Stóchas
Cuma
Scoil fhealsúnacht Ghréag-Rómhánach, a bhunaigh Zeno ó Chitium i gCathair na hAithne sa tríú haois roimh Íosa Críost, is ea an Stóchas[1] Díríonn an Stóchas ar eitic phearsanta - atá faoi thionchar ag córas loighciúil - agus smaointe faoin domhan nádúrtha. De réir an méid atá ráite ag na Stóigh, mar chréatúir shóisialta, má ghlacaimid leis an méid atá amach romhainn mar a fheicimid anois é, agus gan a bheith á rialú ag an dúil i leith pléisiúir nó eagla an duine féin, agus ár n-intinn a úsáid chun an domhan a thuiscint, agus trí oibriú le daoine eile agus caitheamh leo leis an gceartas, gheobhaimid an bealach chun eudaimonia (aoibhneas / sonas). [2]
Prìomh-phrionsabail
[cuir in eagar | athraigh foinse]- Ceartas:
- Righneas:
- Gliocas:
- Measarthacht:
Baill
[cuir in eagar | athraigh foinse]- Zeno à Citium (332–262 BC), a stèidhich an sgoil aig an Stoa ann am Baile na h-Aithne
- Aristo à Chios (mu 260 BC), a bha na oileanach fo Zeno;
- Herillus à Cartago (treas linn ro Ìosa Crìosd)
- Cleanthes (330–232 BC), dàrna cheannard na sgoile
- Chrysippus (280–204 BC), treas cheannard na sgoile
- Diogenes (230–150 BC)
- Antipater (210–129 BC)
- Panaetius (185–109 BC)
- Posidonius (mu 51 BC)
- Diodotus (mu –59 BC), a theagasg Cicero
- Cato Òg (94–46 BC)
- Seneca Òg (4 BC – 65 AD)
- Gaius Musonius Rufus (A' chiad linn AD)
- Rubellius Plautus (33–62 AD)
- Publius Clodius Thrasea Paetus (A' chiad linn AD)
- Lucius Annaeus Cornutus (Dàrna linn AD)
- Epictetus (55–135 AD)
- Hierocles (Dàrna linn AD)
- Marcus Aurelius (121–180 AD)