boeing 737 Classic
Boeing 737 Next Generation
Boeing 737 MAX
Boeing 737
Datos económicos
Bolsa de valores S&P 500
Parte de Bolsa de Nueva York LUV
Emplegaos 59 793 (30 xunu 2019)
Ingresos totales 23 814 000 000 $ (2022)
Beneficiu netu 539 000 000 $ (2022)
Beneficiu enantes d'impuestos 1 017 000 000 $ (2022)
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Southwest Airlines Co. (NYSE: LUV) ye una aereollinia de baxu costu d'Estaos Xuníos con sede en Dallas, Texas.[1] Ye la mayor aereollinia de los Estaos Xuníos por númberu de pasaxeros nacionales tresportaos al añu (a 31 d'avientu de 2007)[2] y la sesta mayor aereollinia por ingresos,[3] Caltién la segunda mayor flota d'aviones de pasaxeros de toles aereollinies comerciales del mundu. A abril de 2017, operaba aproximao 3900 vuelos diarios.

Southwest Airlines tresportó a más pasaxeros que nenguna otra aereollinia d'Estaos Xuníos dende agostu de 2006 en pasaxeros nacionales ya internacionales según les estadístiques de tresporte del Departamentu de Tresporte de los Estaos Xuníos.[4] Ye una de les aereollinies más rentables del mundu, cumpliendo 36 meses consecutivos de ganancies en xineru de 2009.[5]

Southwest practica un modelu de negociu bien rentable y inusual nes aereollinies tradicionales: vuela munchos trayectos curtios, con rápides rotaciones nos aeropuertos secundarios (más eficientes y menos costosos) de les grandes ciudaes y usando principalmente un únicu tipu d'avión, el Boeing 737.

Southwest Airlines foi creada p'atender nos sos entamos a tres ciudaes en Texas como Air Southwest el 15 de marzu de 1967, por Rollin King y Herb Kelleher. Acordies con una hestoria comúnmente mentada, King esplicó-y el proyeutu a Kelleher mientres una cena dibuxando nuna servilleta un triángulu que simbolizaba les rutes.(Dallas, Houston, San Antonio)[6]

Dalgunes de les aereollinies d'esi momentu (Braniff, Trans-Texas, y Continental Airlines) empecipiaron aiciones llegales, y embarcáronse nuna batalla llegal de trés años pa dexar en tierra a Air Southwest. Air Southwest finalmente ganó na Corte Suprema de Texas, que finalmente concedió a Air Southwest derechos de vuelu en Texas.[7] La decisión final llegó'l 13 de mayu de 1970, cuando la Corte Suprema estauxunidense decidió refugar la so revisión ensin comentarios.[8] Esta fecha ta considerada por munchos como'l momentu en qu'empezó de facto la desregularización de la industria aéreo.

La hestoria de lluches xudiciales de Southwest foi representada nel llibru pa neños, Gumwrappers y Goggles de Winifred Barnum en 1983. Nel cuentu, TJ Love, un pequeñu avión de reacción, ye lleváu a xuiciu por dos grandes aviones de reacción pa echa-y del so hangar, ya intenten torgar que siga volando. Lleváu al xulgáu, TJ Love consigue caltener los sos derechos de vuelu gracies a la defensa de "L'Abogáu". Anque nun se menta'l nome de nenguna compañía nel llibru, los colores de TJ Love son los de Southwest Airlines, y los otros dos aviones porten l'esquema de color de Braniff y Continental. "L'Abogáu", pela so parte, guarda una gran semeyanza con Herb Kelleher. El llibru foi afechu nel musical Amuesa'l to espíritu, patrocináu por Southwest Airlines, y representada namái nes poblaciones onde operara la compañía.[9]

El fundador de Southwest Airlines, Herb Kelleher, estudió fondamente a la compañía aérea californiana Pacific Southwest Airlines y utilizó munches de les idees d'esta aereollinia pa crear la cultura corporativa de Southwest, ya inclusive nos sos primeros vuelos utilizó la temática "Llargues piernes y nueches curties" pa los tripulantes de cabina a bordu de los vuelos de Southwest Airlines. Los primeres tripulantes de cabina que trabayaron en Southwest Airlines fueron escoyíos por un comité de persones, ente les cualos taba la qu'escoyó los camareros pal avión de Hugh Hefner de Playboy. La resultancia foi un grupu de tripulantes de cabina, toes muyeres, que fueron descrites como baillarines de llargues piernes y animadores con "personalidá única". Southwest Airlines y Herb Kelleher vistir con panties calientes y botes de go-go.[10]

L'aereollinia adoptó'l primer plan de repartu de beneficios na industria aéreo de los Estaos Xuníos en 1973. Por aciu esti plan y otros, los emplegaos tienen cerca del 10 per cientu de les aiciones de la compañía.

L'aereollinia tien sindicáu'l 87 per cientu. Los pilotos tán representaos pola Asociación de Pilotos de Southwest Airlines, un sindicatu independiente del mayor Asociación de Pilotos d'Aereollinia.

Primeros vuelos

[editar | editar la fonte]

A empiezos de 1971, Air Southwest camudó'l so nome pol de Southwest Airlines, y el primer vuelu efeutuóse'l 18 de xunu de 1971. Los sos primeros vuelos fueron dende Love Field en Dallas a Houston y San Antonio,[11] en vuelos curtios, ensin decoración y una estructura tarifaria única, cuestiones qu'afitaron les bases de la popularidá de Southwest y favorecieron la rápida crecedera de los años siguientes.

L'empiezu de vuelos en xunu de 1971 foi realizáu con tres aviones 737-200; un cuartu foi añadíu en setiembre d'esi mesmu añu.

Col tiempu, Southwest añadió variantes ameyoraes del 737 pero calteniéndose cola familia del Boeing 737 pa caltener so control los costos d'operación. Tamién esto ayuda a simplificar l'entrenamientu de tripulaciones, el caltenimientu, y les operaciones en tierra, revolucionando les configuraciones de flotes de la industria aéreo.

En xineru de 2005, Southwest retiró'l postreru 737-200, la variante más antigua de la so flota. Pa celebrar la retirada del 737-200, escoyer a dellos emplegaos de Southwest por qu'afatiaos con pijamas efectuaren un vuelu bien ceo pa celebrar l'últimu aterrizaxe en Dallas Love.

Primeres perdes y esmoliciones financieres

[editar | editar la fonte]

La resultancia de 1971 y 1972 refundió perdes operatives. Unu de los cuatro aviones foi vendíu a Frontier Airlines y los ingresos utilizar pa pagar salarios y cubrir otros gastos. Southwest siguió operando un horariu pa cuatro aviones pero utilizando namái trés, provocando la nacencia del "en diez minutos de regresu", y foi'l tiempu normal de rotación mientres munchos años.[12]

Southwest llogró los sos primeros beneficios en 1973, y siguió en beneficios dende esi momentu; un llogru que nun consiguió igualar nenguna otra aereollinia.[13] Southwest utilizó téuniques financieres como la cobertoria de combustible pa reforzar el so beneficiu y compensar munches de les desventaxes fiscales d'operar una aereollinia.

En 1979, Southwest volaba a toles ciudaes qu'anguaño siguen siendo operaes en Texas, incluyendo El Paso, Amarillo, Beaumont, Lubbock, y Midland/Odessa. Los vuelos interestatales empezaron con operaciones a Nueva Orleans en 1979, y Albuquerque en 1980. Oklahoma City y Tulsa fueron añadíos pocu dempués. En 1981 Southwest co-inauguró'l 737-300 xunto con USAir. En 1982, la primer ampliación en terrén de Texas llevó a Southwest a la Mariña Oeste, añadiendo vuelos a Phoenix, Las Vegas y San Diego. A finales de 1984, el 737-300 foi puestu en serviciu. Los vuelos ente Chicago Midway y St. Louis empezaron en marzu de 1985, espandiendo los vuelos de baxu costu a los mercaos de Midwest.

Southwest contrató al so primer pilotu afroamericanu, Louis Freeman, en 1980. En 1992, convertir nel primer afroamericanu en convertise en comandante de cualesquier de les grandes aereollinies d'Estaos Xuníos.[14]

Un 737-300 de Southwest nel Aeropuertu Internacional de Portland.

Contención de los costos de combustible

[editar | editar la fonte]

Southwest Airlines collechóse una reputación de ser bien agresiva y proactiva na contención de los costos de combustible como clave pa caltener los sos márxenes de beneficiu.[15]

Cobertoria de combustible

[editar | editar la fonte]

Southwest tien un programa de llargu tiempu p'asegurase una cobertoria de combustible a bonos precios. Dispón d'opciones mientres años sobre'l combustible pa contener les sos fluctuaciones de preciu.

En 2000, Southwest dixo tener "afecha la so estratexa de cobertoria" pa "utilizar preseos derivativos financieros... Cuando aparenta que la compañía puede llograr una ventaya nes condiciones de mercáu." Amás, la compañía esperaba "tomar ventaya de los precios baxos históricos del combustible."[16] La decisión de Southwest demostróse un esfuerciu bien beneficiosu.

Pa enllancar los baxos precios históricos, Southwest utilizó los intercambio y opciones de llamada p'asegurase'l combustible n'años futuros mientres ellos pagaron precios que creíen más baxos. La compañía tamién sostuvo que con esta nueva estratexa, nun sufriríen riesgos sustanciales si'l preciu del combustible sigue baxando. Primeramente, Southwest taba más comenenciuda n'amenorgar la "volatilidá" del preciu del combustible. Agora, ellos esperen amontar les sos ganancies cola apreciación del preciu del combustible.

En 2001, Southwest volvió amontar sustancialmente les cobertories de combustible en respuesta a les proyeiciones de medría del preciu del crudu. Esti usu de cobertories de Southwest caltuvo los sos beneficios mientres les variaciones del petroleu mientres la Guerra d'Iraq y más tarde pol Furacán Katrina.

Acordies con un informe añal, estes son les cobertories de combustible y el so preciu ("aproximao" por barril, a mediaos de xineru): 2007 con 95% de cobertoria a 50$/barril; 2008 col 65% de cobertoria a 49$/barril; 2009 col 50% de cobertoria a 51$/barril; 2010 col 25% de cobertoria a 63$/barril; 2011 col 15% de cobertoria a 64$/barril; 2012 col 15% de cobertoria a 63$/barril.

Acordies col so Informe añal de 2006,[17] Southwest paga baxos precios pol so combustible gracies a los beneficios de la cobertories de combustible:

  • 2004 - 82.8 céntimos/galón
  • 2005 - 103.3 céntimos/galón
  • 2006 - 153.0 céntimos/galón

Esto amuesa un preciu bastante más baxu que'l preciu de mercáu, que ye un factor que dexa a Southwest tener un costu d'operación baxu. Sicasí, estos precios del petroleu per debaxo del preciu de mercáu nun va siguir asina pa siempres. Los executivos dixeron que Southwest enfrentar a les variaciones del preciu del petroleu tolos años. Esto nun ye un bon signu pa l'aereollinia, que tamién se ve espuesta a la competencia con otres compañíes d'Estaos Xuníos que tienen entá menores costos operativos. El conseyeru delegáu de Southwest, Gary Kelly, decidió amenorgar la crecedera de l'aereollinia como respuesta a esti sobrecostu.

