Przejdź do zawartości

Stanisław Kosiakiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kosiakiewicz
„Adam”, „Roman”
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1900
Warszawa

Data i miejsce śmierci

22 marca 1961
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

polonista, filozof

Pracodawca

PZPR

Partia

Polska Partia Robotnicza
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Grób Stanisława Kosiakiewicza na wojskowych Powązkach

Stanisław Kosiakiewicz ps. „Adam”, „Roman” (ur. 13 listopada 1900 w Warszawie, zm. 22 marca 1961 tamże) – działacz komunistyczny i związkowy.

Po ukończeniu w 1921 szkoły średniej był urzędnikiem i studiował polonistykę i filozofię na UW, działał w SWP. W latach 1924–1926 pracował w Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych (PZUW), później odbywał służbę wojskową. Od 1929 działacz związkowy, m.in. Unii Związków Zawodowych Pracowników Umysłowych, w 1936 wstąpił do KPP, po rozwiązaniu której (1938) działał w Sekcji Młodych Klubu Demokratycznego, od 12 lutego 1939 członek władz tego klubu. Podczas okupacji członek ZWW, w lutym 1942 wstąpił do PPR, od marca 1942 w „trójce” wojskowej GL w Warszawie, kolejno magazynier i dowódca dzielnicy. W 1944 był oficerem informacji Sztabu Warszawskiego Okręgu AL, w lipcu 1944 został dowódcą VI Podokręgu AL (Powiśle), a podczas powstania włączony do warszawskiego dowództwa AL, po upadku powstania wywieziony na roboty do Niemiec, skąd wrócił w lipcu 1945. Od maja 1946 instruktor, później starszy instruktor Wydziału Organizacyjnego KC PPR/PZPR, w latach 1953–1956 kierownik katedry Budownictwa Partyjnego Centralnej Szkoły PZPR, od czerwca 1956 ponownie w Wydziale Organizacyjnym KC, od lipca 1958 zastępca kierownika Biura Spraw Kadrowych KC PZPR. W grudniu 1948 jako delegat brał udział w Zjeździe Zjednoczeniowym PPR i PPS, a w marcu 1959 w III Zjeździe PZPR. Był odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Pochowany na wojskowych Powązkach (kwat. A 25 TUJE 9)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 3, Warszawa 1992, s. 306.