Sozar Subari

Sozar Subari
	; Sozar Subari w 2014 roku.
Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1964 ; Chuberi
	Minister Uchodźstwa i Zakwaterowania
Okres	od 26 lipca 2014
Przynależność polityczna	Gruzińskie Marzenie
Poprzednik	Dawit Darachwelidze
	Minister Więziennictwa
Okres	od 25 października 2012; do 26 lipca 2014
Poprzednik	Giorgi Tuguszi
Następca	Giorgi Mgebriszwili
	Rzecznik Praw Obywatelskich
Okres	od 16 września 2004; do 17 września 2009
Poprzednik	Nana Dekdariana
Następca	Giorgi Tuguszi
	Odznaczenia

Sozar Subari (ur. 4 listopada 1964) – gruziński polityk, dziennikarz, historyk i działacz społeczny, w latach 2004-2009 Rzecznik Praw Obywatelskich Gruzji^[1], w latach 2012-2014 minister więziennictwa, od 26 lipca 2014 roku minister uchodźstwa i zakwaterowania w rządach Irakli Garibaszwilego i Giorgiego Kwirikaszwilego^[2].

Życiorys

Sozar Subari urodził się 4 listopada 1964 roku w górskiej miejscowości Chuberi, w regionie Swanetia^[1]. Studiował historię na Tbiliskim Uniwersytecie Państwowym i teologię w Akademii Teologicznej w Tbilisi. W roku 1987 podjął pracę w Gruzińskim Muzeum Narodowym, zaś w roku 1988 pracował w Centrum Badań Archeologicznych Narodowej Akademii Nauk Gruzji^[2]. W latach 1989–1991 sprawował urząd dyrektora szkoły publicznej w Boslebi. W roku 1993 wziął udział w wojnie w Abchazji^[2].

W roku 1995 został korespondentem czasopisma "Caucasus", zaś w 1996 roku otrzymał posadę jego redaktora. W latach 1996–2003 pozostawał również korespondentem Radia Wolna Europa^[2]. W 2004 roku został wybrany przez Parlament Gruzji na stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich^[1]. Podczas pięcioletniej kadencji odznaczył się jako przeciwnik prezydenta Micheila Saakaszwiliego. Podczas trwania antyrządowych demonstracji 2007 roku twierdził, że wielokrotnie spotykał się z brutalnością ze strony służb porządkowych oraz porównywał Gruzję do Białorusi Aleksandra Łukaszenki^[3].

W 2009 roku Subari został zastąpiony na stanowisku Rzecznika Praw Obywatelskich przez Giorgiego Tugusziego, po czym został działaczem opozycyjnego ruchu Sojusz dla Gruzji kierowanego przez Irakliego Alasanię^[1]. W 2012 roku wstąpił do założonej przez Bidzinę Iwaniszwilego partii Gruzińskie Marzenie, która zwyciężyła w wyborach parlamentarnych w 2012 roku^[1]. 25 października został mianowany ministrem więziennictwa w rządzie Iwaniszwilego. Stanowisko to zachował po dymisji premiera i utworzeniu nowego rządu Irakli Garibaszwilego w listopadzie 2013 roku^[2]. 26 lipca 2014 roku został powołany na urząd ministra uchodźstwa i zakwaterowania w miejsce Dawita Darachwelidze^[1].

11 grudnia 2014 roku Sozar Subari został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za wkład w rozwój praw człowieka w Gruzji^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Who are the new Georgian Ministers?. Agenda.ge, 22 lipca 2014. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Sozar Subari. Ministry of Internally Displaced Persons from the Occupied Territories, Accommodation and Refugees of Georgia. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).
↑ C.J. Chivres: Georgian Leader Imposes a State of Emergency. The New York Times, 8 listopada 2007. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).
↑ Sozar Subari odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Tbilisi, 11 grudnia 2014. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).

[c-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Who are the new Georgian Ministers?. Agenda.ge, 22 lipca 2014. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).

[a-2] Sozar Subari. Ministry of Internally Displaced Persons from the Occupied Territories, Accommodation and Refugees of Georgia. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).

[d-3] C.J. Chivres: Georgian Leader Imposes a State of Emergency. The New York Times, 8 listopada 2007. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).

[b-4] Sozar Subari odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Tbilisi, 11 grudnia 2014. [dostęp 2016-04-22]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]