Dellos analistes tienen argumentos contra l'estilu de motivación del beneficiu que tuvo Southwest ente 1999 y los primeros años del sieglu XXI. Ellos suxirieron que la tasa de riesgu de la cobertoria de combustible (como la cobertoria climatolóxica pa una granxa), yera para Southwest una simple especulación nos precios que podría tener la fonte d'enerxía, ensin una idea lóxica de como lo fadría realmente.[18]

Anguaño, Southwest esfrutó d'un meyor acoyimientu de prensa (y de un fuerte impulsu financieru) nes sos formes con al respective de la cobertoria de combustible.[19][20][21] Sicasí, mientres munchos analistes tán d'alcuerdu que la volatilidá nes cobertories puede ser beneficiosa,[22] estes cobertories nun pueden suponer una estratexa de beneficios continua.[23]

Nel tercer trimestre de 2008, Southwest llogró les sos primeres perdes en 17 años por cuenta de que los sos contratos de cobertoria de combustible habíen perdíu valor col descensu del preciu del combustible.[24]

Winglets combinaos

[editar | editar la fonte]

Tolos 737-700 de Southwest tienen winglets combinaos. Amás, Southwest empezó a instalar winglets combinaos en más de noventa de los sos 737-300 dende mediaos de xineru de 2007, con AAR d'Indianapolis, Indiana, como encargada d'efectuar los trabayos. El primer avión modificáu, el N368SW, volvió operar el 22 de febreru de 2007.

Agua a presión pa los motores

[editar | editar la fonte]

En 2008, Southwest contautó con Pratt & Whitney pa camudar de propietariu nel sistema d'agua a presión, que dexa a Southwest llimpiar la suciedá y los contaminantes de los álabes de les turbinas mientres l'avión tea aparcáu en puerta d'embarque. L'usu frecuente d'esti sistema, según Southwest, meyora d'eficiencia de combustible con al respective de los sos competidores, del 1.9%.[25][26]

Presencia n'Internet

[editar | editar la fonte]

El 16 de marzu de 1995, Southwest convertir nuna de les primeres aereollinies en tener una páxina web. Primeramente llamada "La puerta d'embarque a la casa de Southwest Airlines", los veceros podíen ver los horarios, un mapa de rutes, ya información de la compañía n'http://www.iflyswa.com.[27] La compañía más tarde llogró los derechos de la so páxina oficial actual, http://www.southwest.com, d'un negociu independiente. Southwest ye totalmente contraria a que les sos tarifes sían vendíes n'axencies de viaxe on-line como expedia.com o orbitz.com.[28]

Southwest.com ye la páxina númberu unu n'ingresos, según PhoCusWright. Nielsen/Netratings tamién dixo que Southwest.com ye la mayor páxina web en conceutu de visitantes.[29] En 2006, el 70 per cientu de les reserves de vuelu y el 73 per cientu de los ingresos fueron xeneraos en southwest.com. En xunu de 2007, el 69 per cientu de los pasaxeros de Southwest facturaben los sos vuelos na páxina o nun kiosko.[29]

Violaciones de los requisitos de seguridá

[editar | editar la fonte]

El 6 de marzu de 2008, los inspeutores de l'Alministración d'Aviación Federal (FAA) unviaron documentos al Congresu de los Estaos Xuníos, alegando que Southwest dexaba a 117 de los sos aviones tresportar pasaxeros anque estos nun cumplíen los mínimos de seguridá aérea según los investigadores.[30] En dellos casos los aviones taben autorizaos a volar trenta meses dempués de pasada la inspeición, quedando entós inhabilitaos pa volar. L'historial indicó que miles de pasaxeros volaron n'aviones inseguros según la normativa federal. Southwest tornó faer comentarios, y un representante de los Estaos Xuníos, James Oberstar, anunció l'entamu d'una investigación.[31][32]

El 12 de marzu de 2008, Southwest Airlines dexó d'operar voluntariamente 44 pa comprobar si precisaben una mayor inspeición. L'Alministración d'Aviación Federal sostuvo que Southwest Airlines voló siquier 60.000 vuelos ensin efectuar una inspeición de fuselaje. Southwest Airlines enfrentaríase a una multa de 10.2 millones de dólares si violaren la normativa de la FAA. Tamién hubo rumores de que la FAA tenía conocencia de les violaciones de reglamentu de Southwest Airlines pero que decidieron nun impone-yos una multa porque significara la quiebra de Southwest.[33]

Presiones

[editar | editar la fonte]

Southwest lluchó contra'l desenvolvimientu d'un trazáu de tren d'alta velocidá en Texas.[34][35]

Lideralgu

[editar | editar la fonte]

Southwest Airlines ta dirixida por Gary C. Kelly. Kelly permaneció como conseyeru delegáu de l'aereollinia dende 2004, reemplazando a James F. Parker, quien fuera conseyeru delegáu los trés años anteriores. Gary C. Kelly foi nomáu direutor el 21 de mayu de 2008, reemplazando al conseyeru delegáu y cofundador de Southwest Airlines, Herb Kelleher. Kelly tamién se convirtió en presidente de Southwest Airlines esi mesmu añu, reemplazando a Colleen Barrett cuando'l so contratu expiró el 15 de xunetu de 2008.

Rotaciones rápides

[editar | editar la fonte]

Southwest Airlines tamién ye pionera nos servicios de rotación en tierra rápidos calteniendo los sos aviones en tierra non más de venti minutos pa maximizar los beneficios.

Fusión con AirTran Airways

[editar | editar la fonte]

Southwest Airlines anunció que va mercar Airtran Airways. La fusión va tar concluyida en xunetu de 2014, y la compañía resultante va caltener el nome 'Southwest Airlines'.

Enmienda Wright

[editar | editar la fonte]

[[Ficheru:Approaching Lindbergh Field.jpg|thumb|Un 737-700 de Southwest preparar p'aterrizar en Lindbergh Field en San Diego. Completa eliminación de la enmienda Wright que dexó vuelos direutos dende Dallas Love Field a aeropuertu del oeste de California

Dempués de l'apertura del aeropuertu rexonal de Dallas-Fort Worth, nome inicial del Aeropuertu Internacional de Dallas-Fort Worth en 1974, Southwest foi la única aereollinia que permaneció en Love Field.

Cuando la desregularización llegó en 1978, Southwest empezó a entamar l'ufiertar vuelos interestatales dende Love Field. Esto causó qu'un bon númberu de compañíes con intereses nel aeropuertu de Dallas-Ft. Worth, incluyendo la ciudá de Fort Worth, punxeren la enmienda Wright por que'l congresu torgara estos vuelos.[36] Coles restricciones de la enmienda, Southwest, y el restu d'aereollinies, viéronse imposibilitaes operar, o vender billetes dende Love Field a destinos nos estaos darréu circundantes a Texas. N'efeutu, pa viaxar a Love Field, un pasaxeru y el so equipaxe tendría que garrar un vuelu distintu con un avión distintu pa llegar a este.

Les restricciones de la enmienda Wright nun s'aplicaben a aviones configuraos con 56 o menos asientos. En 2000, Legend Airlines intentó operar vuelos de llarga distancia en clase business utilizando un vieyu DC-9 con 56 asientos, pero nun tuvo los recursos pa sobrevivir a los ataques llegales y de mercáu d'American y atayó les sos operaciones rápido. Southwest nun recurrió a los aviones de 56 asientos, inclusive cuando la so fuercia de mercáu en Love Field y esistía disponibilidad de los aviones rexonales más modernos como'l CRJ-700/900 y los Embraer de la familia ERJ 145.

Southwest esforciar en retirar o siquier alteriar la Enmienda Wright atopándose cola oposición d'American Airlines y del aeropuertu internacional Dallas Ft. Worth. Tanto American Airlines como DFW intentaron evitar el retiru de les restricciones de la enmienda Wright que perxudicaríen a DFW,[37] mientres Southwest sostenía que la retirada de la enmienda Wright sería beneficiosa tantu pa Love Field como para DFW.[13] Continental Airlines tien una esitosa base d'operaciones nel aeropuertu intercontinental Houston Bush ensin sufrir problemes de competencia de Southwest qu'opera nel aeropuertu Houston Hobby.

En 1997, los esfuercios de Southwest empezaron a dar una bon resultancia cola enmienda Shelby, que faía posible l'usu de los estaos d'Alabama, Mississippi, y Kansas al incluyilos na llista d'estaos posibles. Southwest empezó a ufiertar vuelos direutos ente Dallas Love Field y Birmingham, que nun supunxo, sicasí, la supresión de la enmienda Shelby.

A finales de 2004, Southwest convertir en lluchadora activa de la total supresión de les restricciones de la enmienda Wright. A finales de 2005, Missouri foi añadíu a la llista d'estaos-destino posibles. Nuevos vuelos dende Love Field a St. Louis y Kansas City empezaron n'avientu de 2005.

El 15 de xunu de 2006 nuna rueda de prensa cola participación de la ciudá deDallas, la ciudá de Ft. Worth, l'aeropuertu Dallas-Ft. Worth, American Airlines, y Southwest Airlines, anuncióse que les partes llegaren a un alcuerdu sobre la supresión de la enmienda Wright. Tanto'l senáu de los Estaos Xuníos como la casa de representantes suprimieron les restricciones de la enmienda Wright el 29 de setiembre de 2006, y foi robláu como llei pol presidente George W. Bush el 13 d'ochobre de 2006. La nueva llei entró a valir el 16 d'ochobre de 2006, cuando'l direutor de la FAA notificó al congresu que l'apaición de nuevos vuelos nun tendría nengún efeutu adversu nel espaciu aereu.

[[Ficheru:Arizona One at PDX.jpg|left|thumb|Tributo de Southwest a Arizona xunto al caltenimientu nel Aeropuertu Internacional de Portland.]] Southwest empezó a vender billetes, cola nueva llei, el 19 d'ochobre de 2006. Los puntos más importantes del alcuerdu son la inmediat supresión de les prohibiciones de venta de billetes, y vuelos a destinos nacionales ensin restricciones, ocho años dempués. Gracies al alcuerdu, la rede de vuelos nacionales de Southwest fíxose posible; la llei tamién definió'l númberu máximu de puertes d'embarque en Love Field. Southwest controla toles puertes de Love Field sacante dos, caúna d'estes, de American y Continental. El futuru de la terminal Legend Airlines par l'usu d'aereollinies comerciales ta en suspensu, por cuenta de la llimitación del númberu de puertes.

Southwest permanez como la principal aereollinia de pasaxeros en Love Field, onde tien la so base, los hangares, el centru d'entrenamientu, y un simulador de vuelu, y reflexen la so vinculación con Love Field nel símbolu de los sos billetes (LUV).

Southwest Airlines anguaño vuela a 65 destinos a lo llargo de too Estaos Xuníos. L'aereollinia va introducir los destinos 66 y 67 en 2009, cuando va empezar a volar dende Nueva York nel Aeropuertu LaGuardia, y Boston nel Aeropuertu Internacional Logan.[38]

En setiembre de 2008, Southwest Airlines operaba vuelos regulares a los siguientes destinos:

Vuelos actuales

[editar | editar la fonte]
Operaciones en rampla nel Aeropuertu William P. Hobby, con un Boeing 737-300 aparcáu en puerta.

Southwest nun utiliza'l sistema tradicional de vuelos dende una base d'operaciones como si tienen munches de les aereollinies grandes, utiliza'l sistema paralelepípedu de repartu poligonal del beneficiu contractual sincronizáu colos pasaxeros en tránsitu a Pensylvania. prefiriendo nel so llugar el sistema de vuelos "puntu a puntu". Anguaño, Southwest opera en 65 ciudaes en 32 estaos, con más de 3.300 vuelos al día. Por ello ye'l principal operador en ciertos aeropuertos. Nel Aeropuertu Internacional McCarran de Las Vegas, Southwest efectúa vuelos a tolos destinos, sacante a ocho.[39] Otros aeropuertos con un bon númberu d'operaciones de Southwest son l'Aeropuertu Internacional Chicago Midway, l'Aeropuertu Internacional Sky Harbor, l'aeropuertu internacional Baltimore-Washington, l'Aeropuertu Internacional d'Orlando, l'Aeropuertu Internacional de Tampa y el Aeropuertu William P. Hobby de Houston, onde nestos aeropuertos operar a más de la metá de destinos de la rede de vuelos de Southwest. En redol al 80 per cientu de los pasaxeros de Southwest son pasaxeros locales, polo que namái'l 20 per cientu de los pasaxeros son aquellos que tán en conexón. Esto ye significativamente superior que munches de les aereollinies, onde los pasaxeros de cutiu conecten con otros vuelos nes ciudaes que tienen como base d'operaciones.[40]

Como parte de los sos esfuercios pa contener los costos, Southwest intenta utilizar aeropuertos secundarios que, xeneralmente tienen unos costos menores; y pueden ser o non más convenientes pal pasaxeru que los grandes aeropuertos colos mesmos destinos. Por casu, Southwest vuela al Aeropuertu Midway en Chicago, al Aeropuertu Internacional Fort Lauderdale-Hollywood y West Palm Beach nel Sur de la Florida, al Aeropuertu Love Field en Dallas, al Aeropuertu Long Island MacArthur en Ronkonkoma, Nueva York, al aeropuertu Hobby en Houston, al Aeropuertu Rexonal Manchester-Boston en Manchester y al Aeropuertu T. F. Green en Providence, en llugar d'a'l Aeropuertu Internacional O'Hare, al Aeropuertu Internacional de Miami, al Aeropuertu Internacional DFW, al aeropuertu de LaGuardia o JFK en Nueva York, al aeropuertu intercontinental Bush en Houston, y al Aeropuertu Internacional Logan en Boston, respeutivamente. En 2009, Southwest va ampliar los sos vuelos cola unión del Logan y la LaGuardia como destinos.

Un avión de Southwest preparáu pal so siguiente vuelu nel Aeropuertu Bob Hope en Burbank.

Southwest fai delles esceiciones na so filosofía d'operar a aeropuertos secundarios volando a los aeropuertos grandes de les grandes ciudaes, como'l Aeropuertu Internacional de Las Vegas, l'Aeropuertu Internacional Sky Harbor, l'Aeropuertu Internacional de Saint Louis-Lambert, l'Aeropuertu Internacional d'Orlando, l'Aeropuertu Detroit Metropolitan Wayne County, l'Aeropuertu Internacional de Filadelfia, l'Aeropuertu Internacional de Denver, l'Aeropuertu Internacional de Cleveland-Hopkins, l'Aeropuertu Internacional de Kansas City, l'Aeropuertu Internacional de Seattle-Tacoma y l'Aeropuertu Internacional de Pittsburgh. Nel mercáu de Baltimore-Washington, Southwest llindó los sos vuelos a un gran aeropuertu (Aeropuertu Internacional Washington Dulles) mientres caltién la so base d'operaciones de la mariña este nel otru gran aeropuertu, l'Aeropuertu Internacional de Baltimore-Washington. Nel mercáu de Los Angeles Southwest vuela a unu de los dos aeropuertos grandes de la ciudá, l'Aeropuertu Internacional de Los Angeles (LAX), y a trés de los cuatro aeropuertos, l'Aeropuertu Burbank-Bob Hope, l'Aeropuertu Santa Ana-John Wayne, y l'Aeropuertu Internacional d'Ontario (nun opera al Aeropuertu Long Beach). Cola restauración de vuelos dende l'Aeropuertu Internacional de San Francisco el 26 d'agostu de 2007, Southwest agora opera nos trés aeropuertos de la badea de San Francisco; los otros dos son l'Aeropuertu Internacional d'Oakland y l'Aeropuertu Internacional de San José.

Southwest nun opera nel Aeropuertu Intercontinental de Houston en favor de los aeropuertos secundarios cercanos con menos operaciones. Al pie de Houston (Intercontinental) y Denver (Internacional de Stapleton), l'aereollinia fuxó dafechu d'aeropuertos en Beaumont y Detroit (Aeropuertu Detroit City).

L'aereollinia operó nun tiempu nel Aeropuertu Internacional Stapleton en Denver pero abandonar en 1986 por cuenta de los elevaos retrasos provocaos polos ATC mientres males climatoloxíes acomuñaes a la separación mínima ente pistes. Southwest tornó a Denver en 2006 con vuelos al nuevu Aeropuertu Internacional de Denver. Southwest ta ampliando los sos vuelos en Denver más rápidu qu'en nenguna otra ciudá na qu'antes lo fixera Southwest[41] debíu al costu de vuelu n'Orlando, Kansas City y Baltimore.[42]

El 8 de marzu de 2009, Southwest Airlines empezó a volar a Aeropuertu Internacional de Minneapolis-Saint Paul con ocho vuelo diarios dende la terminal Hubert H. Humphrey al Aeropuertu Internacional Chicago Midway.

Southwest ye la mayor aereollinia intraestatal en California, con 694 vuelos en total, 370 de los cualos son vuelos nel mesmu estáu.

Mercaos onde Southwest nun opera

[editar | editar la fonte]

Por cuenta de la conxestión en dellos aeropuertos y a la intensa competencia d'otres aereollinies como Delta, Northwest, United y otres, dellos mercaos nun son beneficiosos pa Southwest. Los vuelos a la parte de Nueva York son operaos dende l'Aeropuertu Long Island MacArthur en llugar de faelo direutamente a unu de los trés aeropuertos principales d'esta área (Aeropuertu LaGuardia, Aeropuertu Internacional John F. Kennedy, o Aeropuertu Internacional Llibertá de Newark). Southwest anunció apocayá que pretenden operar en La Guardia con planes pa evitar los retrasos y primeramente va operar siete vuelo al día. La sobresaturación d'horarios de vuelu fai que nestos aeropuertos provóquense importantes retrasos que podríen acabar col sistema de negocios de Southwest que consiste en caltener los sos aviones nel aire la mayor cantidá de tiempu posible. Otres grandes ciudaes ensin vuelos de Southwest inclúi a Atlanta, a Charlotte, a Cincinnati, a Memphis y a Milwaukee.

Southwest alcuerdu de códigu compartíu a Washington-Reagan el 28 de payares de 2007 y tamién a Nueva York-LaGuardia el 7 de xineru de 2008, tres la cancelación de vuelos d'ATA Airlines a estes ciudaes. Sicasí, los planes pa restaurar los vuelos a La Guardia pel branu de 2009 yá fueron anunciaos. Los planes pa volar a Boston-Logan na seronda de 2009 tamién fueron anunciaos.

Antes del empiezu de los vuelos con Minneapolis/St. Paul, esistía un gran vacíu de vuelos na zona centro-norte d'Estaos Xuníos que s'estendía dende Wisconsin a Montana/Wyoming y tamién a Alaska. Según el mapa de rutes de l'aereollinia, 16 estaos nun tienen anguaño vuelos de Southwest nes sos ciudaes.[43]

En 2005, Southwest propunxo volar a Seattle utilizando l'aeropuertu de Boeing Field, que ye más pequeñu pero más cercanu al centru de la ciudá que l'Aeropuertu Internacional de Seattle-Tacoma. Sicasí, los líderes del condáu King negar a la construcción o operación d'una nueva terminal.[44]

Mientres otres compañíes so costu como AirTran, Frontier, y JetBlue vuelen a destinos internacionales, Southwest nun volar a nengún destín fora d'Estaos Xuníos. Sicasí, Southwest nunca refugó la posibilidá de l'apertura d'un mercáu internacional nel futuru. Méxicu, Centro-América, Canadá, y el Caribe tán dientro de les 3.365 nm d'algame de los sos aviones 737-700 aircraft, según a Inglaterra y Irland (un vuelu dende BWI a Londres-Heathrow ta a 3.158n nm), anque, nel so vuelu de regresu escontra l'oeste, ta obligáu a efectuar una parada téunica pa recargar. En xunetu de 2007, el conseyeru delegáu Gary Kelly sostuvo que por cuenta del amenorgamientu de beneficios, l'aereollinia diba amenorgar la so tasa d'espansión.[45]

Los diez aeropuertos principales

[editar | editar la fonte]

Los siguientes aeropuertos, n'avientu de 2008, yeren los diez con más vuelos de Southwest Airlines:[29]

Los diez aeropuertos con más tráficu de Southwest Airlines
Ciudá !Salíes

diaries

Númberu de puertes Rutes direutes a ciudaes Entamu de vuelos
Las Vegas 244 21 55 1982
Chicago-Midway 224 29 47 1985
Phoenix 184 24 42 1982
Baltimore/Washington 162 26 38 1993
Houston-Hobby 144 17 29 1972
Dallas-Love Field 140 14 15 1971
Oakland 129 13 20 1989
Los Angeles (LAX) 127 11 18 1982
Denver 115 10 33 2006
Orlando 112 14 33 1996

Nuevos vuelos

[editar | editar la fonte]

Southwest anunció que participaría nel programa Disney's Magical Express n'Orlando, Florida. El programa dexa a los pasaxeros facturar les sos maletes dende'l so aeropuertu más cercanu hasta les sos habitaciones en Walt Disney World resort.[46]

Dende'l 9 de mayu de 2009

  • Vuelu diariu direutu ente San Francisco, California (SFO) y Orange County, California (SNA)
  • Vuelu diariu direutu ente Denver, Colorado (DEAN) y Tucson, Arizona (LOS TOS)
  • Vuelu diariu direutu ente Nashville, Tennessee (BNA) y Oakland, California (OAK) (+)
  • Vuelu diariu direutu ente Nashville, Tennessee (BNA) y Seattle, WA (SÍA) (+)

(+) vuelos restauraos, en siendo (temporalmente) atayaos el 11 de xineru

Ampliación en LaGuardia (LGA) y Boston-Logan (BOS)

Mientres payares de 2008, Southwest adquirió 14 slots (pa siete 7 ides y vueltes diaries) enantes utilizaos por ATA Airlines nel Aeropuertu LaGuardia.[47] Cola autorización pa volar, malapenes un mes dempués, Southwest va empezar a volar dende diversos puntos anguaño, y, la so futura crecedera, permanez de callao.[48] Los vuelos a la ciudá de Nueva York son anguaño operaos por Southwest al Aeropuertu Long Island MacArthur, a unos 50 miles (80 km) dende Manhattan.[49] LGA ta muncho más cerca qu'esti, y tamién el más centráu de los trés grandes aeropuertos de la zona metropolitana de Nueva York.

L'ampliación más recién de l'aereollinia anunció'l 19 de febreru: al aeropuertu de Boston-Logan, na seronda de 2009.[38] Anque nun se dixo nada, tou apunta a que va haber unes ocho a dolce salíes diaries. Southwest tan solo dixo que va complementar los sos vuelos a Manchester, NH y Providence, RI. El Boston Herald anunció que l'aereollinia va disponer d'operaciones en dos puertes con opción a dos puertes adicionales en Logan.[50] Southwest ta decidida a consiguir los viaxeros de negociu que vaigan al centru de Boston y faer posible billetes y tases más barates a estos pasaxeros.[51]

Vuelos direutos cancelaos ente los siguientes aeropuertos

[editar | editar la fonte]

Dende'l 8 de mayu de 2009

  • Vuelu direutu diariu ente Detroit, MI (DTW) y Orlando, FL (MCO)
  • Vuelu diariu direutu ente Ft. Lauderdale, FL (FLL) y Manchester, NH (MHT)
  • Vuelu diariu direutu ente Long Island-Islip,NY (ISP) y Ft. Myers, FL (RSW)

Notes:

• El 11 de xineru de 2009, Southwest añadió seis vuelo diarios, y retayó 196 vuelos. Estos cambeos débense principalmente a los elevaos costos de combustible, la incertidume económica, y el fechu de que los primeros meses del añu tienen menos viaxeros qu'aquellos que-yos precieden. Al empar qu'amenorgaron vuelos ampliaron los aviones, p'amenorgar los problemes que pudiera provocar la meteoroloxía nos meses d'iviernu.

• Nun esfuerciu continuu p'ameyorar los horarios de vuelos regulares, dende'l 9 de mayu de 2009, Southwest va esaniciar 32 vuelos d'ida y vuelta del so actual horariu de vuelos regulares y va añader 19 vuelos d'ida y vuelta favoreciendo un amenorgamientu de 13 vuelos d'ida y vuelta na so rede de vuelos; les ampliaciones de vuelu inclúin delles restauraciones, nomaes na seición "nuevos vuelos".[52]

Vuelos internacionales

[editar | editar la fonte]

Antes de la quiebra d'ATA, Southwest Airlines tenía un esitosu códigu compartíu con ATA y con vuelos internacionales en códigu compartíu o billetes pa vuelos internacionales en 2009. Los destinos operaos por ATA incluyíen vuelos a Canadá, el Caribe, Méxicu, y Europa. En 2010, Southwest entamaba aliase con otres compañíes pa efectuar vuelos tresatlánticos y transpacíficos. El 8 de xunetu de 2008, Southwest anunció que llegara a un principiu d'alcuerdu de códigu compartíu cola segunda aereollinia más grande de Canadá, WestJet. Los términos del códigu compartíu tendríen de terminar rematando'l 2009. Southwest dixo que tien interés en volar a destinos internacionales nel futuru, a zones del Caribe, Méxicu, ya Inglaterra que tean dientro del algame de los sos aviones.[53][54][55]

Southwest tamién anunció los sos planes de volar a Méxicu en códigu compartíu con Volaris dende 2010. Los planes tán anguaño en puntu muertu a la espera de ver qué aereollinia va ser la qu'encruz la frontera.

Los planes pasen por efectuar vuelos en códigu compartíu con compañíes de Ḥawai y del Caribe. Nun futuru alloñáu, ellos entamen efectuar códigos compartíos a Europa y Asia.

Southwest Airlines Vacations

[editar | editar la fonte]

En 1989, Southwest Airlines y The Mark Travel Corporation algamaron un alcuerdu col qu'apurrir a los veceros la posibilidá d'adquirir paquetes vacacionales completos llamaos Southwest Airlines Vacations. Estos paquetes vacacionales incluyiríen vuelos d'ida y vuelta con Southwest Airlines, habitaciones d'hotel, tases d'hotel, tresporte terrestre, puntos Rapid Reward y asistencia al pasaxeru les 24 hores. Los pases pa zones d'interés turísticu, seguros y pistes d'esquí, tamién tán disponibles.

L'efeutu Southwest y los alcuerdos de códigu compartíu

[editar | editar la fonte]
Un avión de Southwest aterrizando en Las Vegas. Southwest y US Airways son les principales compañíes nel Aeropuertu Internacional McCarran.

L'ésitu y beneficiu del modelu de negocios de Southwest recibió'l nome de Efeutu Southwest. Dende la intención inicial de Southwest en Texas consistente n'efectuar vuelos más baratos que'l costu de conducir ente dos puntos (a empiezos de los 70, mientres la primera gran crisis enerxética nos Estaos Xuníos), desenvolviendo una rede de vuelos con márxenes de precios que dexaren a l'aereollinia ser rentable, anque a cuenta de vuelos ensin esplotar y un usu eleváu de los aviones. L'elementu clave del Efeutu Southwest ye que cuando una compañía de baxu costu (o cualquier compañía innovador y agresivo) entra nun mercáu, este camuda, y de normal crez fuertemente. Por casu, cuando les tarifes yera un 50% inferiores a les tarifes normales nesi mercáu, el númberu de veceros non yá doblábase, si non que se cuadruplicaba como pocu.

Southwest foi una gran inspiradora d'otres aereollinies de baxu costu, y el so modelu de negocios copiáu munches vegaes en tol mundu. Les aereollinies europees EasyJet y Ryanair son dos de les aereollinies más conocíes que siguen la estratexa de negocios de Southwest nesti continente (anque EasyJet opera con dos modelos distintos d'aviones a día de güei). Otres aereollinies con un modelu de negocios basáu nel sistema de Southwest son la canadiense WestJet, la Malasia AirAsia (la primera y mayor baxu costu n'Asia), la filial de Qantas Jetstar (anque Jetstar vuela anguaño con tres tipos de modelos distintos), la tailandesa Nok Air y la mexicana Volaris.

Morris Air

[editar | editar la fonte]

Una aereollinia influyida por Southwest foi Morris Air, fundada por June Morris y David Neeleman, con base n'Utah y qu'operaba nel noroeste de los Estaos Xuníos. Southwest Airlines adquirió Morris Air y absorbió la so capital y rutes según el so inventariu y servicios. David Neeleman trabayó con Southwest mientres un curtiu periodu. Cuando l'alcuerdu de non competencia expiró, Neeleman fundó JetBlue Airways, una aereollinia en competencia direuta que tamién incorporaba munchos principios y práutiques empecipiaos por Southwest, incluyendo'l constituyir una cultura d'empleos positiva y templada y l'operación con un namái tipu d'avión.[56]

Southwest Airlines dedicóse a la crecedera interior, según a l'alquisición d'otres aereollinies como fixo comúnmente. Sicasí, amás de l'alquisición de Morris Air Transport (ver enriba), Southwest mercó al so competidor Muse Air en 1985, qu'operaba con aviones McDonnell Douglas MD-80. Muse Air foi renombrada como TranStar Airlines. TranStar Airlines foi cerrada n'agostu de 1987

Icelandair

[editar | editar la fonte]

En 1997, Southwest y Icelandair algamaron alcuerdos de mercáu ya intercambiu de pasaxeros al dexar tarifes conxuntes, horarios coordinaos, y la tresferencia d'equipaxes de pasaxeros ente dambes aereollinies en Baltimore. Icelandair efectúa vuelos ente Baltimore y l'Aeropuertu de Keflavik n'Islandia. Los vuelos en conexón ente delles ciudaes d'Estaos Xuníos y delles ciudaes d'Europa apaecen nos horarios de Southwest[57] Los programes de viaxeros frecuentes nun s'inclúin nel alcuerdu.

ATA Airlines

[editar | editar la fonte]

ATA Airlines, unu de los principales competidores de Southwest Airlines nel mercáu de Chicago, onde operaba dende l'aeropuertu Midway onde tamién lo faía Southwest. ATA declarar en bancarrota, y en 2004, Southwest inyectó capital n'ATA que (al pie de otres coses) favoreció que Southwest facer col 27.5% de les aiciones d'ATA hasta la so salida cuando empezaron los procedimientos del Capítulu 11 de la bancarrota.

Pa despidise de la so estratexa "Nós vamos solos", Southwest empezó'l so primer alcuerdu de códigu compartíu domésticu con ATA, que fizo posible que Southwest Airlines tuviera vuelos al mercáu d'ATA en Ḥawai, a Washington, D.C., y a Nueva York.

A finales de 2005, ATA aseguróse 100 millones de dólares en financiamientu adicional de la firma MatlinPatterson, y l'inversión orixinal de Southwest con ATA modificar hasta'l puntu de que Southwest dexó de tener el 27.5% de les aiciones (o cualesquier otru interés financieru) n'ATA. L'alcuerdu de códigu compartíu ampliar pa incluyir los 17 destinos d'ATA y los 63 destinos de Southwest. En 2006, la unión de pilotos de Southwest aprovó un alcuerdu por contratu con llimitaciones na crecedera d'este y otros alcuerdos de códigu compartíu. Mientres estes restricciones son a día de güei mínimes, suponen un alcuerdu de crecedera nes negociaciones actuales colos sindicatos.

Mientres 2006, Southwest Airlines empezó a comercializar namái vuelos d'ATA. La dependencia d'ATA de la rede de rutes de Southwest siguió creciendo en 2006, y nel momentu que ATA cesó n'abril de 2008, l'aereollinia ufiertaba más de setenta vuelos a la selmana a Ḥawai dende les bases d'operaciones de Southwest en Phoenix, Las Vegas, Los Angeles, y Oakland. Otros vuelos adicionales tuvieron disponibles en munches otres ciudaes a lo llargo de los Estaos Xuníos. Los planes que fueron anunciaos diben empuestos a qu'ATA ufiertara puramente vuelos internacionales pa Southwest en 2010, pero fueron atayaos cuando ATA atayó les sos operaciones sópito'l 3 d'abril de 2008. Nun hubo planes p'abrir un códigu compartíu ATA/Southwest coles compañíes filiales d'ATA, North American Airlines o World Airways, inclusive cuando dambes son copropiedá de la empresa ATA Holdings.

El códigu compartíu ATA/Southwest foi atayáu cuando ATA entró nel capítulu 11 de bancarrota'l 3 d'abril de 2008. A les 4:00 A.M. (hora de la mariña este) del 3 d'abril, ATA atayó toles sos operaciones.[58] Escontra finales de payares de 2008, Southwest anunció que mercaría'l certificáu d'operación y los restos materiales d'ATA Airlines por que Southwest Airlines pudiera aportar a los slots del aeropuertu de Nueva York de LaGuardia enantes controlaos por ARREYAR. Según Southwest Airlines "... Esto nun inclúi nin aviones, nin instalaciones o emplegaos d'ATA."[59]

WestJet Airlines

[editar | editar la fonte]

El 8 de xunetu de 2008, Southwest Airlines anunció oficialmente la so intención d'algamar un alcuerdu de códigu compartíu con WestJet Airlines de Canadá. L'alcuerdu dexaría a los veceros adquirir billetes de caúna na páxina de la otra, según la sincronización de vuelos ente Canadá y los Estaos Xuníos. L'alcuerdu va terminar a finales de 2009.[60]

Southwest anunció'l so segundu alcuerdu de códigu compartíu internacional el 10 de payares de 2008, cola compañía de baxu costu mexicana Volaris. L'alcuerdu dexaba a Southwest vender billetes en vuelos de Volaris, incluyendo vuelos internacionales dende los Estaos Xuníos que la compañía espera empezó en 2009. L'alcuerdu de códigu compartíu terminó'l 22 de febreru de 2013.

Cultura corporativa

[editar | editar la fonte]

Esperiencia de Southwest

[editar | editar la fonte]

Los billetes nun pueden ser adquiríos dende axencies de viaxes virtuales como Orbitz o Travelocity; magar una minoría pueden adquirise al traviés d'axentes de viaxe. La mayoría de los vuelos de Southwest son vendíes direutamente pola aereollinia per teléfonu o internet na Páxina web de la compañía que ye la única qu'ufierta descuentos per internet nos sos billetes.

Al contrariu qu'otres grandes aereollinies, Southwest dexa a los sos pasaxeros efectuar cambeos de reserves ensin costos adicionales. Ente que esto apurre flexibilidá a los veceros, Southwest nun dexa conexones ente distintos vuelos de la compañía (de normal un serviciu gratuitu n'otres aereollinies).

Zona d'embarque nuna puerta nel Aeropuertu Internacional d'Orlando.

Los veceros nun tienen asientos asignaos; anque, tán distribuyíos n'unu de los trés "grupos d'embarque" dependiendo del so tiempu de facturación (facturaciones tempranes suponen embarques tempranos), y son llibres d'escoyer l'asientu que más deseyen, qu'ayuda a l'aereollinia a embarcar más rápido. En mayu de 2006 mientres un alcuentru d'accionistes, la direición de Southwest anunció qu'executaría un estudiu pa evaluar les posibilidaes d'adoptar un sistema de asignación d'asientos en 2008, como parte del so nuevu camín de vuelos de llargu radiu, implementándolo na so teunoloxía de reserves de vuelu. El 8 de payares de 2007, Southwest creó una meyora del procedimientu d'embarque al asignáse-yos a los pasaxeros una lletra d'embarque (A, B o C) xunto con númberu qu'apurre un llugar exactu nel avión (Por casu: A32). La idea ye dexar a los pasaxeros nun tener qu'esperar en ringlera, evitando asina la perda de tiempu dexándo-y l'usu d'un tiempu de relaxación o siguir trabayando. Tamién introducieron tarifes Business por selección, que garantiza un pase d'embarque "A", con una mayor cantidá de puntos nel programa Rapid Rewards, y una bébora. Como resultáu de la política d'embarque, delles compañíes independientes ufierten servicios de facturación automática pa Southwest. Estes compañíes autoricen a los pasaxeros a realizar la facturación automática 24 hores antes de la salida del vuelu (cuando l'aereollinia pon como disponible pa facturación en llinia un vuelu) y tresmitía la información necesaria pa facturar con Southwest asina l'aereollinia abría la facturación en llinia d'un vuelu en concretu. La resultancia d'esti serviciu foi que la xente que lo utilizaba de normal, depués pertenecíen al grupu de los primeres n'embarcar (conocíu como grupu d'embarque "A"). Southwest nun adoptó esta práutica y de fechu presentó una demanda contra una compañía (boardfirst.com) nel xulgáu federal de distritu en Dallas por un usu comercial impermisible de la so páxina web y que tuvo como resultáu'l zarru de boardfirst.com n'ochobre de 2007. Como resultancia del pleitu o les amenaces de faelo, l'últimu serviciu de facturación temprana ceró de manera indefinida'l 15 de setiembre de 2008.

Módulos A y B apocayá (2005) construyíos y anovaos en BWI onde Southwest tien 26 puertes d'embarque[61]

Southwest dexara siempres tres pieces d'equipaxe de manera totalmente gratuita n'oposición a la llende de dos que tienen munches aereollinies en vuelu de cabotaxe. Sicasí dende'l 29 de xineru de 2008, pueden facturar hasta dos maletes de manera totalmente gratuita. Un tercer bultu puede ser facturáu abonando 25 dólares. Tamién puede facturase una cuarta maleta, y asina hasta la novena bolsa, abonando 50 dólares per bultu. Cualquier pieza adicional, puede facturase abonando 110 dólares per bultu.

Hasta'l 2000, Southwest sirvía comíes más pequeñes que les de les aereollinies tradicionales, onde en vuelos curtios consistía nun pequeñu aperitivo y un refrescu, y en vuelos llargos (con una duración de 3 hores o más) un "pack de aperitivos" con cómida preparada. Nel 2000, estes comíes empaquetadas entepasaben la comida sirvida por aereollinies tradicionales como United Airlines o American Airlines. Southwest tamién ufierta bebíes en vuelu de manera gratuita (escluyendo les alcohóliques). Nun hai entretenimientu en vuelu. Southwest ye conocida polos sos coloríos anuncios a bordu del avión y tripulaciones que se ponen a cantar. El cantar nun ye normal, y ye abondo popular ente los veceros, pero munchos críticos de viaxes haber consideráu ofensivu y intrusivo.[62]

Southwest caltuvo unes escelentes cifres de prestu col veceru; en 2006, según el departamentu de tresporte nes estadístiques d'avientu, Southwest algamó'l númberu unu (menor númberu de quexes) de toles aereollinies de los Estaos Xuníos, con 0.18 quexes pr cada 100.000 veceros. Southwest Airlines consiguió recibir el menor númberu de quexes por pasaxeros de toles grandes compañíes de los Estaos Xuníos que treslladaren les sos estadístiques al departamentu de tresporte (DOT) dende setiembre de 1987, que ye cuando'l DOT empezó a recoyer les estadístiques de Prestu del veceru y empezaren a publicar los Informes de Veceros en Viaxes Aéreos.

Rapid Rewards

[editar | editar la fonte]

El programa de viaxeros frecuentes de Southwest llámase Rapid Rewards. Los veceros reciben un puntu per cada vuelu que realicen (inclusive anque'l vuelu realice paraes téuniques). Un billete gratuitu, con caducidá a los once meses, otorgar automáticamente cuando un miembru atropa 16 puntos nun periodu de 24 meses. Amás, otorgar mediu puntu por acutar coches d'arriendu y/ estancies d'hotel en compañíes que tengan rellaciones empresariales cola compañía, ensin que tenga que tar venceyáu a que s'efectuara antes un vuelu con Southwest. Los miembros de Rapid Reward tamién pueden llograr un puntu por cada 1.200 dólares gastaos cola tarxeta de creitu Visa cola marca de Rapid Reward (los pagos con Southwest y los sos asociaos suponen el doble de puntos). Si los miembros rexistren la so tarxeta de creitu con Rapid Rewards Dining, van recibir 0.25 puntos por cada 100 dólares gastaos nos restoranes asociaos. A empiezos de 2009, Southwest anunció'l so primer asociáu de venta d'alcordances, TeleFlora Flower Club, en que los sos miembros pueden llograr 0.5 o 1.0 puntos per cada pidíu de flores (dependiendo del costu total del pidíu). El programa Rapid Rewards ganó numberosos Freddie Awards mientres años.

Nel pasáu, axudicábense'l doble de puntos Rapid Rewards si adquiríense los billetes de viaxe per internet, pero esta política foi modificada a finales de 2003, momentu nel cual l'extra de puntos llograos por acutar los vuelos per internet amenorgar a namái mediu puntu por segmentu de vuelu (de tal manera que la compra per internet d'un viaxe d'ida y vuelta apurría tres puntos Rapid Rewards). L'extra de puntos por adquirir los billetes per internet foi atayáu dafechu n'abril de 2005.

Hasta febreru de 2006, los viaxes de pagu taben suxetos a les feches festives pero non a los controles de capacidá: unu podría utilizar un viaxe de premiu siempres y cuando hubiera asientos llibres y nun fora una de los cinco feches festives. En febreru de 2006, diéronse-y la vuelta a estes polítiques: les feches festives fueron esaniciaes, pero les capacidaes de control fueron instituyíes, llindando la cantidá d'asientos disponible pa los viaxes con puntos Rapid Rewards.

A empiezos de 2006, Southwest amplió'l so alcuerdu de códigu compartíu con ATA Airlines y dexó l'usu de billetes gratuitos a Ḥawai al costu de dos vuelos de premiu per vuelu. El 3 d'abril de 2008, ATA Airlines atayó tolos sos vuelos al cayer na bancarrota, incluyendo los vuelos en códigu compartíu a Ḥawai.

La compañía emplega humor nos sos anuncios. Los esloganes inclúin "Namái aviones elegantes", "La xente que tenemos equí puede querete" y "L'aereollinia de baxu costu". L'actual eslogan de l'aereollinia ye "Un símbolu de llibertá". Una hestoria escoyida d'imáxenes y videos de publicidá ta disponible na páxina web de la compañía.[63]

Dende los 90, Southwest llanzó una campaña publicitaria porr televisión basada na frase "¿Quies escapate?" La presentación comercial risible, situaciones vergonzoses nes que les persones atopar a sigo mesmes esperando a "escapase". Munchos de los anuncios tán acompañaos del estractu sonoru "[ding] El to yes agora llibre pa movete pel país"; una parodia propia del anunciu en vuelu de "yes agora llibre de movete pola cabina".

Un avión de Southwest nel Aeropuertu Internacional Chicago Midway.

"Namái aviones elegantes"

[editar | editar la fonte]

Poco dempués de que Southwest empezara a utilizar la motivación "Namái aviones elegantes", Stevens Aviation, quien utilizara "aviones elegantes" pal so motivación, pensó n'empezar una batalla xudicial pol derechu de marca.

En llugar de recurrir a la xusticia, los conseyeros delegaos de dambes compañíes anunciaron la celebración d'una batalla de llucha llibre. Celebráu nel agora baltáu Dallas Sportatorium (la más famosa instalación de llucha llibre) y celebrada al meyor de dos de trés rondes, el perdedor de cada ronda tenía que pagar 5.000 dólares a l'asociación de caridá qu'él escoyera, y col ganador faciéndose col derechu d'usu de la frase. Un video promocional amosaba a los conseyeros delegaos "entrenando" pa la llucha (col conseyeru delegáu Herb Kelleher que ye ayudáu a llevantase xunto a un puru y un vasu de güisqui (Wild Turkey 101) que-y tán esperando) y distribuyíu ente los emplegaos y como una rueda de prensa xunto col video de la llucha. Herb Kelleher perdió la engarradiella pa Southwest, con Stevens Aviation llogrando los derechos de la frase. Kurt Herwald, conseyeru delegáu de Stevens Aviation, concedió darréu l'usu de "namái aviones elegantes" a Southwest Airlines. La resultancia foi que dambes compañíes pudieron utilizar la frase, 15.000 dólares fueron a organizaciones de caridá y una magnífica campaña de publicidá pa dambes compañíes.

El presidente y conseyeru delegáu de Southwest ye Gary C. Kelly, quien reemplazó a Colleen Barrett como presidente'l 15 de xunetu de 2008. La direutora financiera de Southwest ye Laura Wright. En xunetu de 2007, Herb Kelleher dimitió como direutor. Colleen Barrett dexó'l so puestu de responsable de la secretaría direutivo y corporativo en mayu de 2008 y como presidente en xunetu de 2008. Dambos siguen siendo emplegaos activos de Southwest Airlines.

Trabayu entamáu

[editar | editar la fonte]

Anque Southwest ta considerada una aereollinia "baxu costu", ta fuertemente sindicada en comparanza con otres aereollinies.[64] L'asociación de pilotos de Southwest, un sindicatu ensin venceyar a l'Asociación de Pilotos de Llinia Aérea, representa a los pilotos de l'aereollinia.[65] Los téunicos de caltenimientu d'aeronaves tán representaos pola Asociación Fraternal de Mecánicos d'Aeronaves (AMFA).[66] Los axentes de facturación y reserves tán representaos pola Asociación Internacional de Maquinistes y trabayadores aeroespaciales (IAM). Los axentes de vuelu, tripulantes de cabina, axentes de rampla y axentes d'operaciones tán representaos pol sindicatu de trabayadores del tresporte (TWU).

La versión estauxunidense del reality show Airline amosó a los pasaxeros y emplegaos de Southwest Airlines nun día de vida cualesquier en dalgún de los principales aeropuertos de Southwest (BWI, MDW, LAX, y HOU). El "reality" empezó'l 5 de xineru de 2004 na A&Y Network, pero foi atayáu dempués de setenta episodios el 15 d'avientu de 2005.

Flota actual

[editar | editar la fonte]

A finales d'avientu de 2017, la flota de Southwest Airlines ta compuesta de 705 aeronaves, con una edá permediu de 10,6 años, toos del modelu Boeing 737.[67]

Flota de Southwest Airlines[67]
Aeronave !En

serviciu !Pidíos

Pasaxeros Notes
Boeing 737–700 511 - 143 Primer veceru n'operar el modelu, espérase qu'en 2013 tola flota cunte con 143 sielles
Boeing 737–800 181 21 175 Entregues restantes previstes pa 2013[68]
Configuráu con capacidá ETOPS.[69]
Boeing 737 MAX 7 - 30 150 Ta previstu que sía'l primer veceru en recibir l'aeronave. El pidíu puede intercambiase col modelu 737 MAX 8.
Entrada en serviciu prevista pa 2017[70]
Boeing 737 MAX 8 13 197 175 Ta previstu que sía'l primer veceru en recibir l'aeronave. El pidíu puede intercambiase col modelu 737 MAX 7.
Entrada en serviciu prevista pa 2017[70]
Total 705 248

L'aereollinia cunta con más Boeing 737 na so flota que nenguna otra aereollinia nel mundu; Southwest ye de cutiu mentada como aereollinia pionera n'utilizar un únicu tipu d'aeronave. Sicasí, Southwest operó dalgunos 727-200 arrendaos a finales de los 70 y de nuevu a mediaos de los 80, y el so filial TranStar Airlines operó dalgunos DC-9 y MD-80 a mediaos de los 80. Southwest foi veceru de llanzamientu de los trés variantes de Boeing 737 qu'operen anguaño, y foi la primer aereollinia en poner xuntos en serviciu al modelu 500 y el modelu next-generation 700. Southwest tien un amiestu d'aviones nuevos y vieyos tantu de la versión "clásica" como "next generation" del 737.[71]

En febreru de 2010, Southwest tenía una flota con una media d'edá de 12,9 años,[72] y efectúen una media d'unos siete vuelos al día. Los aviones percuerren una distancia media por vuelu de 633 milles (unos 1050 quilómetros) con una duración media d'una hora y 48 minutos. Esto significa que l'usu diariu de cada avión ye, de media, de doce hores y 36 minutos.[29]

Los asientos de Southwest tienen el mesmu anchor que cualesquier otru operador de 737s nos Estaos Xuníos. Sicasí, los asientos tien aproximao una pulgada más d'anchor que los aviones de la familia A320 operaos por compañíes de baxu costu como Frontier Airlines, JetBlue, Virgin America, USA 3000, y delles otres competidores. Los asientos de Southwest tienen una distancia ente ellos d'ente 32 y pulgaes (ente 77 y 80 centímetros), en comparanza cola media de 31 a 32 pulgaes (75-77 cm) de les aereollinies doméstiques de los Estaos Xuníos. Sicasí, la compañía de baxu costu JetBlue Airways ufierta dende 32 a 36 pulgaes (75-87 cm).[73]

Los 737-300 y 737-500 de Southwest nun tán forníos con cabina electrónica, como si tienen los 737-300, 737-400, y 737-500 d'otres compañíes. Nel so llugar, el cuadru de mandos ye totalmente analóxicu, más similar a les primeres variantes del 737. Les cabines de los nuevos 737-700 y otros "Next Generation" tienen yá elementos electrónicos, y Southwest preparó los sos 737-7H4 pa emular l'apariencia de los 737-300 y 737-500 con mires de estandarizarlos. Los trés versiones del Boeing 737 qu'opera Southwest utilicen HUD nel cuadru de mandos. Esta teunoloxía consiste nun panel de cristal que se baxa del llau del capitán, y amuesa información de vuelu primaria como un holograma.

Desque se terminó la producción del 737-300 y el 737-500, los pidíos más recién de Southwest fueron puramente pol modelu 737-700. Southwest empezó a retirar los sos 737-300 más antiguu, dende avientu de 2007, amenorgando la so flota de -300 dende los 194 iniciales. Sicasí, dellos -300 tán siendo remocicaos pa dotalos de nuevos preseos electrónicos. Estes remodelaciones dexen que l'avión sía compatible n'operación col -700, y va dexar a l'aereollinia llevar a cabu la so iniciativa d'igualar la configuración de la so flota; según otres meyores, estes meyores van dotar al -300 de navegación por GPS. Southwest espera importantes amenorgamientos de costos con esta iniciativa.[74]

Southwest ye'l mayor operador mundial del 737. La so flota activa actual supera los 500 aviones. En términos del total de producción del 737 (de tolos modelos de la hestoria), les entregues de nuevos aviones de Boeing a Southwest supón aproximao un 9% del total de la producción. Southwest tien una de les mayores flotes de Norteamérica.

Flota retirada

[editar | editar la fonte]
Flota retirada de Southwest Airlines
Avión Añu d'introducción Añu de retiru !Reemplazu !Notes
Boeing 727-200 1979 1987 Boeing 737-200
Boeing 737-200 1971 2005 Boeing 737-700 Primer avión de Southwest
Boeing 737-500 1990 2016 Boeing 737-700 Veceru de llanzamientu
Boeing 737-300 1984 2017 Boeing 737 MAX 8 Veceru de llanzamientu de Norte America
Boeing 737-300 (N340SW) de Southwest cola llibrea de 1971-2000.
Boeing 737-300 de Southwest cola llibrea de 2001-Actual.

La llibrea orixinal de Southwest foi beige y colloráu, con naranxa nel final de la cola, y tires de color blancu pa dixebrar cada seición de color. La pallabra Southwest apaecía en blancu na porción beige de la cola. (Anque, nos trés primeros 737-200, dende xunu de 1971, nel llau esquierdu del avión, la pallabra Southwest foi asitiada tou a lo llargo de la parte cimera de la porción trasera del fuselaje, cola pallabra Airlines pintada na cola onde anguaño ta la pallabra Southwest. Nel llau derechu, la pallabra Southwest taba nel mesmu llugar qu'anguaño, pero tamién tenía la pallabra Airlines pintada na parte cimera de la porción trasera del fuselaje.

Southwest introdució la flota "cañón azul" en 2001, el so primer cambéu de llibrea nos sos trenta años de vida. El Spirit One foi'l primer avión pintáu colos nuevos colores. La nueva llibrea reemplazó'l color beige como principal pol azul cañón y camudó los colores de testos y tires, pol doráu. (El final de cola naranxa ta inda n'usu.) Les tires a lo llargo del avión recibieron un diseñu más curvado, totalmente horizontales na llibrea orixinal. La llibrea orixinal ta siendo retirada, magar tres aviones van siguir cola llibrea orixinal pa conmemorar los trés ciudaes orixinales de Southwest. En payares de 2007, Southwest taba realmente cerca de completar l'actualización de flota.[29]

Los diseños de les llibrees de Southwest esploten perfectamente l'aspeutu antiestético de los winglets. Los primeros aviones dotaos de winglets permanecen con estos ensin pintar (siguiendo les tires del fuselaje), pero los siguientes aviones apurríos con winglets lleven el testu "SOUTHWEST.COM" escritu nellos. Tolos aviones van ser progresivamente repintados col ".com" nos winglets. Los aviones con llibrees especiales y winglets, como'l Shamu, tienen winglets totalmente blancos.[29]

Dellos aviones de Southwest amuesen temátiques especiales, en llugar de la llibrea normal. Estos aviones temáticos tienen nomes especiales, de normal terminaos en "One". Dalgunos de los más conocíos exemplos son:

  • Shamu: Los trés aviones fueron pintaos pa paecese a una Orca, con anuncios pa SeaWorld. **El primer avión que foi pintáu colos esquemes "Shamu" foi'l N334SW (1988), un 737-300, y foi más tarde siguíu pol N507SW (Shamu II) y el N501SW (Shamu III), dambos 737-500. Cola progresiva retirada de los 737-200 de Southwest, el 737-500 empezó a operar nun amenorgáu área xeográfica antes operáu polos 737-200, y por tanto, Sía World nun podía consiguir la correuta esposición nel ámbitu nacional con estos dos únicos aviones. Dos 737-700, el N713SW y el N715SW, fueron repintados pa convertise nos nuevos aviones Shamu, y tantu el N501SW como'l N507SW foi on repintados con coloriar Cañón Azul. Los trés aviones Shamu actuales yá nun son conocíos como Shamu I, II, o III. El trabayu de pintura yá namái consta nos morros de cada avión cola pallabra "Shamu". Los portaequipajes cimeru de los -700 amuesen anuncios de Sía World, sacante nes partes frontera y trasera del avión, onde los portaequipajes nun son uniformes, nin abondo grandes.
  • Unu de los portadores de la llibrea "Shamu", ye'l primer 737-500 construyíu del mundu.
  • The Spirit of Kitty Hawk: (1984) Llibrea y títulu con que cunten los trés primeros Boeing 737-300 introducíos na flota de Southwest Airlines. El N300SW ye'l 737-300 más antiguu de la flota de Southwest, siguíu polos sos hermanos, el N301SW y el N302SW.
  • Lone Star One: (1990) La bandera del estáu de Texas apaez a lo llargo del avión.
  • Arizona One: (1994) La bandera del estáu d'Arizona apaez a lo llargo del avión.
  • The June M. Morris: (1994) N'honor de June Morris, firma y logo de Morris Air nel morru. El logo foi retiráu de la llibrea "Cañón Azul"
  • California One: (1995) La bandera del estáu de California apaez a lo llargo del avión.
  • Silver One: (1996) Avión del 25ᵘ aniversariu. Primeramente pintáu de color metálicu brillante, foi pintáu más tarde en color plata, pa faer más fácil el so caltenimientu. Esti avión tamién cuntaba con asientos platiaos, que fueron reemplazaos p'asemeyalos a los del restu de la flota pa mayor simplicidá. Silver One tamién cuntaba con vasos platiaos.
  • Triple Crown One: (1997) Llibrea dedicada a los emplegaos de Southwest, como reconocencia de Southwest por recibir el premiu Triple Crown de la industria aéreo (récor de puntualidá, meyor manexu d'equipaxes, y menos reclamaciones de pasaxeros). Los portaequipajes cimeros del Triple Crown One lleven inscritos los nomes de tolos emplegaos que trabayaben pa Southwest nesi momentu, en virtú de la so contribución nel llogru del premiu.
  • Nolan Ryan Express: (1998) Pegatina conmemorativa dedicada al famosu pitcher texano Nolan Ryan que ye'l MLB de tolos tiempos con 5.714 boles mandaes fuera del campu.
  • Nevada One: (1999) La bandera del estáu de Nevada apaez a lo llargo del avión.
  • New Mexico One: (2000) La bandera del estáu de Nuevu Méxicu apaez a lo llargo del avión.
  • Spirit One: (2001) Avión pa conmemorar el 30ᵘ aniversariu. (Primer avión pintáu col nuevu esquema "Cañón Azul".
  • The Spirit of Hope: (2004) Dedicáu a la Ronald McDonald House. Los portaequipajes del techu tán cubiertos con dibuxos de neños nun Ronald McDonald House nel estáu de Washington.*Maryland One: (2005) La bandera del estáu de Maryland apaez a lo llargo del avión.
  • Slam Dunk One: (2005) Tien un logo distintu d'equipos de baloncestu de la NBA en cada portaequipajes cimera; y un gran logo de baloncestu nel fuselaje, en reconocencia del sofitu de Southwest a la National Basketball Association. *Illinois One: (2008) La bandera del estáu d'Illinois apaez a lo llargo del avión.
  • Southwest recibió tanto'l 737 númberu 5.000 construyíu (13 de febreru de 2006) como'l 2.000 "Next Generation" construyíu (27 de xunetu de 2006). El 2.000ᵘ "Next Generation" ta marcáu como tal na so llibrea, anque'l 5.000ᵘ nun contién nenguna referencia a ello. Tien una placa conmemorativa del 737 5.000ᵘ na parte cimera de la puerta d'embarque.
  • Southwest recibió'l so 737 500ᵘ el 28 de xunu de 2007. Esti avión ta pintáu n'honor a dichu afitáu.
  • Tinker Bell One: (2008) Pintures de Tinker Bell.
  • Sports Illustrated: (2009) Un llargu decálogu d'ediciones ilustraes de deportes acuáticos de Bar Refaeli afata'l fuselaje del N922WN[75]
  • Anque nun ye una llibrea especial, Southwest opera'l primera 737-700 salíu de fábrica.

Tolos aviones con llibrees especiales hasta'l Spirit One lleven los colores orixinales de la llibrea beige, colorada y naranxa nel estabilizador vertical y timón. Les siguientes ediciones especiales amuesen coles col esquema de color "cañón azul".

Récor medioambiental

[editar | editar la fonte]

N'abril de 2007, el puertu de Portland apurrió a Southwest Airlines el premiu a la excelencia medioambiental en reconocencia del esfuerciu exemplar na categoría d'Innovación Medioambiental.[76]

Incidentes y accidentes

[editar | editar la fonte]
Southwest en despegue y ascensu dende San Francisco.

Southwest tuvo trés grandes incidentes notables y nunca sufrió la muerte de nengún pasaxeru por cuenta de un accidente.(Al 18 d'Abril de 2018 ésti datu quedó caducu debíu al accidente producíu'l 17 d'Abril del mesmu añu)

  • El 5 de marzu de 2000, el vuelo 1455 salir de pista cuando intentaba aterrizar nel aeropuertu de Burbank-Glendale-Pasadena, agora llamáu Aeropuertu Bob Hope, Burbank, California, mancando a 43 persones. L'incidente provocó'l despidu de los pilotos, y que l'avión quedara inservible.
  • El 11 d'agostu de 2000, el pasaxeru Jonathan Burton rompió la puerta de cabina del vuelu 1763 mientres s'atopaba en ruta de Las Vegas a Salt Lake City. En defensa propia, los otros pasaxeros amenorgaron a Burton quien más tarde morrió como resultáu de les sos firíes.[77][78]
  • El 8 d'avientu de 2005, el vuelo 1248 salir de pista cuando aterrizaba nel Aeropuertu Internacional Chicago Midway mientres unes condiciones de nieve intenso. Un neñu de seis años morrió a consecuencia del accidente del coche en que diba, cuando l'avión internar nes cais de la ciudá. D'ente los pasaxeros y persones de tierra, tan solo echar# voz de mancaes leves. L'avión arreyáu, el N471WN, convertir nel N286WN en reparándose.
  • 1 d'abril de 2011: Vuelu 812 de Southwest Airlines
  • El Domingu 12 de xineru de 2014, el vuelu 4013 que yera efeutuáu con una aeronave Boeing 737-700, con 124 pasaxeros y 5 tripulantes a bordu, aterrizo nel aeropuertu equivocáu. El 737-700 desapiego del Aeropuertu Internacional Chicago-Midway con destín al Aeropuertu de Branson, en Missouri, aterrizo nel Aeropuertu M. Graham Clark, nel condáu de Taney, a solu 11 quilómetros del aeropuertu de Branson. Unes de les grandes problemátiques foi que l'Aeropuertu de Branson, onde tenía qu'aterrizar, tien una pista de 2180 metros, y l'Aeropuertu M. Graham Clark tan solo 1140 metros de llargu, y a la fin de la pista hai una cayida significativa y dempués la carretera federal 65. L'avión aterrizo'l Domingu a les 6:11 P.M. Tolos pasaxeros fueron unviaos al Aeropuertu de Branson, nel qu'un avión de la compañía llegó pa faese cargu de los pasaxeros y llevalos al Aeropuertu de Dallas-Love Field. Nun hubo nengún mancáu.
  • El 25 d'abril de 2016 el vuelu 225 de Chicago a Orlando tuvo que faer un aterrizaxe d'emerxencia por cuenta de una falla nun motor, nel aeropuertu internacional de Pensacola, Florida.
  • El 17 d'abril de 2018 el vuelo 1380 de NYC a Dallas, un B737-700, sufre una avería y esplosión del motor 1, produciendo la rotura d'una ventana y la consiguiente parcial succión d'una pasaxera que taba sentada nesi asientu. Productu de les mancadures ésta muyer finó. L'avión aterrizó d'emerxencia nel aeropuertu de Filadelfia.

Premios y reconocencies

[editar | editar la fonte]
  • Los American Brand Excellence Awards reconocen a les meyores compañíes nacionales que meyor atienden les necesidaes de los executivos d'empreses de pequeñu y medianu tamañu. En 2007, Southwest Airlines allugar ente los meyores nel segmentu de Viaxes, basándose nes resultancies d'una encuesta a nivel nacional de la Rede Nacional de los Periódicos de Negocios de les Ciudaes efectuada a 1.000 executivos qu'evaluaron unos 251 elementos de cada marca.
  • El programa de Southwest Airlines Rapid Rewards foi gallardoniáu na revista InsideFlyer nos Freddie Awards añales de 2006 como'l Meyor Programa del añu, el Más Premiáu, la Meyor Páxina web, y les Meyores Promociones.
  • En 2007, per octavu añu consecutivu, la revista Business Ethics nomó a Southwest Airlines nos sos "100 Meyores Compañíes pal Ciudadanu", una llista que califica a les compañíes públiques basándose nel so serviciu empresarial a dellos grupos de veceros.[79] Southwest ye una de los once úniques que se repitieron na llista nos ocho años de vida d'esta.
  • En 2005 y de nuevu en 2008 L'American Customer Satisfaction Index (ACSI) reconoció a Southwest Airlines como líder de la industria en prestu del veceru. El ACSI, dirixíu pola Universidá de Michigan, trata de manera independiente los niveles de prestu del veceru basándose na esperiencia vivida polos veceros.[80]
  • Dende 2000, la revista HISPANIC incluyó a Southwest Airlines na so llista Corporate 100 pol so lideralgu na proporción d'oportunidaes a los hispanos y el so programa d'empléu, formación, y sofitu a les minoríes.
  • La Express Delivery & Logistics Association nomó a Southwest Airlines como la "Aereollinia del Añu 2006."
  • En 2005, American Small Business Travelers Alliance calificó a Southwest Airlines como la "Meyor Aereollinia pa los Viaxeros de Pequeños Negocios."
  • La presidenta de Southwest, Colleen Barrett, foi escoyíu como ganador del premiu Tony Jannus de 2007,[81] convirtiéndose na primer muyer en ser gallardoniada nes sos 44 años d'historia d'esti premiu aeronáuticu.
  • La revista Professional Women incluyó a Southwest Airlines na so clasificación de 2006 de les "Compañíes Más Almiraes poles Muyeres."
  • Acordies cola revista Institutional Investor, Southwest Airlines yera la primera na categoría de consumidores d'ente toles aereollinia como la "Compañía más prestosa pal accionista" basándose na efectividá del gobiernu de Southwest y de les rellaciones colos inversores como parte de los sos esfuercios por amontar el valor de les aiciones.
  • Southwest Airlines asitióse como la meyor na novena encuesta añal d'aereollinies Business Travel News.
  • En 2006, Southwest apaeció na llista de GIjobs.nets de los cincuenta contratistes d'antiguos militares. Nel puestu 37, Southwest foi la única gran compañía qu'apaeció na llista.
  • Nel so artículu de xineru de 2006, Institutional Investor señaló al direutor de Southwest, Gary Kelly, como unu de los direutores más importantes d'América. Foi calificáu como'l meyor direutor aereu del sector de les aereollinies.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. "Fueya de datos de Southwest Airlines." Southwest Airlines. Actualizáu 16 de xunetu de 2009. Consultáu'l 19 de xunetu de 2010.
  2. «WATS 56th edition, IATA». Archiváu dende l'orixinal, el 12 de xunu de 2011.
  3. «FOXNews.com - Southwest va imponer l'embarque llibre - Business And Money».
  4. Southwest caltuvo esta posición nes socesives estadístiques mensuales que se publicaron.Posición na industria de Southwest Airlines
  5. «Pérdida nel 4ᵘ trimestre, pero tol añu en negru: Southwest». etravelblackboard.com (03-02-2009). Consultáu'l 3 de febreru de 2009.
  6. Gayle Sato Stodder (1997). «mio_m0DTI/is_n9_v25/ai_19892335 Faciendo cuentes de gent4: Southwest Airlines - Perfil de la Compañía». Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  7. Refugaes los pidimientos, Texas Aeronautical Commission et al. v. Braniff Airways et al., 454 S.W. 2d 199 (Corte Suprema de Texas, 13 de mayu de 1970)
  8. Denegación de comprobación, 400 U.S. 943 (1970)
  9. «Winifred Barnum». Archiváu dende l'orixinal, el 28 de setiembre de 2007. Consultáu'l 9 de xunu de 2007.
  10. Freiberg, Kevin, y Jackie Freiberg. Nueces!. Austin, Texas: Bard Press, 1996.
  11. «Nós nun empecemos a volar ayeri». Southwest Airlines (2 de mayu de 2007). Consultáu'l 9 de xunu de 2007.
  12. Libby Sartain (1998). «Por qué y como Southwest Airlines utiliza analistes». Journal of Management Consulting. Consultáu'l 9 de xunu de 2007.
  13. 13,0 13,1 Southwest Airlines. «The Case for Repeal». Consultáu'l 9 de xunu de 2007.
  14. «Aeropuertu BWI y Southwest Airlines saluden a los pioneros d'aviación afroamericanos - 1ᵘ comandante afroamericanu». Aeropuertu Internacional Baltimore/Washington. 05-02-2005. http://www.bwiairport.com/press_room/press_releases/106/. Consultáu'l 9 de xunu de 2006. 
  15. «Anuncio de NY Times».
  16. «Balance SEC». Archiváu dende l'orixinal, el 11 de xineru de 2009.
  17. «Informe añal 2006». Archiváu dende l'orixinal, el 25 de marzu de 2009. Consultáu'l 15 d'abril de 2009.
  18. Carlos Blancu (2005). «Estrategia de cobertoria de les aereollinies: La perspeutiva de valor». Archiváu dende l'orixinal, el 21 de xunu de 2007. Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  19. «Les cobertories de combustible de Southwest Airlines refundien beneficios - USATODAY.com».
  20. «Airlines que faen cobertories contra la baxada de preciu del combustible».
  21. «Southwest Airlines consigue ventaya cola cobertoria al llargu plazu de combustible - International Herald Tribune». Archiváu dende l'orixinal, el 8 de marzu de 2008.
  22. Carlos Blancu (2005). «Les estratexes de cobertoria de les aereollinies: La perspeutiva de valor». Archiváu dende l'orixinal, el 21 de xunu de 2007. Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  23. «24/7 Wall St.: Southwest Airlines: Pierde les sos ventayes competitives de la cobertoria de combustible».
  24. Southwest Airlines rexistra primeres perdes en 17 años Associated Press
  25. Nota de prensa de Southwest del 11 de xunu de 2008
  26. La llimpieza de motores retaya los costos de combustible, Wall Street Journal, 11 de xunu de 2008, p.B1
  27. Brian Lusk. «LUV y la Blogosfera». Archiváu dende l'orixinal, el 7 de xunu de 2007. Consultáu'l 24 de xunu de 2007.
  28. Susan Breslow Sardone. «Southwest Airlines - Vuela elegante en Southwest - Air Southwest». Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  29. 29,0 29,1 29,2 29,3 29,4 29,5 Southwest Airlines. «Dato de Southwest Airlines». Consultáu'l 30 d'avientu de 2007.
  30. Drew Griffin y Scott Bronstein (2008). «Históricu: Southwest Airlines volaba con aviones inseguros». Consultáu'l 6 de marzu de 2008.
  31. Drew Griffin y Scott Bronstein (2008). «Historial: Southwest Airlines voló aviones inseguros». Consultáu'l 6 de marzu de 2008.
  32. Ivanovich, David. «Inspeutores: La FAA sostién que Southwest vuela con aviones obsoletos». chron.com. Consultáu'l 3 d'abril de 2008.
  33. CNN. «Southwest dexa en tierra aviones, abandona tres aviones». Consultáu'l 12 de marzu de 2008.
  34. Railway Age. «Texas TGV Corp. Llogra contratu d'alta velocidá». Archiváu dende l'mio_m1215/is_/ai_13261300 orixinal, el 29 de xunu de 2012. Consultáu'l 24 d'ochobre de 2008.
  35. Railway Age (Avientu de 1992). Simmons-Boardman Publishing Corporation. 
  36. Southwest Airlines. «Historia de la enmienda Wright». Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  37. American Airlines. «Nuevos estudios amuesen que l'apertura de Dallas Love Field al llargu radiu tendría severes consecuencies». Archiváu dende l'orixinal, el 27 de setiembre de 2007. Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  38. 38,0 38,1 «Southwest Airlines». Archiváu dende l'orixinal, el 16 de setiembre de 2009. Consultáu'l 2009.
  39. «Ónde volamos».
  40. Jeremy Sickler. «Capítulu 7: Fluxu de vuelos de llegada: Southwest vs. Aereollinies tradicionales». Archiváu dende l'orixinal, el 12 de xunu de 2007. Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  41. «Southwest Airlines crez rápido en Denver». Archiváu dende l'orixinal, el 18 de febreru de 2009.
  42. Southwest Airlines retaya vuelos n'Orlando - Orlando Business Journal:
  43. «Ciudad con Southwest Airlines».
  44. Airline Industry Information (2005-10-12). «Southwest Airlines recibe negatives a la so entrada en Boeing Field nel condáu Kingç». Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  45. «Southwest Airlines frena la so espansión» (10 de xunu de 2007). Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  46. Garcia, Jason (1 de setiembre de 2007). «Disney preparar pa llanzar el so popular programa de vuelos». Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'ochobre de 2007. Consultáu'l 1 de setiembre de 2007.
  47. «Southwest Airlines va volar a LaGuardia». Archiváu dende l'orixinal, el 8 de xunetu de 2011.
  48. «Crecedera futura de Southwest Airlines en LaGuardia».
  49. «News Releases». Consultáu'l 2009.
  50. «Southwest to begin flights to Boston in fall - BostonHerald.com». Archiváu dende l'orixinal, el 6 d'ochobre de 2012. Consultáu'l 2009.
  51. «Southwest Airlines to begin service in Boston by fall - The Boston Globe». Consultáu'l 2009.
  52. «[http://www.usatoday.com/travel/flights/item.aspx?type=blogue&ak=59850430.blogue Southwest to trim schedule, but Denver gets new route - Flights: Airfare, flight tracker, delays, miles tracker & airport news - Today in the Sky - USATODAY.com]». Consultáu'l 2009.
  53. «Southwest ufierta vuelos a Canadá http://cbs11tv.com/business/Southwest.Airlines.Canada.2.766199.html Southwest ufierta vuelos a Canadá». Archiváu dende l'Southwest ufierta vuelos a Canadá orixinal, el 9 d'abril de 2017.
  54. "Southwest Airlines trabaya pa efectuar vuelos internacionales con ATA" International Herald Tribune Artículu del 12 de payares de 2007
  55. Evolución en Southwest, Aviation Week y Space Technology, 3 de setiembre de 2007, p. 46 (entrevista con Bob Jordan, Vicepresidente executivu d'estratexa y teunoloxía)
  56. Peterson, Barbara (2004). «Blue Streak: Nel interior de jetBlue, l'estrenu que cute a la industria». Portfolio Hardcover. ISBN 1-59184-058-9. 
  57. . Rob Kaiser (21 de febreru de 1997). «Southwest ufierta nuevos vuelos con tresferencia n'Islandia». Baltimore Business Journal. Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  58. «ATA Airlines entra nel capítulu 11 y dexa d'operar atayando los vuelos charter del alcuerdu militar: Financial News - Yahoo! Finance». Archiváu dende l'orixinal, el 18 d'abril de 2008.
  59. «Southwest Airlines busca los derechos pa volar al aeropuertu LaGuardia». swamedia.com (3 de febreru de 2009). Consultáu'l 3 de febreru de 2009. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  60. «¿Quies viaxar fuera - Eh? Southwest Airlines va ufiertar vuelos internacionales gracies al pactu cola compañía canadiense WestJet, Vuelos regulares hasta finales de 2009: Financial News - Yahoo! Finen...».
  61. «Línea temporal de BWI: BWI d'una güeyada». BWI Airport. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunetu de 2008. Consultáu'l 29 de xunetu de 2008.
  62. David Grossman (17 d'ochobre de 2005). «Yo nun voi odiar a Southwest nunca más». USA Today. Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  63. "Galería d'imáxenes históriques de Southwest Airlines." Southwest Airlines. Comprobáu'l 11 de febreru de 2009.
  64. Southwest recibe nuevu CEO | Desert News (Salt Lake City) | Atopa artículu en BNET.com
  65. SWAPA
  66. AMFA Home
  67. 67,0 67,1 «Southwest Airlines – Details and Fleet History – Planespotters.net Just Aviation». Planespotters.net. Archiváu dende l'orixinal, el 25 de xineru de 2012. Consultáu'l 25 de xineru de 2012.
  68. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes 738march
  69. Southwest Airlines' Gary Kelly Addresses the Wings Club in New York City. 15 d'avientu de 2010. http://www.blogsouthwest.com/blogue/southwest-airlines-gary-kelly-addresses-wings-club-new-york-city. Consultáu'l 8 de marzu de 2012. 
  70. 70,0 70,1 Boeing 737 MAX Logs First Firm Order from Launch Customer Southwest Airlines. 13 d'avientu de 2011. http://boeing.mediaroom.com/index.php?s=43&item=2072. 
  71. Boeing Commercial Airplanes. «The Boeing Next-Generation 737 Family». Consultáu'l 10-06-2006-06-10.
  72. «Edad de la flota de Southwest Airlines». Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  73. Información xeneral de JetBlue
  74. «Nota de prensa de Boeing Press del 22 d'avientu de 2008». Archiváu dende l'orixinal, el 26 d'abril de 2011.
  75. «Southwest pinta aviones con modelos acuáticos». PopSci.com.au (12 de febreru de 2009). Consultáu'l 12 de febreru de 2009.
  76. «Dato de southwest. Reconocencies de Southwest Airlines». Archiváu dende l'orixinal, el 20 de febreru de 2009.
  77. Policía De Salt Lake City. «informe policial». Consultáu'l 22 de xunu de 2007.
  78. Elliott Hester. «Les aereollinies tienen de fortificar la cabina». Archiváu dende l'orixinal, el 29 de xunu de 2007. Consultáu'l 10 de xunu de 2007.
  79. «100 Meyores Compañíes al Ciudadanu 2007». Business Ethics Magacín. Archiváu dende l'orixinal, el 7 de payares de 2008. Consultáu'l 5 de payares de 2008.
  80. «Puntuaciones de la Industria Aéreo». American Customer Satisfaction Index. Consultáu'l 15 de mayu de 2008.
  81. «Antiguos Ganadores del Premiu Tony Jannus». Tony Jannus Award. Archiváu dende l'orixinal, el 20 de xunetu de 2008. Consultáu'l 5 de payares de 2008.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


{{control d'autoridaesç}